De ex-spits van Anderlecht voetbalt sinds kort terug in Italië. Het maakt van Udinese in elk geval een minder saaie club.
De Italiaanse eersteklasser Udinese, nog altijd in degradatiegevaar, kleurt naast zwart-wit ook een beetje paars-wit, met in de verdediging Bram Nuytinck, in de spits Lukasz Teodorczyk en sinds kort ook Stefano Okaka (29), die twee en een half jaar geleden in Brussel naar de uitgang geduwd werd nadat hij in 2015/16 vijftien goals maakte in 37 wedstrijden.
Bij Watford, zijn volgende club, net als Udinese eigendom van de familie Pozzo, hield hij het een maand geleden voor bekeken, zegt hij in de Gazzetta dello Sport. ‘De Premier League, dat is elke minuut alles geven, aan een hoog tempo. Maar ook: je scoort tegen Liverpool een belangrijke goal, de week daarop zit je op de bank. Bij mij is het simpel. Als ik niet speel, word ik boos. De dag dat ik niet meer boos word, stop ik met voetballen.’
De anonimiteit in Londen vond hij wel leuk: ‘Wie je ook bent, waar je ook speelt, niemand herkent je, iedereen laat je met rust. Heerlijk vond ik dat, maar Italië is mijn thuis. Hier eet je lekker, en vind ik mijn favoriete dessert, tiramisu, terug.’
Vijftien keer veranderde hij inmiddels, gedwongen of zelf gekozen van club, sinds hij in 2005 met AS Roma debuteerde op zijn zestiende. Udinese is al de elfde club waarvoor hij uitkomt (hij keerde een aantal keer naar Roma terug na een uitleenbeurt). ‘Als je profvoetballer wordt, weet je nog niet wat het echte leven is en denk je dat je in een film mee speelt. Op mijn achttiende kocht ik me bij AS Roma een Audi RB, vandaag rijd ik in een Smart.’
In het privéleven is hij nog altijd single. ‘Zo zijn er niet veel in het profvoetbal, echte vrijgezellen. Ik ken er amper, die zoals ik zelfs nog geen kind hebben. Niet dat ik geen partner wil, maar ik wil iemand met wie ik in het echt lang kan praten, niet via de sociale media. Daar zit ik niet op. Ik ga gewoon op stap, met vrienden.’
