Bellenblazers en enorm ambitieus: wat mag Anderlecht verwachten van West Ham?

© GETTY
Stan De Feyter Medewerker Sport/Voetbalmagazine

In de jacht op Europese overwintering volgt voor Anderlecht een tweeluik tegen West Ham. Een oerdegelijke Londense club die jaar na jaar groeit. Hier is alles wat u moet weten over ‘The Hammers’.

West Ham stond in het verleden bekend als een ploeg met een groot hooliganisme-probleem. In de jaren 1970 en ’80, toen supportersgeweld kenmerkend was voor het Engelse voetbal was de Inter City Firm één van de bekendste groeperingen van het land. De groep onderscheidde zich van andere door zich gewoon te kleden en geen West Ham-outfits te dragen. Zo ontsnapten ze vaak aan het oog van de politie en schopten ze overal keet.

Vooral de derby’s tegen Milwall gaven vaak aanleiding tot hevige gevechten, wat zelfs leidde tot de dood van een Milwall-fan midden jaren 1970. Het verhaal van de Inter City Firm werd zelfs verfilmd in de bekende voetbalfilm Green Street Hooligans. Vandaag de dag is het hooliganisme ver teruggedrongen, maar hevig supporteren blijft een belangrijk deel van de clubgeschiedenis en -cultuur.

Lees verder onder de trailer van Green Street Hooligans.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Een modern maar controversieel stadion

West Ham werkt zijn thuiswedstrijden af in het hypermoderne London Stadium dat een goeie 60.000 man kan ontvangen. Het stadion werd initieel gebouwd voor de Olympische spelen in 2012 maar mocht daarna niet in onbruik vallen en dus werd beslist dat West Ham er heen zou verhuizen. Daarvoor speelde de club in het verouderde Boleyn Ground in Upton Park. Dat stadion kampte al lang met problemen omtrent capaciteit en bereikbaarheid, waardoor het niet meer adequaat was om de talrijke West Hamfans te ontvangen.

En dus kregen The Hammers in 2016 een nieuwe thuis in het indrukwekkende London Stadium, dat bijna dubbel zo groot is als Boleyn Ground. Toch waren veel fans niet tevreden met de beslissing. Het oude stadion was nu eenmaal een integraal deel van de clubgeschiedenis en veel fans klaagden over het gebrek aan sfeer in het nieuwe stadion. De fans mogen dan met meer zijn, dankzij de atletiekbaan zitten ze ver van het veld, zeker naar Engelse normen. Ook de akoestiek in het stadion zou minder goed zijn.

Vroeger wandelde je voor de wedstrijd door je wijk en ontmoette je de medefans in de pub, vandaag wandelen we door een winkelcentrum.

De supportersgroep Hammers United zei er in 2020 nog dit over : ‘Vroeger wandelde je voor de wedstrijd door je wijk en ontmoette je de medefans in de pub, vandaag wandelen we door een winkelcentrum.’ En verder ‘Het ziet er indrukwekkend uit langst buiten, vanaf dat je binnen staat merk je dat het niet gemaakt is voor voetbal.’

Een opvallend fenomeen dat Anderlecht volgend week zal gadeslagen zijn de bubbels die het London Stadium vullen bij de thuiswedstrijden. Waar ze op Anfield You’ll Never Walk Alone aanhalen, zingen ze bij West Ham I’m forever blowing bubbles. Het liedje werd geschreven in de jaren 1920 en vermoedelijk zo’n 20 jaar later geadopteerd door de fans van de Londense club. Sindsdien is het in Engeland een van de bekendste clubliederen. West Ham voegt de daad ook bij het woord en vult het stadion elke week met bubbels voor de aftrap. Een bizar maar bijzonder zicht.

Een ervaren coach

Met de Schot David Moyes heeft West Ham een geroutineerde Premier Leaguecoach. Moyes trainde eerst elf jaar lang Everton, waar hij onder andere de Premier Leaguecarrière van Marouane Fellaini lanceerde. Vervolgens werd hij gekozen als eerste coach in het post-Fergusontijdperk bij Manchester United. Een aartsmoeilijke opdracht, zo blijkt nu nog steeds, en Moyes werd na minder dan een jaar ontslagen.

Vervolgens raakte zijn carrière in het slop, met nog twee passages bij Real Sociedad en Sunderland. Bij West Ham lijkt hij eindelijk de succesrecepten van bij Everton terug te hebben gevonden. Moyes redde The Hammers in 2019 van degradatie nadat hij in het midden van het seizoen Manuel Pellegrini opvolgede. Het jaar daarop werd het beste seizoen ooit voor West Ham qua puntenaantal en door de zesde plaats bracht hij Europa Leaguevoetbal naar het London Stadium. Dit jaar treedt de club aan in de Conference League, met de ambitie om voor de eindzege te gaan.

Countervoetbal met stijl

Onder Moyes speelt West Ham gewoonlijk vanuit een goed blok. Verdedigende middenvelders Rice en Soucek zijn met hun loopvermogen, fysieke kracht en rust aan de bal cruciaal in Moyes’ systeem. Zij voegen een extra verdedigende laag toe aan de diep uitgezakte achterlijn. Vooraan lopen er tal van creatieve spelers rond zoals Saïd Benrahma, Jarrod Bowen, en Manolo Lanzini. Van hun snelheid en technisch vermogen aan de bal wordt gebruik gemaakt om snel tegen te prikken met flitsende combinaties. Spits Michael Antonio past perfect binnen deze filosofie, met zijn snelheid en kracht kan hij zowel als aanspeelpunt fungeren als weggestuurd worden in de rug van de verdediging. De nieuwe Gianluca Scamacca, overgekomen van Sassuolo, heeft ook zo’n profiel.

Mindere start

West Ham mag dan wel bulken van de ambitie sinds Moyes terug is, het miste zijn seizoenstart totaal. Na de eerste drie speeldagen telden de Hammers nog geen enkel puntje en wist het zelfs nog niet eens te scoren. Het was de eerste keer sinds 2018 dat West Ham drie keer na elkaar een nederlaag leed. Daarna ging het eigenlijk niet veel beter met in de volgende vijf wedstrijden twee zeges en twee nederlagen. De ploeg van Moyes scoorde dan wel vijf keer, het blijft een dramatisch rapport. Enkel Wolverhampton – waar West Ham dit weekend nog van won met 2-0 – doet het momenteel slechter met drie doelpunten voor.

In de Europa League draait het beter voor de club met twee zeges na twee speeldagen, waarin het ook zes keer scoorde, maar het kan het pessimisme rond de ploeg in de competitie niet doen verdwijnen. De club creëert te weinig kansen en het defensieve blok is voorlopig niet stabiel genoeg. Bovendien is er ook onvrede naast het veld over de hoge prijzen van voedsel en drank in het stadion, waardoor de sfeer voor het eerst terug wat grimmiger wordt in het London stadium. Het is aan Anderlecht om daarvan te profiteren.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content