Remco Evenepoel noemde niet één tegenstander in de slotweek. ‘De strijd ligt nog helemaal open’, sprak hij maandag op een persmoment. ‘Ik ben op mijn hoede voor de ganse top vijf.’
Evenepoel beseft dat stilaan het geloof in grote rondewinst ook in België begint te groeien, maar blijft er zelf rustig onder dat er zelfs speciale televisie-uitzendingen zoals Vive le Vélo worden gemaakt komende week. “Ik zag ze vanmorgen aan het hotel, maar ik ben er niet mee bezig”, stelde hij. ‘Zelf heb ik ook geen tijd om te kijken, maar het is wel speciaal wat er gaande is en het motiveert me wel en ook bij de ploeg leeft het. Ik besef dat ik de eerste Belgische winnaar van een grote ronde in lange tijd kan worden, maar ik ga mezelf nu zo nog niet noemen. Ik blijf rustig, want er volgen nog zes zware dagen. En we hebben vorige week gezien dat een val snel gebeurd is.’
‘Ik kijk niet alleen naar Roglic’, sprak hij nog. ‘Zaterdag was hij de beste, zondag was dat Mas. Maar Mas stond al op redelijke afstand in het klassement, dus ik bleef rustig en ben er niet als een gek achteraan gegaan toen hij in de aanval trok. Ik koos mijn eigen tempo, want ik was bang om over mijn limiet te gaan en uiteindelijk pakte hij niet veel tijd. Nu volgt de derde week. Ik moet gewoon de komende dagen proberen te volgen. Hoe meer etappes ik doorkom zonder tijdverlies, hoe beter. En dan wordt het zaterdag nog een grote strijd in de laatste bergrit’, verwacht hij. ‘Ik kijk niet alleen naar Roglic en Jumbo, ik houd de ganse top vijf in de gaten.’
‘Zelf moet ik de kalmte bewaren’, eindigde hij, ‘en nooit denken dat het ‘binnen’ is, de strijd is pas voorbij in Madrid. We blijven rustig in de ploeg. Ritwinst is binnen, ik draag al tien dagen de rode trui, we moeten er nu gewoon voor knokken tot in Madrid, maar niets is zeker.’
Stilaan pijnvrij
Evenepoel voelt zich stilaan ook weer de oude. De leider in de Vuelta kwam ten val in de etappe van donderdag en sprak van oppervlakkige schaafwonden, maar in het weekend bleek toch dat er meer aan de hand is. ‘Vandaag voel ik bijna niks meer, hopelijk zet zich dat door’, zei hij maandag.
Evenepoel is op de derde rustdag nog steeds de rodetruidrager. Zijn voorsprong is weliswaar geslonken, maar hij tankte wel vertrouwen omdat hij het tijdsverlies wist te beperken. ‘Na mijn val kon ik amper op de pedalen staan’, vertelde hij. ‘Zaterdag verloor ik daardoor best wel wat tijd. Het was niet de ideale situatie en alles kwam bij elkaar die dag, maar het had erger kunnen zijn. Ik verloor een kleine minuut, ondanks die pijn. Zondag ging het al veel beter en toonde ik mijn vechtlust. Mijn benen waren nog altijd wat stijf, maar niet zo erg meer als zaterdag. Vandaag heb ik nog amper pijn en ik hoop dat die tendens zich verder zet de komende dagen.’
‘Hopelijk word ik niet ziek deze laatste week. Dat is mijn grootste angst. Er is corona in het peloton en er zijn al jongens naar huis, terwijl er ook verder fietsen in het peloton. Dus hopelijk blijf ik gespaard van corona of een andere ziekte. Het zou echt een nachtmerrie zijn om zo de Vuelta te moeten verlaten’, stelde Evenepoel nog.
‘En ja, het is de derde week. De frisheid is weg. Er zijn kleine pijntjes, zoals zadelpijn. Dat zal elke renner hier wel hebben. Door de warmte en het vochtige weer krijg je wel wat irritatie op je mannelijke delen, maar al bij al valt het wel mee’, lachte hij. ‘De motivatie is groot om die trui te blijven verdedigen, met de ganse ploeg.’
