Waarom Genk-Liverpool een oefenmatch was

In de Champions League betaalt KRC Genk leergeld, maar ook na de demonstratie van Liverpool blijft Europees overwinteren mogelijk. Zo concludeert onze Genkwatcher Geert Foutré.

Een fijn avondje was het in Genk voor wie beseft dat het verhaal van Klein Duimpje die Goliath verslaat louter een sprookje is, zeker in het moderne topvoetbal. De 1-9 doelpuntenverhouding van de twee Belgische CL-avonden illustreren dat nog eens. En dan hoefde Liverpool, net als PSG op Club, niet eens het gaspedaal in te duwen.

Soms zijn de beste omschrijvingen de opmerkingen die mensen spontaan maken wanneer ze denken dat ze onder mekaar zijn en geen derde partij mee luistert. Na de wedstrijd liepen enkele Liverpooljournalisten van het stadion naar de perszaal. ‘It was just a pre-season friendly game‘, zei er één. De anderen beaamden. Op de persbabbel achteraf deed Het Fenomeen Jürgen Klopp zijn duit in het zakje: ‘Genk maakte het ons even moeilijk, maar na de 0-2 brak de veer bij hen. Job done, dat was het vanavond.’

Sander Berge, die bij de 0-1 één van de spelers was die in minuut twee nog niet goed in positie stond, maar nadien wel steeds beter ging spelen en met 11,7 kilometer in de benen de Genkspeler was die de grootste afstand aflegde, vatte het achteraf goed samen: ‘Zij benutten hun momenten, wij niet’. Dat bleek heel goed voor de rust, toen de bezoekers één moment onoplettendheid bij de thuisploeg afstrafte. Een verkeerde pass van Carlos Cuesta, drie spelers die niet in positie staan en even afwachten, en vier seconden later ligt de bal in de netten. Efficiëntie is een kwaliteit.

Efficiëntie is een kwaliteit

In de acht volgende minuten komt een Genkspeler twee keer alleen voor doelman Alisson Becker: meer honderd procent kans krijg je niet. Resultaat? Géén goal. Op dit niveau onvergeeflijk.

Die drie fases vatten het verschil tussen de Europese kampioen en een Belgische topploeg in volle heropbouw perfect samen. Soms moet een mens zijn plaats kennen. Het zijn leermomenten waar jonge Genkse spelers als hij (Berge wordt komende maand 22) beter van worden, beseft de Noor.

Het zijn niet alleen leermomenten voor de jonge Genkse spelers, van wie er een aantal dromen om over afzienbare tijd zelf in de Premier League te spelen, maar ook voor de coach, die gisteren met twee spitsen begon omdat hij aanvallend iemand extra in de zestien wilde zien. Mazzu kon zich opnieuw aan een paar zaken optrekken: de sterke eerste helft van Paul Onuachu bijvoorbeeld, of de goeie combinaties tussen Ito en Maehleop de recherflank, waarmee Genk Liverpool een paar keer pijn deed. En het eerste doelpunt van debutant Stephen Odey: één kans, één goal.

Maar evenzeer merkte Mazzu de werkpunten: Onuachu kon zich na de rust niet meer tonen, Ito en Maehle sneden evenmin nog langs de flank, en Théo Bongonda liep tot zijn vervanging achter de feiten aan.

Internationaal opleidingscentrum

De wedstrijd toonde wat Genk al heel het seizoen is: een ploeg met twee gezichten. Vaak goeie dingen, maar nooit is het lang genoeg om eens echt helemaal tevreden te zijn.

Na drie wedstrijden heeft Mazzu een voorlopige balans opgemaakt van het Genks CL-parcours: ‘We waren te veel gentlemen in die eerste drie matchen, we moeten meer in onszelf geloven, we hebben te veel respect voor de tegenstander.’

Ondanks de les in bescheidenheid blijft Europees overwinteren een optie. ‘Ja, we geloven nog in de derde plaats’, zei Mazzu ter afsluiting. Maar dan moet het wel thuis winnen van Salzburg, en hopen dat de Oostenrijkers ook in de twee komende matchen geen punten meer pakken.

Wat de functie van Genk in het internationale voetbal vandaag echt is, bleek in minuut 79. Toen kreeg Liverpoolinvaller Divock Origi een staande ovatie van het Genkse publiek, zoals dat er ook één gaf aan Kalidou Koulibaly drie weken eerder. Genk is een opleidingscentrum voor jong talent dat zich voorbereidt op de grote competities.

Dat is ook een kwaliteit.