Van Roubaix tot Raman: super sunday!

© getty

Neem het van ons aan: zondag blijft u best de hele dag in de zetel liggen. Vijf dingen om naar uit te kijken, in chronologische volgorde.

Wint een Duitser Parijs-Roubaix?

Parijs-Roubaix, zondag om 13.30 uur

Voor de Ronde van Vlaanderen voorspelde Peter Sagan dat de kans reëel was dat een outsider Vlaanderens Mooiste zou winnen, wegens een rist aan favorieten die allemaal aan elkaar gewaagd waren.

Zijn voorspelling kwam uit: Alberto Bettiol won, achter hem eindigden zeventien renners in een groep binnen de halve minuut – het hoogste aantal sinds de vernieuwing van het Rondeparcours in 2012.

Toen Sagan, die zelf slechts als elfde finishte in Oudenaarde, donderdag gevraagd werd naar Parijs-Roubaix, keek hij opnieuw in zijn glazen bol: “Het wordt een nog vreemdere koers dan de Ronde.” Niet alleen wegens de opnieuw lange lijst kanshebbers, zonder een topfavoriet (de beste renner van de Ronde van Vlaanderen, Mathieu van der Poel, start zelfs niet), maar ook wegens de weersvoorspellingen: zonnig, droog, en vooral een wind die uit het noordoosten blaast. Dat betekent ofwel tegenwind, ofwel driekwart zijwind, al zou die in de loop van de namiddag wel wat afnemen – de vraag is hoeveel.

Die windrichting is in Parijs-Roubaix, zoals specialist Tom Boonen al vaak aankaartte, cruciaal. Meewind betekent dat de sterkere renners een nog hoger tempo kunnen opleggen op de kasseien en ook na de stroken meer geneigd zijn om door te rijden.

Tegenwind fnuikt mogelijke aanvallen, beperkt de snelheid en zorgt ervoor dat er steeds weer geloste renners, al dan niet na pech, kunnen aansluiten. Gevolg: een grotere kans op een – zoals Sagan voorspelt – ‘vreemde’ koers, waarbij een zogenaamde dark horse kan profiteren van de concurrentiestrijd tussen de vele favorieten.

Eventueel door mee te gaan in een vroege ontsnapping. Want ook dat is Parijs-Roubaix, de enige klassieker waarbij vroege vluchters kans maken om in de finale nog een gooi te doen naar de zege. In zo’n vroege ontsnapping, zeker als de groep groot genoeg is, verspeel je immers niet veel meer energie dan in het peloton, ook omdat je minder moet wringen in aanloop naar de kasseistroken.

Voorbeelden genoeg: Silvan Dillier ging vorig jaar tot op de piste mee met Peter Sagan, in 2016 en 2011 waren winnaars Mathew Hayman en Johan Vansummeren de laatste overlevers van een vroege vlucht.

Krijgen we opnieuw een scenario, met na Bettiol in de Ronde, een verrassende naam als winnaar? De kans bestaat, want ook dat is typisch aan Parijs-Roubaix: pure kasseispecialisten, vooral van het zwaardere type, die de heuvels in Vlaanderen moeilijk verteren, maar op de vlakke stenen wel kunnen vlammen: Ian Stannard, Stijn Vandenbergh, Taylor Phinney, Daniel Oss, Adrien Petit, Florian Sénéchal… En zelfs bij de grotere namen voelen sommigen zich veel beter in de Hel dan in Vlaanderen, bijvoorbeeld ex-winnaar John Degenkolb.

Alweer moeilijk te voorspellen dus, al hebben de winnaars van de laatste twintig edities wel één eigenschap gemeen: ervaring. Ze waren minstens elk aan hun vierde editie toe. En ze waren, op twee na, allemaal al minstens één keer in de top tien geëindigd van Parijs-Roubaix.

Daarom deze voorspelling: Nils Politt wint. De 25-jarige Katusharenner start zondag voor de vierde keer in Compiègne, werd vorig jaar zevende en eindigde vorige week als vijfde in de Ronde (door derde te worden in de groepsprint na Kristoff en Van der Poel). Nadat hij ook al in de E3 Harelbeke als zesde was gefinisht, als snelste van de achtervolgende groep na Van Avermaet en co.

Eerder op het seizoen werd de Duitser ook al tweede in de tijdrit van Parijs-Nice. Een hardrijder met een sprint dus, en met het perfecte lijf om over stenen te vlammen: 1m92 groot, 80 kilogram zwaar. Bovendien met een ploegleider, Dirk Demol, die weet hoe je als renner (in 1988, na een vroege vlucht) en als sportdirecteur (van onder meer Fabian Cancellara) kunt winnen in de Hel.

De heren van Fortuna

Fortuna Düsseldorf-Bayern München, zondag om 15.30 uur

De heenwedstrijd in München eindigde op een spectaculaire 3-3, met drie goals van onze landgenoot Dodi Lukebakio. Dat was november, ondertussen zijn we vijf maanden verder. Bayern wist zich te herpakken en is stilaan op kruissnelheid, zoals ook de overtuigende 5-0 zege in de topper tegen Borussia Dortmund vorige week bewees.

Promovendus Düsseldorf heeft het behoud zo goed als zeker binnen en kan het slot van de competitie onbevangen aanvatten. Niet langer met Lukebakio als grote man in de voorlinie, maar de voorbije weken met een Benito Raman in bloedvorm. Vorige week twee goals in de 1-2 zege op het veld van Hertha Berlijn, de week daarvoor drie assists in de 3-1 overwinning tegen Borussia Mönchengladbach.

De ex-Buffalo is ‘on fire’ en wil die lijn doortrekken in de topper tegen Bayern. Als koning van de sprint – hij heeft met 53 sprints in één wedstrijd het Bundesligarecord van dit seizoen op zijn naam staan – liggen er voor Raman en zijn al even explosieve maatje Lukebakio in ieder geval weer mogelijkheden tegen de ‘oudjes’ Hummels en Boateng.

In een interview met Sport/Voetbalmagazine deze week vertrouwde de ex-Buffalo ons toe dat hij ervan geniet om met die versnellingen het thuispubliek op zijn hand te krijgen. De 50.000 supporters die aanstaande zondag in de Esprit Arena verwacht worden, zitten alvast klaar om recht te veren.

Lees ook: Benito Raman is koning van de sprint in Bundesliga

PSG en Juve, de eerste landskampioenen?

SPAL- Juventus, zaterdag om 15 uur

PSG-Lille, zondag om 21 uur

Het had vorige week al gekund in eigen stadion, maar toen liet het fiere PSG zelf een steek vallen tegen het Strasbourg van Matz Sels (2-2). Dit weekend dan maar, met een mooie zondagavondaffiche tegen eerste achtervolger Lille OSC. Nu ja, wat heet achtervolger? Net zoals de voorbije seizoenen domineerden de Parijzenaars van begin tot eind: met nog acht wedstrijden voor de boeg (en een match minder gespeeld) tellen ze nu al 20 punten voorsprong op Lille.

Een gelijkspel volstaat voor Thomas Meunier en ploegmaats om zekerheid te verwerven over een vijfde landstitel in zes jaar tijd. De cijfers zijn andermaal intimiderend: 89 goals voor, slechts 18 tegen in 30 duels. Eén nederlaag, drie gelijke spelen, al de rest gewonnen.

Topschuttersstand in de Ligue 1? Mbappé leider met 27 rozen, Cavani derde met 17 en Neymar vijfde met 13 treffers. En dan moet je weten dat de Braziliaanse superster al sinds januari in de lappenmand ligt met een blessure aan het middenvoetsbeentje. Neymar hervatte deze week de groepstraining, net op tijd om zondag mee champagne te spuiten op het veld ’titelrivaal’ Lille.

Gelijkaardig verhaal bij Juventus uit Turijn. Eenzelfde nationale dominantie op alle vlakken. Collectief en individueel, met Cristiano Ronaldo als nieuwe chouchou en uithangbord. Met zeven speeldagen te gaan in de Italiaanse competitie telt ook De Oude Dame twintig punten voorsprong op de dichtste belager in het klassement: het Napoli van Dries Mertens, net zoals de voorbije seizoenen the best of the rest.

Tussen twee belangrijke CL-duels tegen Ajax door (want daar op het kampioenenbal ligt de echte focus van Juve) kunnen coach Massimiliano Allegri en zijn manschappen zaterdagnamiddag op het veld van het bescheiden SPAL, slechts 16.000 zitjes telt het Stadio Paolo Mazza, een achtste landstitel op rij binnenhalen. Zelfs als ze verliezen kan dat een dag later nog als Napoli met punten morst op het veld van Chievo.

Het zou voor CR7 een eerste titel in Italië betekenen, waarmee hij titels in drie verschillende grote landencompetitie (na Engeland en Spanje) op zijn palmares schrijft. Zijn faam en nalatenschap worden er alleen maar groter op. Meer heb je niet nodig om de 34-jarige Portugees te prikkelen.

Alle ogen op Hazard

Liverpool-Chelsea, zondag om 17.30 uur

Chelsea heeft de goede flow weer te pakken, met dank aan een ontketende Eden Hazard, tegen West Ham nog goed voor twee doelpunten en momenteel de meest beslissende speler in de Premier League (zestien goals en twaalf assists). Na vijf zeges in hun jongste zeven competitiematchen staan The Blues momenteel op de derde plaats, al hebben achtervolgers Tottenham en Arsenal wel een wedstrijd minder gespeeld. Hazard is erop gebrand Chelsea naar Champions Leaguedeelname te leiden, als afscheidscadeau voor een transfer naar Real Madrid. Dat kan trouwens ook nog via Europa Leaguewinst. Donderdag werd daarvoor al een eerste stap gezet met 0-1-winst in Slavia Praag.

Lees ook: Eden Hazard drijft zijn marktwaarde op, maar zet Chelsea onder druk

Vijf zeges op zeven, dat is ook de vorm van Liverpool in de Premier League. De competitieleider is nog altijd verwikkeld in een nagelbijtende titelstrijd met Manchester City, dat twee punten maar ook een match minder telt. Een misstap tegen de Londenaars is dus uit den boze.

De thuisploeg is op papier favoriet, maar heeft wel de statistieken tegen: de laatste zege tegen Chelsea dateert al van september 2016 (1-2 op Stamford Bridge). Van de volgende vijf duels won Chelsea er twee (1-0 in mei vorig jaar in de Premier League en 1-2 op Anfield Road in september vorig jaar in de Carling Cup), drie keer was er geen winnaar (1-1).

Titelstress in de Luminus Arena

KRC Genk – Club Brugge, 18 uur

Eén puntje, dat is het verschil in deze play-off 1 tussen KRC Genk en Club Brugge. Zondag kan Club voor het eerst sinds lang weer aan de leiding in de Jupiler Pro League komen. Dat zou een boost zijn en tegelijkertijd ook een mentale opdoffer voor Philippe Clement en co. Wint KRC Genk, dan heeft het weer een kloof van vier punten en komt de titel dichterbij. Feit is wel: dit seizoenen speelden beide ploegen twee keer gelijk tegen elkaar. In Genk werd het 1-1 en op Jan Breydel 2-2. Een gelijkspel zou dus een logisch resultaat zijn. Maar wat ook de eindstand is, het gevoel blijft dat in deze play-offs alles mogelijk is.

Club Brugge is als een wervelwind aan de laatste rechte lijn van de competitie begonnen, maar ook het voetbal van Genk mocht er zijn, met revelatie Junya Ito op de rechterflank. Bij blauw-zwart zijn het ook de wingers die de voorgaande matchen in een beslissende plooi legden, met hoofdrollen voor Emmanuel Dennis en Krépin Diatta. Dit wordt ongetwijfeld een match om duimen en vingers af te likken, tenzij de titelstress beide ploegen lam legt.

(Jonas Creteur, Matthias Stockmans, Kevin Van der Auwera en Steve Van Herpe)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content