De klimmer in Greg Van Avermaet

© Belga Image
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

Velen keken gisteren verbaasd op dat een klassieke renner als Greg Van Avermaet in een halve bergrit in de Tour zo’n imposante solo opzette. Een verrassing is dat echter niet.

De Oost-Vlaming mag dan wel verliefd zijn op de Ronde van Vlaanderen, de passie voor het koersen kreeg hij mede omdat hij in zijn jeugdjaren met zijn ouders elk jaar de Tour volgde met de mobilhome.

In 1989 mag hij op zijn vierde zelfs met naamgenoot en de latere geletruiwinnaar Greg LeMond op de foto – wie had toen gedacht dat GVA 27 jaar later óók de maillot jaune zou mogen aantrekken.

In 1998 trekt de 13-jarige Van Avermaet weer met vader, moeder en zus naar de Tour, waar hij zich in de cols mag uitleven op de fiets. In de legendarische bergrit over de Galibier (die waarin Marco Pantani wegfladdert van de ineenstortende Jan Ullrich) daalt Greg met vader Ronald af tot de top van de Télégraphe.

Vader wil rechtsomkeer maken, maar zijn enthousiaste zoon wil ook die col beklimmen en dus rijden ze verder naar beneden. Twéé cols moeten ze weer naar boven en dat zal Greg zich beklagen, want op de terugweg omhoog barst een fel onweer los. Hij raakt verkleumd, krijgt een hongerklop en vader moet hem letterlijk naar boven dúwen – nog altijd steekt die hem dat door.

Van Avermaet heeft er echter geen afkeer van de bergen aan overgehouden, want ook als prof trekt hij in de cols geregeld in de aanval. Zoals in de Vuelta van 2010, wanneer hij in de rit naar de beruchte Lagos de Covadonga samen met Nico Sijmens, Olivier Kaisen, Pierre Cazaux, Carlos Barredo en Martin Velits wegrijdt uit het peloton.

Die zes lopen bijna tien minuten uit en houden er aan de voet van de Covadonga nog de helft over. De 25-jarige Van Avermaet, toen nog in dienst van Omega Pharma-Lotto, moet echter passen wanneer betere klimmers als Barredo, Sijmens en Velits versnellen. Hij eindigt als vierde, op twee minuten van Barredo.

Vier jaar later, in 2014, mengt de Oost-Vlaming zich in een Pyreneeënrit in de Tour weer in een vroege ontsnapping, met onder meer Michael Rogers, Vasil Kyrienka, José Serpa, Cyriel Gautier en Thomas Voeckler. Toen had hij wél uitzicht op etappewinst, want op de laatste col, de Port de Balès, volgt GVA immers op amper een halve minuut van onder meer Rogers en Voeckler.

Na een razende afdaling, die hij in tegenstelling tot de renners voor hem alleen moet afleggen, strandt Van Avermaet aan de eindstreep op nauwelijks dertien seconden van winnaar Rogers. Die hij in een sprint ongetwijfeld had geklopt. Na een échte bergrit nota bene, want die van gisteren door het Centraal Massief was wel zwaar, maar geen tocht door de hoge cols.

Leuk detail: de aankomstplaats van die etappe was Bagnères-de-Luchon. En waar komt de Tourrit van komende zaterdag aan? Jawel, in Luchon. Daar zal de ex-keeper van SK Beveren misschien nog zijn gele trui dragen, want in de rit van vrijdag staat slechts één col op het programma: de Aspin. Met vijf minuten voorsprong op de klassementsrijders moet de klimmer in hem de leiderstrui kunnen behouden.

Zaterdag, op weg naar Luchon, wordt andere koek met één col van buiten categorie (Tourmalet), een col van tweede (Hourquette d’Ancizan) en twee cols van eerste categorie (Val Louron-Azet en Peyresourde). Als Chris Froome en co daar naar boven vlammen, zal het gele rijk van GVA allicht over zijn.

Tenzij hij zich, als leider, in een vroege ontsnapping mengt. Zoals in 2014…

Met déze Van Avermaet weet je immers nooit.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content