Jacques Sys

Oekraïne is een land van schaamteloos profiteren

Jacques Sys Jacques Sys is een Belgische sportjournalist

Hoe moet een bezoedeld land zich zo weer op de kaart zetten?

Een Engelse journalist die drie weken door Oekraïne trekt vond het allemaal prima. De gastvrijheid van de mensen, de leerrijke confrontatie met het verleden, want aan dit land kleven veel herinneringen aan de gruwel en de verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog. En je kan er uitstekend eten in een van de vele vleesrestaurants, zei hij, het is heerlijk toeven op een van de vele terrasjes.

Maar als je tijdens dit toernooi voor de tweede keer in Oekraïne komt na bijna twee weken Polen, is het bijna een cultuurschok. Erbarmelijke hotels, mensen die nauwelijks Engels praten, een opeenvolging van misverstanden, een huiveringwekkende administratie die alles vertraagt. Alleen in de luchthaven van Kiev liep het voorbeeldig. De pascontrole duurde twee minuten, de bagage rolde meteen van de band.

Het is een uitzondering. Want er wordt weinig nagedacht. In de perszaal halen ze bijvoorbeeld een geldautomaat een week voor de finale weg, je kan er plots niet meer met kredietkaarten betalen. Waarom niet? Geen mens die het weet. Orders van hogerhand. Bevelen zijn er om blind uitgevoerd te worden, er waait soms nog een wind van communisme.

Kiev is een prachtige stad vol monumentale gebouwen en kerken met gouden koepels, een stad ook met poenerige nachtclubs. Maar het is ook een prettige chaos, een metropool met weelderige rijkdom en soms schrijnende armoede. Want het bruisende centrum met zijn fanzone, waar het geel en rood na de uitschakeling van Oekraïne wel nauwelijks nog te zien valt, camoufleert het echte Kiev. Dat vind je in de buitenwijken waar mensen wonen in benauwend kleine appartementen. In deze beklemmende omgeving kunnen ze nauwelijks happen naar lucht.

Ergens fascineert Kiev met zijn monumentale architectuur en zijn vergezichten, over de Dnjepr, de rivier die zich langs de stad kronkelt. Maar deze metropool irriteert ook met zijn onvoorstelbare woekerprijzen. Zaterdag komen we er terug voor de finale en betalen dan voor een hotel 340 euro per nacht. Het geeft een bittere smaak: dit is een land van schaamteloos profiteren. Dat er zelfs voor de kwartfinales van dit EK nauwelijks supporters naar Oekraïne afzakten is een gevolg van alle wilde politieke verhalen en exuberante prijzen. Hoe moet een bezoedeld land zich zo weer op de kaart zetten?

Maandagavond stappen we het vliegtuig op naar Warschau. Met een gevoel van opluchting.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content