Sergiño Dest: een stijfkopje voor Camp Nou

Elke dinsdag zetten we de spots op een jong, internationaal talent. Deze keer: de 19-jarige Sergiño Dest die onderweg is van Ajax naar FC Barcelona.

Met Ronald Koeman als coach lijkt de Nederlandse invasie bij FC Barcelona ingezet. Er is al wekenlang sprake van de komst van Memphis Depay – Olympique Lyon zou nu zijn prijs wat hebben laten zakken – maar de komst van Sergiño Dest is in kannen en kruiken.

De 19-jarige vleugelverdediger is slechts een halve Nederlander. Hij is geboren in Almere, maar heeft een Amerikaanse vader. Bij FC Barcelona moet hij het vertrek van Nelson Semedo naar Wolverhampton opvangen.

Al meteen in de eerste competitiewedstrijd van Barça tegen Villarreal (4-0) bleek dat er op de rechtsachter een ‘probleem’ was ontstaan.

De statistieken wezen ook nog eens uit dat er een groot onevenwicht was tussen de linker- en de rechterflank. Op links raakte Jordi Alba 113 keer de bal, gaf 75 goeie passes (van de 87) en leverde vijf voorzetten af die in het strafschopgebied belandden. De cijfers van Sergi Roberto op rechts waren heel wat minder: hij raakte 71 keer de bal, gaf 49 goeie passes (op 54) en zette slechts twee keer voor.

Koeman had vorige week intern ook aan de alarmbel getrokken. Hij zag immers heel wat spelers vertrekken, maar er kwam niemand in de plaats. Dat heeft veel met de financiële toestand van de club te maken, die niet bepaald rooskleurig is. Een probleem dat veroorzaakt is door de coronacrisis, maar ook door de astronomisch hoge salarissen die Barça al jaren betaalt.

Flair en bluf

Voor Dest zou de Catalaanse topclub ongeveer 25 miljoen euro betalen aan Ajax. Er zou een meerjarig contract op hem wachten.

De Nederlander is een vleugelverdediger die met zijn snelheid verdedigend veel kan corrigeren, maar die het best aanvallend uit de verf komt. Hij past perfect bij de spelfilosofie van Barça (en Ajax): hij heeft een individuele actie, speelt met flair en bluf, en is technisch een kraan. Waarnemers omschrijven hem als ‘een moderne vleugelverdediger’.

Het verdedigende aspect is nog een werkpunt bij de 19-jarige speler. Hoe verdedig je met veel ruimte in je rug? Op welk moment loop je achteruit en wanneer doe je dat beter niet? Daar werd bij Ajax nog aan geschaafd. Maar met resultaat dus.

Ook Bayern München zat een tijdje achter hem aan, maar de voorkeur van de speler zelf ging uit naar FC Barcelona. Uiteindelijk zal Dest slechts 38 officiële duels in de hoofdmacht van Ajax gespeeld hebben.

Zwarte sokken

Tot voor kort hadden weinig mensen binnen de Amsterdamse club dit scenario voor mogelijk gehouden. Dest kwam op zijn elfde in de jeugdopleiding van de Amsterdammers terecht, maar gold nooit als het grootste talent. Sterker nog, Dest heeft zijn trainers het leven zuur gemaakt en het had niet veel gescheeld of hij was weggestuurd.

Hij is iemand met het hart op de tong. Hij weet wat hij wil, maar vooral ook wat hij niet wil. Zo wilde hij twee jaar geleden naar het WK met de nationale U17 van de Verenigde Staten. Ajax stond dat niet toe, maar Dest ging, na lang onderhandelen, uiteindelijk toch. De club waarschuwde hem dat hij zijn plaats bij de U19 van Ajax weleens kwijt zou kunnen zijn, maar daar lag de speler niet wakker van. Hij speelde het WK U17, kwam terug en …. stond meteen weer in de basis bij de U19 van Ajax.

Een jaar geleden debuteerde hij ook al voor de A-ploeg van de Verenigde Staten tegen Canada. Intussen heeft hij drie selecties achter zijn naam.

Zwarte sokken

Het woord ‘eigenzinnig’ is een understatement als je over Dest spreekt. Als Koeman een jaknikker verwacht, zal hij bedrogen uitkomen. Camp Nou verwelkomt straks een stijfkopje. ‘Op bepaalde vlakken was Sergiño, toen ik hem onder mijn hoede had, ongeschikt voor profvoetbal’, zegt Gerry Vink, nu assistent-trainer bij Willem II maar vroeger coach in de jeugdopleiding bij Ajax.

‘Vooral in het mentale deel. Hij vertoonde destijds vreemd gedrag. Als we allemaal witte sokken droegen, deed Sergiño expres zwarte aan. Als we een shuttle run test deden, deed hij zijn hartslagmeter af. Als ik dan vroeg waarom, zei hij: “Het zit niet lekker.” Als ik dan wilde dat hij ‘m weer om zou doen, omdat we anders niets konden meten, zei hij: “Doe ik niet.” Dat is, denk ik, wat ik uit zijn mond het vaakst heb gehoord: “Doe ik niet.” We hebben zijn vader vaak op bezoek gehad om te praten over zijn gedrag.’

Achteraf bekeken heeft Vink er nu zo zijn idee over dat gedrag: ‘Ik denk dat het allemaal een schreeuw om aandacht is geweest. Sergiño voelde zich altijd achtergesteld, hij wilde anders zijn dan de rest. Dat lukte. Uiteindelijk heb ik daar stiekem ook wel weer respect voor. Sergiño heeft altijd zijn eigen weg gevolgd, ook als dit tot problemen leidde. Maar dat heeft er ook voor gezorgd dat hij nu stoïcijns en onverstoorbaar is en totaal geen last heeft van druk.’

Kwaliteiten die hem in Catalonië goed van pas zullen komen.