Beheyt-Van Looy: een WK verdeelt het land

Het WK wielrennen staat bol van de incidenten, maar er zijn weinig wedstrijden om de regenboogtrui die zoveel commotie losmaakten als de strijd om de regenboogtrui in 1963 in Ronse.

Claude Criquielion werd in 1988 in Ronse door Steve Bauer in de omheining gereden en ten val kwam. Toen stond wielerminnend België met gebalde vuisten op de barricaden. In 1963 zorgde de afloop van het WK voor een heel andere emotie.

Rik Van Looy vroeg toen aan Benoni Beheyt om voor hem de sprint aan te trekken, maar die wendde krampen voor. Vervolgens haalde Beheyt het in de spurt. De film van dit WK heeft zich al ontelbare keren in het hoofd van de Oost-Vlaming afgespeeld: hoe de Brit Tom Simpson in de laatste ronde wegreed en Gilbert Desmet, zijn ploegmaat bij Groene Leeuw, het gat dichtte. En hoe Beheyt voor de spurt in het wiel van Rik Van Looy zat die op het einde stil viel. Beheyt snelde hem voorbij en duwde de van zijn lijn afwijkende Van Looy net voor de finish met de rechterhand weg om toch maar recht te blijven.

De afloop zorgde voor opschudding en verhitte discussies die weken zouden aanslepen. Het heette dat Beheyt zich niet aan de afspraken van de Belgische ploeg had gehouden. Van Looy, zo luidde het, zou iedere renner 50.000 frank (1250 euro) geven als hij zou winnen, maar helemaal niets als dat niet gebeurde. Daarop besloten Benoni Beheyt en Gilbert Desmet de avond voor de koers om voor zichzelf te rijden. Maar toen Van Looy aan Beheyt had gevraagd om de spurt voor hem aan te trekken, zei die dus krampen te hebben. Vandaar dat de wereldtitel werd bestempeld als ‘Het Verraad van Ronse’. De foto van het podium ging de hele wereld rond: je kreeg de indruk dat Beheyt, de regenboogtrui om de lenden, zich geneerde, terwijl Van Looy woest keek. Het grootste deel van het publiek koos de kant van de waanzinnig populaire Rik Van Looy, terwijl de wereldkampioen werd uitgejouwd.

Er werd gezegd dat Rik Van Looy vervolgens de carrière van Benoni Beheyt brak. Hij zou zijn ploegmaats opdracht hebben gegeven om op het wiel van de wereldkampioen te rijden. Een verhaal waarover verschillende versies bestaan. Een ander luidt dat de plooien snel werden gladgestreken en dat het om een kunstmatige rivaliteit ging waarin de pers een grote rol speelde. Rik Van Looy hield in ieder geval van controverses. Hij ontkende altijd dat hij tegen Beheyt had gereden maar het spel wel meespeelde. Overal waar beiden aan de start verschenen kon je over de koppen lopen. En daar ging het volgens Rik om: dat je je sport mee hielp verkopen.

In ieder geval reed Benoni Beheyt in 1964 als wereldkampioen zijn beste seizoen. Hij werd eerst tweede in de Ronde van Vlaanderen, op ruim vier minuten van de Duitser Rudi Altig, en vervolgens ook tweede in Parijs-Roubaix: in een spurt met vier bleek Peter Post op de wielerbaan de snelste. Beheyt won ook nog de Ronde van België en een rit in de Ronde van Frankrijk. Het waren zijn laatste uitschieters. Beheyt ging langzaam maar zeker achteruit, ook al omdat hij te veel criteriums afschuimde. Hij stopte nadat hij in Roeselare de fietsenzaak van zijn schoonvader overnam. Benoni Beheyt was toen niet eens 28 jaar.

Zondag wordt Benoni Beheyt 81 jaar. Over dit traumatisch WK praat hij amper nog.