Ronald Vargas voelt België als een soort thuiskomen: ‘Een leven in Venezuela is niks waard’

© belga
Steve Van Herpe
Steve Van Herpe Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Ronald Vargas is na enkele omzwervingen weer terug in België, waar hij een contract tekende bij KV Oostende. Sport/Voetbalmagazine sprak met de Venezolaan onder meer over de politieke escalatie in zijn vaderland.

De toestand in je thuisland Venezuela is schrijnend. Onder het bewind van president Nicolás Maduro is de economische toestand zodanig verslechterd dat heel wat mensen zonder basisvoorzieningen zoals water en elektriciteit zitten. Van de 30 miljoen inwoners van Venezuela zijn er al bijna 8 miljoen geëmigreerd.

‘De situatie is intriest’, beaamt Ronald Vargas, terug aan de slag in België, waar hij eerder voor Anderlecht en Club Brugge speelde. ‘Het is helemaal niet nodig dat Venezuela er nu zo aan toe is. Het is duidelijk dat het land heel slecht bestuurd wordt. Het moet zowat de droevigste periode uit onze geschiedenis zijn en toch blijven dezelfde mensen aan de macht.’

Natuurlijke strijders

‘Je hebt geen bril nodig om te zien hoe corrupt de regering is. Gelukkig zijn Venezolanen van nature strijders en proberen we het positieve nog te zien wanneer bijna alles negatief is, om te kunnen overleven. Want dat is het woord: overleven. Dat is wat de mensen daar elke dag proberen te doen.’

Hij pikte zijn vriendin op aan de luchthaven. Ze schoten hem in het hoofd

‘Ik ken veel mensen die de criminaliteit van dichtbij ervaren hebben. Elke dag is er wel iets. Een goeie vriend van mij werd vermoord in de luchthaven van Caracas. Hij pikte er zijn vriendin op die van Miami kwam. Toen ze buitenkwamen, hielden twee gasten op een motor ze tegen. Die zeiden: “Geef me alles wat je hebt!” Mijn vriend zei: “Ja, maar wacht eens even!” ‘Daarop schoten ze hem in het hoofd.’

De waarden verloren

‘Een leven in Venezuela is niks waard. Er wordt gedood om gelijk welke reden. Dat is triest. Ik denk dat ons probleem niet alleen economisch of politiek is, maar ook mentaal. Je moet er al erg aan toe zijn om in die extremen terecht te komen. Maar aangezien de mensen proberen te overleven, zijn ze tot alles in staat.’

‘Ze bedriegen hun vrienden om hun kinderen eten te kunnen geven. Dat is ook het spijtige van de zaak, want Venezolanen waren zo niet in het verleden. Ik herinner me bijvoorbeeld dat ik ooit met mijn papa in de auto zat en dat we stopten om een bejaarde te helpen oversteken. Vandaag de dag hebben we veel van die waarden verloren door het beleid dat gevoerd wordt in ons land.’

Ik vertel beter niet waar mijn familie vandaag woont

‘Mijn hele familie emigreerde intussen. Mijn ouders, zus, schoonbroer en hun twee kinderen. Ik kan misschien maar beter niet zeggen waar ze nu wonen, maar het is ergens in de Verenigde Staten.’

‘Op dit moment zie ik mezelf ook niet terugkeren. Dat wil ik mijn toekomstige kinderen niet aandoen. Bovendien is mijn vrouw Belgisch en wonen we hier rustig en veilig. Maar dat wil niet zeggen dat ik nooit meer zal terugkeren naar Venezuela. Na mijn voetbalcarrière wil ik er om de twee à drie maanden terug naartoe gaan, want een deel van mijn familie woont er nog. Je kunt nu wel Skypen en Facetimen, maar dat fysieke contact, dat mis ik toch.’

Lees het volledige interview met Ronald Vargas in de Plus-zone of in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 10 juli.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content