Redacteur en Clubwatcher Peter t’Kint ziet dat thuis winnen in de Champions League onmogelijk blijft voor Club Brugge. Ook gisteravond tegen Dortmund was er geen beginnen aan.
Vorige maandag kregen we een wat boze e-mail van een lezer. Het ging over Club Brugge en fake news, ‘onder invloed van de marketingmachine van de West-Vlamingen’, vond de man. Aanleiding was het gelijkspel tegen Lazio, en de bemoedigende conclusies die we eruit hadden getrokken. De man was het er niet mee eens en uitte zijn vaststellingen nogal heftig.
Afgaande op wat we gisteren zagen, heeft hij gelijk. Wat Club tegen Borussia Dortmund liet zien, was niet goed. Clinton Mata vond dat de ploeg niet was beloond voor zijn goeie tweede helft, maar toen hadden de Duitsers al lang de voet van het gaspedaal gehaald en beperkten ze zich tot controleren. Pas dan deed Club mee. Voor de rust niet. Allerminst. Er waren wat kansen om zelf te scoren – iets meer beheersing en overzicht had misschien tot betere doelpogingen geleid – maar er was vooral opvallend veel kwaliteitsverschil in loopvermogen, technische skills, balbehandeling, positiespel, afwerking, efficiëntie. Zeker, Club gaf zelf cadeaus weg, maar dat was omdat het op veel vlakken te snel ging.
Uitschuivers tegen de top
Zet dat de conclusie van vorige week – dat er Europees stappen zijn gezet – op zijn kop? Was dat fake news, zoals de lezer ons mailde? Neen. We schreven toen ook dat tegen de absolute top – en Dortmund is dat – uitschuivers nog wel eens zouden kunnen voorvallen. Dat gebeurde ook al bij United en thuis tegen PSG, bijvoorbeeld. En wat ons betreft nu ook tegen Dortmund, die match zit in dat rijtje. Op geen enkel moment was dat naar ons gevoel een ‘match’. Voor de Duitsers eerder een opwarmertje voor hun duel tegen Bayern komend weekend.
Dortmund verraste met vier achterin, onder leiding van een uitstekende Witsel. Maar daar lag het niet aan. Clement verraste met Diatta op links, niet direct een geslaagde zet. Maar daar lag het ook niet aan. Het door mekaar lopen, infiltreren, combineren en duelleren van Dortmund was top, en ging voor iedereen te snel. Er was geen beginnen aan.
Probleem in eigen huis?
Een klein decennium – van 2005 tot 2016 – bleef Club verstoken van voetbal in de Champions League. De groepsfase tenminste, een paar keer raakte het nog tot in de voorronde, maar daar liep het fout. De eerste kennismaking onder leiding van Michel Preud’homme, was een koude douche: zes wedstrijden, zes nederlagen. Thuis 0-3 tegen Leicester, 1-2 tegen Porto en 0-2 tegen Kopenhagen toen. De kloof was groot.
Twee jaar later deed Ivan Leko thuis iets beter: 0-1 verlies tegen Dortmund, 1-1 tegen Monaco, 0-0 tegen Atlético. Geen winst, minder tegengoals, maar alweer bleek scoren een probleem.
Vorig jaar idem dito: 0-0 Galatasaray, 0-5 PSG, 1-3 tegen Real Madrid. Nu: 1-1 Lazio, 0-3 Dortmund.
Club thuis in de Champions League: niet kunnen winnen, amper kunnen scoren, publiek of niet. Andere trainers, andere aanpak, zelfde resultaat. Vier doelpunten in 11 wedstrijden.
Waar blijft die afmaker?
Er is geen killer, dat is duidelijk. Dat belette Club niet om in uitwedstrijden af en toe verrassend uit te halen. In Madrid, bij Monaco, in Rusland recent. Maar thuis vond het nog nooit een wapen om op dat niveau de balans tussen goed verdedigen en voorin de wedstrijd beslissen te bewaren. Compact spelen, met veel beweging, als een harmonica. Ligt de klemtoon op organisatie, dan mist het iets in de aanval; wordt gekozen voor de aanval, dan lekt het achterin.
Te veel moet Club in eigen huis achter de feiten hollen. Achter de bal. In de Champions League toch, in de Europa League lukte dat beter.
Het is ook het moeilijkste. De voorbije jaren zette Club voorin in op spelers met toekomst: Dennis, Diatta, Wesley, Limbombe, Izquierdo. Jonge, nog af te werken producten. Dortmund doet dat ook, zal u zeggen, met Haaland, maar die is buiten categorie, Haaland staat nu al in de Champions League met 14 goals naast kalibers als de Brazilianen Adriano of Ronaldo. In afwezigheid van een goeie 9 – de laatste echte killer bij Club was Bacca – zet Club nu in op vrijbuiters à la Dennis. Of Lang. Beweeglijk, maar een doelpuntenmachine lijkt hij ons ook niet, afgaande op zijn eerste wedstrijden.
Met Dennis kan het lukken, zoals in Madrid of in Rusland,, maar vaak ook niet, zoals tegen Lazio. Of gisteren.
En dan is winst thuis verre van evident. Niet eens in de eigen competitie, merken we dit seizoen. Laat staan in de Champions League.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
