Maxence Caqueret, de nieuwe diamant van Olympique Lyon

© GETTY
Peter t'Kint
Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Sinds Xavi en Iniesta en de Spaanse revolutie weten we: er is hoop voor frêle jongens op een voetbalmiddenveld. Zélfs in Frankrijk, het land van de stevige jongens.

In een van de podcasts die in de ether werden gegooid na de spraakmakende zege van Olympique Lyon tegen Manchester City, loofde een (Franse) expert het middenveld van de ploeg. De namen klinken nog niet zoals Busquets, Xavi en Iniesta, of Kroos, Modric en Casemiro, maar wat Bruno Guimarães (22), Maxence Caqueret (20) en Houssem Aouar (22) aan energie en balbeheersing lieten zien, belooft voor hun toekomst. Op Aouar werd eerder in deze rubriek al een spotlight gezet, nu is het de beurt aan Caqueret, van wie maandag in de kwaliteitskrant Le Monde een mooi portret geborsteld werd. Een hele eer.

Klein en mager

Het Franse publiek kent hem sinds deze winter en zijn doorbraak in de A-ploeg, intern kennen ze hem al langer. In het hele Rhônebekken zelfs, toch zij die met voetbal begaan zijn. Maxence Caqueret, aldus Le Monde, is een van die leerlingen die het alfabet al kennen voor ze naar school gaan. Woorden van zijn eerste trainer Jean-Louis Farizon, die hem begeleidde bij FC Corbas. Daar valt hij al op als vijfjarige. Officieel mag hij nog niet meevoetballen, de lokale districtregels verbieden dat, maar voor hem maken ze een uitzondering. Zijn talent is immers zo groot: controle, baltoets, passing. Intelligentie ook, zo looft zijn trainer. Eigen aan jeugdvoetbal is dat een hele zwerm jongens rond de bal zoemt. Caqueret houdt zich weg uit dat gewoel.

Dat heeft een reden: zijn fysiek. Maxence is klein en mager, altijd geweest. Om die reden wordt hij ook geweigerd bij de eerste ploeg waar zijn ouders hem aanbieden. Ze zagen niks in dat smalle jongetje, dat nu nog steeds amper 1m74 meet en 63 kilo weegt. De vergelijking met Xavi is soms niet zo gek ver gezocht. In een gespierd Frans voetbal vol atletenis het dan lastig om je weg te zoeken.

Lyon zet daar juist op in. In de opleiding werken ze niet aan meer kilo’s, ook al staat hij inmiddels zijn mannetje, maar aan zijn baltoets en inzicht. Tikje links, balletje rechts, buitenkant voet, wegdraaien en goeie plaatsing. Iemand die zich ook verbaal laat gelden op een veld, loven zijn jeugdtrainers. Caqueret praat zonder ophouden. In elke leeftijdscategorie wordt hij dan ook aanvoerder. Om zijn doorbraak te vergemakkelijken zet Lyon in de fase van de postformatie wel even in op intensieve atletisering: wanneer hij zeventien is, wordt Caqueret een tijdje uit competitie gehaald om intens aan zijn lichaam te werken.

Nieuwe parel

In december 2018 komt hij bij de A-kern, een jaar later komt hij piepen bij de eerste ploeg. Zeer geleidelijk, af en toe een of twee wedstrijden in de basis en dan weer wat rust. Zijn ongeduld weet hij te verbijten, al kost dat moeite. Wel slim van Garcia, die op die manier zijn talent niet opbrandt, maar er ook mee kan verrassen, tegen eerst Juventus en vervolgens Manchester City. Al in januari was Garcia vol lof over de voetballer die hij op een middenveld met drieën energie zag geven aan de pressing en kalmte aan de bal. Het zou zijn ploeg, die er een matig seizoen in de Ligue 1 had opzitten, een nieuwe dynamiek kunnen geven, dacht hij toen.

De voorbije weken kreeg hij gelijk. Corona remde de ploeg even af in de opgang, maar in de Champions League was Lyon weerbaar. En nu leren we hem allemaal kennen. Voor de ene is Caqueret een openbaring, voor anderen brengt hij tegen de allergrootsten juist de bevestiging van wat ze altijd vermoedden: Lyon heeft een nieuwe parel.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content