Peter t'Kint

Onze man in Rusland: ‘Benieuwd naar de arbitrage in Nigeria-Argentinië’

Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Beschermt FIFA zijn helden, vraagt Peter T’Kint zich af.

Na een weekje Moskou wordt het tijd om de blik te verruimen. Richting Kaliningrad donderdag, richting Sint-Petersburg vanavond. Tussenin genieten van Frankrijk-Denemarken straks en Brazilië-Servië morgen.

‘Loopt het daar een beetje’, vroeg een verzamelaar van tickets gisteren. Het loopt. Een land volgen – in deze België – gooit af en toe het schema wat door mekaar. Vorige week moesten we afmelden voor Polen-Senegal en Portugal-Marokko omdat net dan de Belgen hun mediamomenten hadden.

Gisteren liepen we daardoor de derde match van de Russen mis. Gelukkig was er ’s avonds nog Portugal-Marokko en Iran-Spanje. Hoe René Vandereycken het doet, twee wedstrijden tegelijk volgen, snappen we niet. Ons lukt dat niet, zelfs niet met een glas rode wijn (de gastcolumnist van Het Nieuwsblad is een notoir liefhebber).

Wel was dit een mooi moment: in de slotfase was de Video Assistant Referee (VAR) op hetzelfde moment het spel aan het verlammen in beide wedstrijden. Omdat de goal van Spanje werd goedgekeurd en de Iraniërs ook hun voordeel kregen, oriënteerde de omstreden VAR het tornooi. Spanje groepswinnaar en dus de volgende tegenstander van Rusland, Portugal plaats twee en straks tegen Uruguay. Ronaldo versus Suárez, al had de Portugees die wedstrijd nooit mogen spelen. Altijd rood. Beschermt FIFA zijn helden?

Straks kunnen we dankzij het ochtendschema van de Belgen naar Frankrijk-Denemarken, in het prachtige Luzhniki, en morgen naar Brazilië-Servië in het al even mooie Spartakstadion, want de vlucht naar de Russische enclave in de buurt van Polen is maar donderdagochtend.

En vanavond zijn we zéér benieuwd naar de arbitrage in Nigeria-Argentinië, in Sint-Petersburg. De Argentijnen zijn hier massaal, net als veel Zuid-Amerikanen. Voor hen geen afkeer van Rusland, maar veel enthousiasme. Schreeuwen zij hun ploeg naar de kwalificatie?

Zaterdag liepen we in de perszaal Sergio tegen het lijf, iemand die al jaren de Argentijnse ploeg volgt. Op de vraag hoe we het leed van zijn land moesten plaatsen, gaf hij ons een tip: lees je weg eens door de eindfase van het WK U 20 in Canada in 2007.

We hebben het gedaan. Piqué was daar namens Spanje, maar hier staat hij van die generatie jongeren alleen (anderen van Spanje waren toen al bij de A-ploeg). Namens Uruguay waren Caceres, Cavani en Suarez in Canada. Namens Japan Kagawa. Sergio: ‘Bij ons is dat nog een vierde van de ploeg. Banega, Mercado, Aguero, Di Maria, Fazio, normaal ook nog Romero, ware er niet zijn blessure. Er is gewoon te weinig vernieuwd.’

Maar Argentinië won dat tornooi, het talent van die mannen was groot, en de Belgen, die hij loofde, hebben toch ook een aantal Pekingangers. Sergio schudde het hoofd: ‘Je overtuigt me niet.’

Tweede punt, zei hij: hoe hebben jullie je voorbereid? Met oefenwedstrijden. Wij zijn op vakantie gegaan naar Barcelona.

Ja maar, werpen we op, Martínez heeft de spelers ook veel vrij gegeven. ‘Maar jullie hebben interlands gespeeld. Tegen Portugal, Egypte, Costa Rica, ploegen die hier aanwezig zijn en zich voorbereidden. Wij hadden één match, tegen Haiti, vlak voor vertrek uit Buenos Aires. Vervolgens trokken ze naar Barcelona, waar we geen enkele training zagen, tenzij de eerste vijftien minuten wat opwarming, en geen enkele wedstrijd speelden, tot ze hier IJsland partij gaven. Wat hebben ze in die 17 dagen gedaan? De spelers mochten geregeld weg, moesten zelfs niet in het hotel komen slapen. Er was een oefeninterland gepland in Israël, maar die is afgeblazen wegens politiek protest. Daar ging Franco Armani worden getest, de doelman. Dat gebeurde niet, en dus kwam Caballero in de goal. Tot wat dat leidde, hebben we allemaal gezien. In Barcelona blesseerde Lanzini zich. Dat moest een troef worden vanaf rechts. Hij werd in de selectie vervangen door Perez, die al een paar weken met vakantie was. Die speelde tegen Kroatië dramatisch. In welke fysieke conditie was die?’

Neen, dat Argentinië hier straks in Sint-Petersburg een finale moet spelen om zich te plaatsen voor de volgende ronde, verrast hem niet. Drie bondscoaches in drie jaar, zo’n voorbereiding, al met de hakken over de sloot in de laatste kwalificatiewedstrijd, tegen Ecuador B, een ploeg met allemaal spelers uit de eigen competitie… Alle sleutels in handen van Messi geven is al jaren geen oplossing. Hier ook niet.

Maar, zo lachte hij, in voetbal kan alles. Dus ja, ik geloof er nog in. Als er een ding is dat we goed kunnen, is onze plan trekken in chaos.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content