‘Ooit stond het Poolse voetbal model voor corruptie en smeuïge verhalen’

Polen staat vanavond voor de belangrijkste wedstrijd van de afgelopen jaren. Het speelt tegen Tsjechië voor een plaats in de kwartfinale en moet winnen.

Het leven zoals het is in Polen. Het provinciestadje Plock staat model voor de manier waarop het EK ver van de speelsteden wordt beleefd. Hier, 100 kilometer van Warschau en op 250 kilometer van Poznan en Gdansk, verblijven we al een kleine week. Een rustpunt midden de hectiek. Af en toe wappert er een Poolse wimpel uit een auto en een van de cafés ligt quasi verborgen onder een Pools spandoek. Veel meer is er niet dat refereert naar het EK.

Plock heeft een kathedraal die bestaat uit een amalgaan van stijlen en een fraai marktplein. Op een van de terrasjes kan je er eten voor omgerekend vier euro. Hier, in het Polen ver van het EK, is er geen plaats voor woekerprijzen. Voor een rit in een toeristisch treintje die een uur en een kwartier duurt, betaal je omgerekend 1,20 euro. Het moet de moeite zijn. Als je het stadje ’s avonds binnenrijdt, schitteren de verschillende kerken in een feeëriek licht. Het heeft iets romantisch. Ook al wonen aan de rand van de stad arbeiders van de grootste petrochemische industrie van Polen. In flatgebouwen die zijn opgeknapt. Zoals zoveel in dit land een ander gezicht kreeg.

Als dit EK binnen goed twee weken voorbij is, dan zal Polen daar goed uitkomen. Natuurlijk waren er de zware aanvaringen met de Russische supporters na de wedstrijd tegen Rusland, maar dat kadert in een onverwerkt trauma, in een turbulente geschiedenis van een lang bezet land. Een nationalistisch-conservatieve politicus gooide deze week nog wat olie op het vuur en verdedigde de houding van de Poolse hooligans. Volgens hem had de mars die de Russen hadden aangekondigd verboden moeten worden. Nu gaven de verantwoordelijke autoriteiten een vrijbrief voor vechtpartijen, zei hij, de Polen mogen zich niet in het gezicht laten spuwen. De regering bestempelde dat als een uitspraak zonder verantwoordelijkheidsgevoel. Alles wat met Rusland te maken heeft, ligt gevoelig in dit land.

Polen staat vanavond voor de belangrijkste wedstrijd van de afgelopen jaren. Het speelt tegen Tsjechië voor een plaats in de kwartfinale en moet winnen. Het geëngageerd voetballend Polen wil tijdens dit EK afrekenen met het verleden. Ooit stond het Poolse voetbal model voor corruptie en smeuïge verhalen. Net zoals er in het land veel politiek gekrakeel was waarbij de oppositie de liberale premier Donald Tusk herhaaldelijk beschuldigde van grootheidswaanzin.

Dat was voor het EK. Toen was 70 procent van de bevolking nog zeer sceptisch over dit evenement. Omdat de bouw van autostrades niet opschoten en er nog heel veel werk was aan nieuwe stadions. En omdat alle vragen over die vertragingen gepareerd werden met de opmerking dat het in Oekraïne allemaal nog veel erger was. Nooit moet Donald Tusk zich gelukkiger hebben gevoeld als de dag dat hij zich met een helikopter over de stadions liet vliegen en zag dat alles in orde was. Of dat hij zelf het laatste stuk van de autostrade tussen Warschau en Berlijn theatraal en triomfalistisch inwijdde.

Het was de ommekeer. Sindsdien heeft iedereen, politiek en sport, zich samen gevonden in een merkwaardige eenheid. Een politicus en aantal hooligans buiten beschouwing gelaten.
Jacques Sys