Roger De Vlaeminck ziet maar één grote kanshebber voor de Noord-Franse kasseiklassieker. Al heeft hij toch liever niet dat Tom Boonen het op zondag 11 april haalt. “Want dan bellen ze me weer en beginnen ze hem met mij te vergelijken. Dan heb ik zin om de telefoon dicht te gooien.”
Knack: Boonen kan voor de vierde keer Parijs-Roubaix winnen. Doet het je iets dat hij dan op gelijke hoogte komt met jou?
De Vlaeminck: Ik wil dat record graag houden, dat steek ik niet weg. Bovendien ben ik niet zo’n fan van Boonen. Hij moet veel te veel door zijn ploegmaats gebracht worden. Dan probeert hij het in de spurt af te maken. En als Cavendish er bijzit, sprint hij niet mee. Ik vind: als kopman moet je zelf de koers openbreken.
Maar hij wint wel drie keer Parijs-Roubaix en twee keer de Ronde van Vlaanderen.
De Vlaeminck: Hoe wordt er tegenwoordig nog gereden in Parijs-Roubaix? Als je aan de eerste kasseistrook komt, dondert het hele peloton daarover, er komen geen scheuren in de groep. Vervolgens worden de slechtste renners gelost. En dan de iets minder slechte.
Zo blijft er nog een man of twaalf over. Dan demarreert er iemand en wat later vallen er vier. En dan begint de finale. Zo is het toch? Bovendien rijden niet alle toprenners mee. Hoeveel van de beste renners ter wereld starten er in Parijs-Roubaix? Zes of zeven? Dat is toch ook een serieus verschil met vroeger: niet iedereen rijdt alles.
Dat maakt het voor Boonen een stuk gemakkelijker. Ik zie hem weer Parijs-Roubaix winnen. Wie gaat hem kloppen?
Fabian Cancellara, Alessando Ballan?
De Vlaeminck: Met alle respect voor die renners, maar heb je hun erelijst al eens bekeken? Hoeveel klassiekers staan daar op? En twee jaar geleden rijden Cancellara en Ballan in Parijs-Roubaix met Boonen naar de streep zonder dat ze ook maar één keer proberen te demarreren. Terwijl ze weten dat ze in de spurt worden geklopt. Dat snap ik niet.
Boonen is nu weer favoriet. Maar zoals gezegd: ik zie hem liever niet winnen. Want dan bellen ze me weer en beginnen ze hem met mij te vergelijken. Dan heb ik zin om de telefoon dicht te gooien. Ik denk dat ik toch een andere erelijst heb dan Boonen.
Renners worden te snel opgehemeld, de beoordelingen zijn heel anders. Tom Boonen won een rit in Tirreno-Adriatico, gaat vervolgens in een andere etappe 120 kilometer mee in de aanval maar wordt er dan op een bergje van 500 meter afgereden.
En dan lees ik: ‘Dit is een uitstekende test voor Milaan-Sanremo.’ Ik heb 24 ritten gewonnen in Tirreno-Adriatico en zes keer het eindklassement. En mijn hele carrière werd ik geconfronteerd met een fenomeen als Eddy Merckx.
Toen ik na mijn carrière mijn erelijst overliep, schrok ik. Toen bleek dat ik bij de profs tegen de 300 koersen heb gewonnen. Boonen zit aan 100 overwinningen.
(Jacques Sys)
