Tijdens de Tour sprokkelen we elke dag tien opvallende anekdotes, feiten en statistieken bijeen over de eerstvolgende etappe. Vandaag die tussen Lyon en de top van de Grand Colombier, de eerste echte bergrit over meerdere steile en lange cols.
1
Vandaag bezoekt de Tourkaravaan al het vierde gebergte van deze Tour, met na de Alpen, het Centraal-Massief en de Pyreneeën, nu het Juragebergte. Nog niet (opnieuw) de Alpen, want die liggen meer richting het zuid-westen, en duiken we pas vanaf dinsdag in.
De Twitteraccount van @cyclingalps duidde gisteren mooi het verschil aan.
2
Op het parcours van deze rit, na eerst 98 relatief vlakke kilometers, drie beklimmingen die deel uitmaken van dezelfde bergkam, de zogenaamde ‘piramide van Bugey’, genoemd naar het gelijknamige natuurpark in de buurt.
Wie als wielertoerist de twee, drie of vier zijden van die piramide (of van de Grand Colombier) op één dag beklimt (waarvan er vandaag dus drie op het parcours liggen), krijgt als sinds 1992 een brevet van ‘Les Fêlés du Grand Colombier’, de ‘gekken van de Grand Colombier’.
Naar analogie met de ‘Club des Cinglés du Mont Ventoux’, waar je ook kan toebehoren als je de Kale Berg op één dag van de drie zijden beklimt.
3
Er wordt door de stijgende coronacijfers in het departement van de Ain vandaag geen publiek toegelaten op de drie cols. Klimmen in de stilte, zonder toeschouwers, is wel geen unicum in het laatste decennium in de Tour. Al had dat de vorige keren niet te maken met een virus, maar met te smalle wegen en de vrees voor blokkeringen door te veel toeschouwers.
Zo werd de Mur de Péguère in de Pyreneeën in 2017 en 2019 afgesloten voor het publiek (of toch de drie laatste, zeer steile kilometers), net als Les Lacets du Montvernier in de Alpen in 2015 en 2018 (te veel kort op elkaar volgende haarspeldbochten, zie foto) en de Col de Sarenne in 2013, het stukje boven L’Alpe d’Huez, waar toeschouwers in de zeer gevaarlijke afdaling geweigerd werden.
4
Vandaag doen de renners dus drie kanten ‘piramide van Bugey’. De eerste is de Montée de la Selle de Fromentel (11,1 kilometer aan gemiddeld 8,1 procent). Die maakte zijn debuut in de Ronde van de Toekomst in 1978 en 1979. Het leidde tot veel ophef, want op het laatste stuk moesten vele renners, zonder aangepaste versnelling, voet aan de grond zetten. De drie laatste kilometers knikken dan ook gemiddeld liefst 12,8 procent omhoog.
De op een na laatste kilometer van de Montée de la Selle de Fromentel is zelfs de steilste kilometer van de hele Tour: 14,5 procent gemiddeld, met een piek tot liefst 22 procent – Angliruiaanse cijfers. Weliswaar niet ongezien in de Ronde van Frankrijk, want in de editie van 2017 moesten de renners die monsterstroken ook overwinnen. Al ging dat toen om een stukje (vanuit Virieu-le-Petit) van de Montée de la Selle de Fromentel, die Roglic en co nu vanuit het dal, in Artemare, volledig moeten beklimmen.
5
De Col de la Biche is de tweede hindernis. Ook die lag in 2017 al op het parcours, maar werd toen van de oostelijke kant beklommen, toen ook geklasseerd als een col buiten categorie.
Dit jaar krijgen de renners, vanuit Lochieu, de iets makkelijkere westelijke zijde voor de wielen geschoven (6,9 kilometer aan 8,9 procent), de kant die de renners in de Tour van 2017 dus moesten afdalen.
Die zeer bochtige afzink van de ‘wijfjeshertcol’ werd Geraint Thomas en Robert Gesink fataal. Beiden gingen er tegen het asfalt en moesten met respectievelijk een sleutelbeenbreuk en een lendenwervelbreuk opgeven.
In diezelfde rit moest ook Richie Porte uit de race stappen na een zware crash in de afzink van de daaropvolgende Mont du Chat. Die staat vandaag niet op het menu. Maar het wordt sowieso weer zeer link in de afdalingen van de Montée de la Selle de Fromentel en van de Col de la Biche.
6
Het derde luik is de Grand Colombier zelf, een beklimming die de Tour pas in 2012 voor het eerst bezocht, toen Thomas Voeckler er als eerste de top rondde.
Meteen erna zei een enthousiaste Tourbaas Christian Prudhomme: “Hier keren we terug!”, betoverd door het fabuleuze uitzicht op onder meer het Lac du Bourget, het grootste natuurlijke meer van Frankrijk.
De beklimming van toen, met start vanuit Culoz, doen de de renners ook vandaag, al ligt de finish nu op de top. In 2012 lag de eindstreep in het dal, in Bellegarde-sur-Valserine, waar Titi Voeckler won.
7
In 2016 en 2017 werd de Grand Colombier nog eens opgenomen in het Tourparcours. In 2016 zelfs van twee verschillende kanten, telkens met Rafal Majka als eerste op de top. In 2017 werd hij opgevolgd door Warren Barguil.
De zijde die de renners vandaag moeten beklimmen, werkten ze in 2016 slechts gedeeltelijk af: 8,4 kilometer van de in totaal 17,4 kilometer nu (tot de top). Dat eerste gedeelte werd toen Les Lacets du Grand Colombier genoemd, vanwege de vele haarspeldbochten. Daarna werd meteen afgedaald richting aankomst in Culoz (waar Jarlinson Pantano triomfeerde).
De hele klim van vandaag reden ze in de Tour van 2017 dan weer naar beneden, ook richting Culoz, met de finishlijn nog een pak verder, in Chambéry (waar Rigoberto Uran de sprint won van een groepje van zes).
8
Deze aankomst, helemaal op de top van de Grand Colombier, is dus een primeur. Althans in de Tourgeschiedenis, want de hele finale, vanaf kilometer 67,5 in Les Marches, is exact hetzelfde parcours als die van de derde rit van de Tour de l’Ain.
Gewonnen door Primoz Roglic, vier seconden voor Egan Bernal, zes seconden voor Nairo Quintana. Geeft de Sloveen vandaag de Colombianen nog eens een uppercut, samen met Tadej Pogacar?
De Tour l’Ain liet vanaf 1999 wel meerdere keren een rit finishen op de top van de Grand Colombier, de lievelingscol van ene Thibaut Pinot. Nadat hij in 2010, als pas 20-jarige, er als eerste was bovengekomen (toen nog met een passage), schudde de Fransman een jaar later, met finish op de top, David Moncoutié af. Pinot behaalde zo zijn tweede profzege.
Acht jaar later, in 2019, won de man uit de Vogezen in diezelfde Tour de l’Ain weer een rit op de Grand Colombier, op exact dezelfde zijde van de klim vanuit Culoz, die de renners dus ook vandaag helemaal naar boven moeten. Qua motivatie kan dat wel tellen, als Pinot tenminste definitief verlost is van zijn rugproblemen.
9
Thibaut Pinot zal de eer van de Fransen hoog moeten houden, nadat Romain Bardet na een val in de etappe naar Puy Mary met een hersenschudding uit de Tour moest stappen, al hadden dokters hem dat al tijdens de rit moeten verplichten.
Omdat ook Guillaume Martin toen un jour sans beleefde, staat er nu geen enkele Fransman in de top tien van het algemene klassement. De laatste keer dat er geen enkele Fransman in Parijs in de top tien eindigde, dateert al van 2013, toen de pas 22-jarige Romain Bardet vijftiende werd na drie weken koersen.
10
Thibaut Pinot liep zaterdag in Lyon binnen als 115e op bijna twintig minuten van winnaar Søren Kragh Andersen. Kon hij niet beter of heeft hij zich gespaard?
Dat die tactiek rendeert in deze Tour, waar het niveau hoger dan ooit ligt, bewees Team Sunweb de laatste drie dagen.
Daags na de eerste, derde en tiende plaats van Marc Hirschi, Kragh Andersen en Nicolas Roche in Sarran op donderdag, kwamen de acht Sunwebrenners op vrijdag, op de Puy Mary, allemaal op minstens 27 minuten binnen, vrolijk lachend.
Gisteren lanceerden ze in Lyon, relatief uitgerust, weer een drietrapsraket: eerst Tiesj Benoot, dan Hirschi en Kragh Andersen die het schitterend afmaakte. Achter hem werd Casper Pedersen nog vijfde, en Hirschi tiende.
Tom Boonen zei ooit dat je soms geen plan nodig hebt, maar big balls. Team Sunweb heeft én grote ballen én een plan. En dat werkt.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier