De titelstrijd in Spanje zal er traditiegetrouw eentje worden tussen Real Madrid en FC Barcelona. Wie er dit seizoen ook kampioen wordt, de Koninklijke lijkt beter gewapend voor de komende jaren dan de aartsrivaal uit Catalonië.
Het was een eerder klein bericht begin deze maand op de site van de Amerikaanse sportzender ESPN: FC Barcelona overweegt de terugkeer van Eric García, de verdediger van Manchester City.
Dat is opmerkelijk, want in 2017 verliet diezelfde García La Masía, het opleidingscentrum van de Catalaanse grootmacht. De reden waarom de toen 16-jarige voetballer wegging bij Barça: hij dacht dat hij bij de Citizens meer speelminuten zou krijgen in het eerste elftal. Pep Guardiola was immers gecharmeerd door hem en zag in hem een nieuwe Gerard Piqué.
Dat is nu net waarom Barça weer komt aankloppen: het wil García als opvolger van Piqué. Je kan je afvragen: waarom heb je hem dan in de eerste plaats laten vertrekken? García kreeg destijds de indruk dat hij in een uitzichtloze situatie zat. Dat is iets dat je als club kan vermijden.
Maar FC Barcelona lijkt de les niet te leren: in hetzelfde jaar als Eric García vertrok ook Jordi Mboula (AS Monaco, afgelopen seizoen bij Cercle Brugge), een spits die het niet zag zitten om de concurrentie aan te gaan met de drietand Messi-Suárez-Neymar.
Een jaar later was het de beurt aan Sergio Gómez (Borussia Dortmund), een 17-jarige linksbuiten die op het WK U17 in 2017 verkozen was tot op één na beste speler (de beste was Phil Foden van Manchester City).
FC Barcelona maakte toen bekend dat het alles in het werk zou stellen om Juan Miranda (linksachter) en Abel Ruiz (spits), twee andere talenten die op dat WK U17 vicewereldkampioen werden met Spanje, zeker te behouden.
En wie vertrok in januari van dit jaar naar Sporting Braga voor 8 miljoen euro? De nu 20-jarige Abel Ruiz. Juan Miranda wordt intussen uitgeleend aan Schalke 04, waar hij afgelopen seizoen in acht wedstrijden aan zes basisplaatsen en 479 speelminuten kwam.
Geen geduld met jeugdspelers
De lijst met zelf opgeleide spelers die, al dan niet uit eigen beweging, vertrokken zijn bij FC Barcelona, is intussen indrukwekkend lang. Toen Carles Pérez (22) in januari van dit jaar verkocht werd aan AS Roma, gaf hij een interview aan El Mundo Deportivo. Was het niet vreemd dat Barça Martin Braithwaite had gekocht, terwijl Pérez hetzelfde profiel had en mocht beschikken?
‘Dan moet ik denken aan wat Marc Cucurella (20-jarige middenvelder die werd uitgeleend aan Getafe, nvdr) onlangs zei. Bij Barcelona wil men altijd winnen, maar is er geen geduld meer met de canteranos (de jeugdspelers, nvdr). Ik ben een jongen die al van kleins af alles gegeven heeft voor Barça. Mijn droom was om bij de eerste ploeg te geraken. Dat is gelukt, maar dan hebben ze mijn droom afgepakt. Ze praten veel over opleiding, maar uiteindelijk doen ze het tegenovergestelde.’
Ver weg is de tijd dat FC Barcelona met een ploeg aantrad waarvan het merendeel uit de eigen opleiding kwam. Een historische datum, wat dat betreft, is 25 november 2012, toen in de wedstrijd op Levante op een gegeven moment elf spelers uit de cantera op het veld stonden (Víctor Valdés; Martín Montoya, Gerard Piqué, Carles Puyol, Jordi Alba; Xavi, Sergio Busquets, Cesc Fábregas; Pedro, Lionel Messi en Andrés Iniesta; coach: Tito Vilanova).
Van de elf van toen staan er nu nog altijd vier in de basis: Gerard Piqué, Jordi Alba, Sergio Busquets en Lionel Messi. Dat zijn intussen allemaal dertigers. Barça moet werk maken van hun opvolging en die zou, volgens de traditie van de club, uit de cantera moeten komen, maar La Masía wordt onder Bartomeu stiefmoederlijk behandeld.
Dan maar alles zetten op transfers, denken ze blijkbaar bij Barça. Maar daar wordt op twee sporen gewerkt. Eric Abidal, sinds de zomer van 2018 technisch directeur, probeert beloftevolle talenten, zoals Emerson (uitgeleend aan Real Betis), Trincão (Braga) en Pedri (Las Palmas), aan Barça te binden.
En tegelijkertijd wordt het vizier ook nog gericht op grote namen, van wie je je soms afvraagt wat ze Barcelona zullen kunnen bijbrengen. Dat er nu gedacht wordt aan Miralem Pjanic (30), is tekenend. Door eerder al spelers als Arturo Vidal en Kevin-Prince Boateng (allebei 31 toen ze naar Barça kwamen) te halen, gaf Barça niet meteen blijk van een toekomstgerichte visie.
Dat ogenschijnlijke gebrek aan sportieve strategie is iets dat door de volgende voorzitter gecounterd zal moeten worden. Na het volgende seizoen zijn er verkiezingen en Josep Bartomeu, verantwoordelijk voor de huidige chaos, is dan geen kandidaat meer.
Lees hier meer over de verjoningspolitiek van Barcelona.
De hete adem van Hakimi
Bij Real Madrid is er duidelijk wél een sportieve strategie voor de komende jaren. In tegenstelling tot in zijn eerste periode als voorzitter, die van de galácticos, heeft Florentino Pérez het geweer van schouder veranderd.
Hij weigert nog mee te gaan in het megalomane opbod van transferbedragen voor spelers wier naam al gemaakt is. Voor Eden Hazard werd nog een uitzondering gemaakt, omdat Chelsea in een zwakke onderhandelingspositie zat en moest verkopen.
In plaats daarvan legt Pérez nu grof geld neer voor tieners. Zo betaalde Real in januari nog dertig miljoen euro voor de Braziliaan Reinier en gaf het hem een contract tot 2025.
Reinier is de laatste in een rij van supertalenten die de laatste jaren een meerjarig contract kregen bij Real: Martin Odegaard (21), Eder Militão(22), Achraf Hakimi (21), Takefusa Kubo (18), Luka Jovic (22), Rodrygo (19), Vinícius Junior (19), Federico Valverde (21), Andrij Loenin (21), Brahim Díaz (20),…
Een aantal van hen kwam dit seizoen al aan een pak speelminuten in La Liga – Rodrygo (666), Vinícius Junior (900), Federico Valverde (1266) – wat hun marktwaarde de hoogte in dreef. Volgens Transfermarkt is de Uruguayaanse middenvelder nu bijvoorbeeld 54 miljoen euro waard, terwijl Real hem in 2017 kocht van Peñarol voor 5 miljoen euro.
Anderen kennen succesvolle uitleenbeurten. Hakimi is bij Borussia Dortmund een van dé sensaties van de Bundesliga dit seizoen. Met zijn in totaal 9 goals en 10 assists is hij statistisch gezien zelfs een van de meest efficiënte rechtsbacks ooit. Alleen Dani Alves deed ooit beter: in het seizoen 2009/10 had hij bij FC Barcelona een voet in 22 doelpunten (4 goals en 18 assists). Met nog enkele wedstrijden in de Bundesliga te gaan, kan Hakimi dat record nog verbeteren.
De 28-jarige Dani Carvajal voelt de hete adem van Hakimi al, mocht die volgend seizoen terugkeren naar Bernabéu. Pérez kan er ook voor kiezen om de Marokkaan te gelde te maken nu hij hot is. Transfermarkt schat zijn waarde op eveneens 54 miljoen euro. Bayern is alvast geïnteresseerd.
Hakimi is niet de enige uitgeleende speler van Real die een goede beurt maakt. Martin Odegaard is een van de bepalende spelers bij Real Sociedad, Dani Ceballos doet Arsenal draaien op het middenveld en linksachter Sergio Reguilón heeft een basisplaats bij FC Sevilla, toch de nummer 3 in La Liga op dit moment.
Allemaal hopen ze ooit weer de kleuren van de Koninklijke te mogen dragen. Ceballos onlangs in Marca: ‘Voor mij is Real Madrid nog altijd de perfecte club om te slagen. Het beste van Dani Ceballos moet nog komen.’
Ook jongeren uit het eigen opleidingscentrum, zoals Cristo González, Fran García en Alvaro Fidalgo, mochten vorig seizoen al eens proeven van het grote werk met wat invalbeurten bij de eerste ploeg.
Kortom, Real is een club met een plan. Dat het ook de komende jaren succesvol zal zijn, lijkt nu al zeker.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier