Wat is titelhouder Oranje waard op het EK?

© Getty Images
Mayke Wijnen Medewerker van Sport/Voetbalmagazine.

Nederland won het vorige EK in 2017, maar is in Engeland geen favoriet voor de eindzege. Daarvoor is er in vijf jaar te veel veranderd: de vier duidelijkste verschillen op een rijtje.

1 In 2017 vielen de puzzelstukken in elkaar

Een EK in eigen land, met de beste speelster ter wereld in de gelederen en een indrukwekkende teamgeest: in 2017 kwam voor de Oranje Leeuwinnen alles bij elkaar. De wedstrijden waren stuk voor stuk uitverkocht en het vrouwenvoetbal stond in Nederland in één keer op de kaart, met heuse Oranjestoeten door de straten en op de pleinen.

Met Lieke Martens had het Nederlands elftal bovendien dé ster van het vrouwenvoetbal van dat moment in huis: de elegante nummer 11 verruilde die zomer het Zweedse Rosengård voor FC Barcelona. Daarnaast toonde de tot dan onbekende Jackie Groenen zich ineens als de Frenkie de Jong van het vrouwenvoetbal aan het grote publiek.

Toen in de kwartfinale ook Vivianne Miedema – die de doelpunten voor Oranje tot dan aaneenreeg maar op een eindtoernooi haar belofte maar niet kon inlossen – begon te scoren, was er geen houden meer aan. En natuurlijk had Oranje zo nu en dan ook het geluk van een kampioen aan zijn zijde.

2 Sarina Wiegman vertrok naar de Engelse nationale ploeg

De succesvolle trainster verruilde de Oranje Leeuwinnen in 2021 voor de Engelse Lionesses. Na het behalen van de Europese titel, de finaleplek op het WK in Frankrijk in 2019 en de kwartfinale op de Olympische Spelen van 2021 was de Haagse toe aan een nieuwe uitdaging. Ze baarde meteen opzien door aanvoerster Steph Houghton niet op te nemen in de selectie voor de eindronde, maar ze gaf daarbij aan dat het EK voor de 34-jarige speelster gewoon te vroeg kwam na een achillespeesblessure.

In het laatste oefenduel voor het toernooi veegde haar ploeg Oranje van de mat, het werd liefst 5-1. Wiegman maakte zich in korte tijd zeer geliefd in Engeland en is met haar ploeg dé grote favoriet voor de eindzege.

3 De nieuwe bondscoach zoekt naar een balans tussen idealisme en resultaat

In dat duel met Engeland werd ook duidelijk dat de nieuwe bondscoach van de Oranje Leeuwinnen, Mark Parsons, een echte voetballiefhebber is, wat hem in dit duel tot een idealist maakte.

Hij vond een manier van spelen die zijn ploeg nog niet wist uit te voeren en de ruimtes in het veld werden zo groot dat Engeland over Oranje heen walste. Daar zal écht nog wat aan geschaafd dienen te worden wil Nederland opnieuw ver komen op een eindtoernooi.

4 Het vrouwenvoetbal wordt steeds sterker en de top breder

Het vrouwenvoetbal is bezig aan een opmars; er komt steeds meer geld ter beschikking en dat komt het niveau ten goede en vice versa. Wereldwijd komen er steeds meer grote competities en ook de toplanden ontlopen elkaar niet veel meer, waarbij vooral Engeland, Zweden – dat vorig jaar zilver behaalde op de Olympische Spelen achter Canada -, Frankrijk en Spanje de favorieten zijn voor de eindzege op Wembley.

Dat laatste land laat het meest attractieve spel zien, maar zag wel zijn smaakmakers Jennifer Hermoso en Alexia Putellas afhaken met blessures. Engeland heeft sinds de komst van Wiegman dan weer grote stappen gezet en heeft zowel de steun áls de druk van het thuisland. Afwachten dus wat dat gaat geven.

En Oranje? Dat is ondanks het plakkaat ’titelhouder’ niet meer dan een outsider – al was het dat in eigen land vijf jaar geleden ook en dan weet je het maar nooit; op een toernooi speel je alleen maar finales, elke wedstrijd is een duel op zich en de bal is rond.

Door Mayke Wijnen

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content