Alaphilippe sprint naar de zege en pakt de gele trui, Van Avermaet vierde

© Getty Images

De Fransman Julian Alaphilippe heeft Deceuninck-Quick Step zondag in het Franse Nice de zege bezorgd tijdens de tweede etappe van de Ronde van Frankrijk. Alaphilippe was de snelste van een kopgroep van drie, voor de Zwitser Marc Hirschi (Team Sunweb) en de Brit Adam Yates (Mitchelton-Scott), en veroverde zo ook de gele trui. Greg Van Avermaet werd vierde.

Net als zaterdag werd er op dag 2 gestart en gefinisht in Nice, maar de omstandigheden staken fel af bij die van gisteren: de regen had plaatsgemaakt voor volle zon. Met de Col de la Colmiane (16,3 km aan 6,3 procent) en de Col de Turini (14,9 km aan 7,4 procent) in de eerste wedstrijdhelft en een heuvelachtig traject aan het eind stond de dag geboekt als de eerste bergrit van deze Tour. Tijdens de 186 kilometer moesten er om en bij de vierduizend hoogtemeters overwonnen worden.

Toch baarden de twee bergen van eerste categorie een muis, want de favorieten roerden zich niet op de Colmiane en Turini. In een vlucht van acht slaagde Peter Sagan er wel in aan de tussenspurt een hap punten te nemen in zijn jacht op de groene trui, en deed ook Benoît Cosnefroy een prima zaak: de jonge Fransman veroverde de bolletjestrui en kreeg nadien ook nog de prijs van de strijdlust. Achterin het peloton stond ondertussen de deur open. Bijna alle sprinters gingen overboord, waaronder gele trui Alexander Kristoff.

In het laatste wedstrijduur werden de laatste vluchters terug gegrepen aan de voet van de Col d’Èze, waar de toppers nog steeds de benen stil hielden. Het was pas op de slothelling, dertien kilometer voor de finish, dat de wedstrijd ontplofte: topfavoriet Julian Alaphilippe trok ten aanval, en enkel Marc Hirschi en Adam Yates slaagden erin de oversteek te maken. De drie namen boven aan de top alle bonificatieseconden mee tijdens de bonussprint, en bouwden in de afdaling die volgde hun voorsprong nog verder uit.

In de sprint voor de zege zette de 28-jarige Alaphilippe explosief aan. Tweedejaarsprof Hirschi spurtte zich terug tot in het wiel en kon zelfs langszij de Fransman komen, maar kwam uiteindelijk een wiel tekort voor de ritzege. Yates finishte met een seconde achterstand als derde. Nog een seconde later won olympisch kampioen Greg Van Avermaet in een achtervolgend pelotonnetje van 32 renners de sprint voor de vierde plaats, voor Sergio Andres Higuita en Bauke Mollema. Van Avermaet was de enige Belg in die groep.

In de stand heeft de nieuwe gele trui Alaphilippe nu vier seconden voorsprong op Yates en zeven op Hirschi, de nieuwe witte trui. Die bonus verdedigt Alaphilippe maandag in een etappe waarin zowel de sprinters als de aanvallers hun kans zullen ruiken. De Tour verlaat dan Nice, dat wel nog decor is van de start. 198 kilometer en vier beklimmingen later (waarvan drie van derde categorie) finisht de etappe na een vlakke finale in Sisteron.

Van Avermaet is ontgoocheld na vierde plaats

Van Avermaet reed met de beste renners mee bergop en overleefde als enige landgenoot de laatste beklimming van de dag, maar dat leverde hem niet meer dan een vierde plaats op.

De ontgoocheling was groot, want de Oost-Vlaming reed meteen door na de finish, wat niet van z’n gewoonte is. ‘Al bij al was het wel een fijnere dag dan de rit van gisteren’, liet hij uiteindelijk optekenen door zijn team. ‘Het was wel een heel zware etappe met veel hoogtemeters, maar dat deerde me niet. Je kon hier de rit winnen en geel pakken, dus ik heb alles gegeven alsof het een eendagskoers was, maar jammer genoeg bleven er drie renners voorop.’

‘Ze waren natuurlijk de sterkste, anders blijf je niet voorop, maar in een koers kan er vanalles gebeuren en ik speelde met mijn kaarten en ging voor de sprint’, ging hij verder. ‘Ik ben wel wat ontgoocheld. Als je zo dichtbij komt op het eind, na zo’n etappe over deze cols en mee vooraan met deze klimmers, dan wil je liever wat dichter eindigen bij de zege. Nu goed, het is wat het is, ik kan het niet veranderen.’

Uiteraard komen er nog kansen. ‘Maar ik moet hier eerst goed van herstellen en hopelijk volgen er inderdaad nog kansen. Dan denk ik al aan de vijfde rit met een sprint op een helling. De benen zijn goed en ik hoop dat dit niet mijn laatste kans was op ritwinst.’

Benoot is nog niet de oude: ‘Komende dagen moet het beter gaan’

Tiesj Benoot (Team Sunweb) moest opgeven in de Dauphiné met rugpijn en kende zondag in de tweede rit van de Tour opnieuw last. ‘Het is niet echt mijn rug’, vertelde hij na afloop. ‘Het is de aanhechting aan mijn bilspieren. Volgens de osteopaat is dat een compensatie voor wat ik voorhad in de Dauphiné, maar zou dat de komende dagen beter moeten worden.’

‘Natuurlijk zou ik me liever wat beter voelen’, aldus de Gentenaar. ‘Maar het is nu zo en daarom wilde ik ook niets forceren. Dat had ik al laten weten aan de ploeg op de beklimming van de Turini. Ik bracht hen in goede positie en Hirschi eindigt knap tweede.’

Sunweb eindigde in de openingsrit als derde met Cees Bol, zondag werd het een tweede plaats met Marc Hirschi. ‘Spijtig van een tweede plaats, maar tegelijkertijd ook knap. We doen hier mee met de ploeg en ik hoop dat ik zelf ook nog iets kan tonen en me beter zal voelen. Conditioneel ben ik in orde. Ik herstel ook goed in de koers, maar als het bergop gaat, loopt alles vast in mijn lichaam, ter hoogte van mijn staartbeentje. Een compensatie van de Dauphiné waar ik echt wel heel “vast” zat en dat moet nu allemaal nog wat herstellen.’

‘Ik kan fietsen, ik word niet gelost op de eerste klim, raak ook de Turini vlot over, maar aan de voet van de Col d’Eze voelde ik dat het geen zin had. Het heeft geen zin om me hier zorgen over te maken. Liever zag ik het zelf ook anders, maar als me gezegd wordt dat het elke dag beter zal gaan, dan moet ik dat geloven. Het is al beter dan in de Dauphiné, maar de oude ben ik nog niet.’

Van Aert is tevreden na ‘goed openingsweekend’

Van Aert overleefde de hectiek van de zaterdagrit nadat hij zelf ook even de gronde raakte, maar sprintte uiteindelijk niet mee. Zondag offerde hij zich op voor Dumoulin toen die plots op de grond lag.

Vooraf wilde de winnaar van Milaan-Sanremo niet in zijn kaarten laten kijken over mogelijke kansen in het openingsweekend, maar zondagavond gaf hij dan toch toe dat hij die kans op persoonlijk succes mocht grijpen. ‘Inderdaad, als de kans zich voordeed’, zei hij. ‘Maar gisteren waren het heel rare omstandigheden en had ik uiteindelijk wel een mooie kans om te sprinten, maar het vertrouwen was er niet om te sprinten na die valpartij. En vandaag zat er ook wel iets in, maar goed. Je moet ook kunnen toegeven dat Alaphilippe en co sterker waren dan onze groep en ik sowieso dan niet voor de overwinning had kunnen sprinten, maar enkel voor een ereplaats.’

Wat telt, is dat Roglic en Dumoulin nog perfect in het klassement staan. ‘We zijn hier met een hoger doel en dat blijf ik voor ogen houden. Op dat vlak mogen we als team heel tevreden zijn en ben ik helemaal niet ongelukkig dat mijn kansen waarop ik gehoopt had, niet echt tot een resultaat hebben geleid. Het is wat het is.’

Van Aert ontpopte zich tot ‘reddende engel’ van Dumoulin toen die viel. ‘Hij is onze kopman met Primoz, dus als hij dan valt, gaat er maar één ding door je heen, zeker in zo’n cruciale fase: namelijk stoppen en hem helpen. Ik ben ook aangeduid als diegene die z’n fiets aan Tom geeft als er iets gebeurt. We hebben ongeveer dezelfde fietspositie. En toen hij dus op de grond lag, wist ik niet meteen of er ook iets met z’n fiets aan de hand was. Dus ik stopte, maar moest gewoon een duwtje geven, de fiets was in orde.’

‘En kijk, als je dan op zo’n klim 20 seconden stil staat, met die echte klimmers om je heen, dan is je koers voorbij. Ik heb nog geprobeerd om terug te komen, maar helemaal goed lukte dat niet. Het belangrijkste is dat Tom snel weer vooraan was en op dat moment stopte mijn bijdrage en was ik niet bezig met persoonlijk succes. Ik ben ook blij dat ik niets overhoud aan die val van gisteren, de benen zijn nog altijd helemaal in orde.’

Gevallen Dumoulin maakt zich geen zorgen: ‘Het zal wel loslopen’

Wat er was gebeurd, wist Tom Dumoulin niet precies aan de finish. Maar op de laatste heuvel van de rit lag hij zo maar op het asfalt. De Nederlander, een van de kopmannen van Jumbo-Visma, krabbelde snel op en kwam vervolgens keurig samen met de meeste favorieten over de finish.

‘Ik weet niet wat er precies gebeurde’, zei Dumoulin, die in aanraking was gekomen met de Pool Michal Kwiatkowski van Ineos, na afloop. ‘Ik keek even naar links, geloof ik, en hij kwam naar links. Ach, een tikje op mijn rechterknie’, monsterde hij de schade. ‘Ik denk dat het wel zal loslopen. Voordat ik het wist, was ik weer terug in het peloton. Laten we dit vooral niet opblazen. Het is belangrijk dat we schadevrij uit dit weekend zijn gekomen. We hebben geprobeerd veilig te blijven, er was weinig te winnen.’

Partner Content