Froome of Porte: wie zwaait naar de mooie meisjes?

© Belga Image
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

De vijfde rit in de Tour brengt het peloton naar de Vogezen. Voorbeschouwing door Jonas Creteur.

Woensdag 5 juli – 160,5 km

Toen bij de voorstelling het Tourparcours een opvallende J-vorm vertoonde, waren de schampere opmerkingen niet van de lucht. Het volledig (noord)westen van Frankrijk wordt immers gemeden, tot ontgoocheling van veel Bretoenen en Normandiërs. ‘Is het een Ronde ván Frankrijk, of een Ronde ín Frankrijk?’, luidde het. Of: ‘Is dit de Tour de PACA?’, verwijzend naar de afkorting van Provence-Alpes-Côte d’Azur, de regio waar de Tour op het einde enkele ritten vertoeft. De Europese afdeling van het Front National, de extreemrechtse partij van Marine Le Pen, verspreidde zelfs een communiqué waarin het de start in Duitsland en de passages in België en Luxemburg bekritiseerde: ‘Jaar na jaar wordt de Tour steeds meer verminkt.’

De reden voor dat J-vormige parcours? ASO dat dit jaar alle Franse bergmassieven wil opzoeken, 25 jaar na de laatste Grand Slam des Montagnes. Te beginnen met deze rit in de Vogezen, gevolgd door de Jura, Pyreneeën, het Centraal Massief en de Alpen. In totaal 23 beklimmingen van tweede, eerste of buiten categorie, flink minder dan in 2014 (25), 2015 (25) en 2016 (28).

Verfrissende afwisseling

De eerste is geen onbekende: La Planche des Belles Filles. In tegenstelling tot de sprookjesachtige naam is de klim op zich zowat de minst aantrekkelijke van de doorgaans zeer charmante Vogezen: amper vergezichten en een steile weg kronkelend tussen een dicht coniferenbos. Toch noemde Chris Froome het ‘een verfrissende afwisseling’ in vergelijking met andere klimmen.

Geen toeval die woorden, want de Brit veroverde er in 2012 zijn eerste ritzege in de Tour. Hem leverde dat in die editie nog geen gele trui in Parijs op (tweede na ploegmaat Bradley Wiggins), twee jaar later was La Planche voor Vincenzo Nibali wel een lanceerplatform naar de eindoverwinning. Alluderend op die twee grote winnaars vertelde Christian Prudhomme bij de voorstelling van het Tourparcours dat ‘mooie meisjes (des belles filles, nvdr) hun favorieten weten te kiezen’.

Opvallend wel, de klimtijden van beiden: Froome legde in 2012 de 5,9 kilometer af in 16 minuten en 20 seconden, Nibali was in 2014 24 tellen trager. Omgekeerd evenredig was het verschil met hun dichtste achtervolgers: de geboren Keniaan had twee secondjes voorsprong op Evans en Wiggins, zeven op Nibali. De Italiaan fietste thuisrijder Pinot op vijftien seconden en een groep met onder meer Valverde, Bardet en Porte op ruim twintig seconden.

De verklaring: Nibali viel veel vroeger aan, op drie kilometer van de top, en bovendien was het voorafgaande traject, in vergelijking met 2012, een pak lastiger. Zes colletjes onderweg en net voor de slotklim nog de Col des Chevrères (twee kilometer aan ruim tien procent). Twee jaar eerder diende alleen La Planche des Belles Filles als scherprechter.

De etappe van dit jaar is veeleer een (weliswaar veertig kilometer kortere) kopie van die van 2012: één côte van derde categorie, en verder de categorieloze col des Croix en col de la Chevestraye, twee ‘lopers’ richting de slotbeklimming.

Op die Planche wel lastige stroken genoeg: de renners botsen meteen tegen een muur aan, 12,5 procent over 500 meter. Daarna bijna continu 9 procent bergop, met stukken tot 11 en in de laatste honderden meters zelfs een piek tot 20 procent.

Boze groenen

Die weg op de top werd in 2012, samen met drie parkeerterreinen, aangelegd om het Tourcircus te kunnen ontvangen. Tot woede van de groenen, die zich verenigden in de protestgroep Les Indignés de la Planche. Van die verontwaardiging is nu weinig spoor meer.

Zeker niet bij Froome. Die toonde zich zelfs verheugd over de terugkeer naar de plaats waar zijn Toursprookje begon. Al in december vertelde de Skyrenner dat hij tijdens de voorbereiding een col zou uitzoeken met dezelfde lengte en steiltegraad om ‘na te denken’ over hoe hij La Planche het best zou bestormen. Visualisatie die volgens hem heel powerful is.

Hij kan misschien zo de gele trui overnemen van ploegmaat Geraint Thomas, op wie hij slechts twaalf seconden achterstand heeft. Ritwinst alleen levert al tien seconden bonificatie op, al is de vraag is Froome en co vandaag effectief voor ritwinst zullen strijden. Team Sky gaf al aan dat als een groep met ongevaarlijke renners voor het klassement in het begin van de etappe wegrijdt, het niet alle moeite van de wereld zal doen om die terug te grijpen.

Maar misschien zet BMC dan wel de achtervolging in. Kopman Richie Porte moet op Froome, na zijn teleurstellende tijdrit in Düsseldorf, een achterstand van 35 seconden inhalen, en kan een ritoverwinning dus best gebruiken.

Bovendien heeft de Australiër zich dit jaar opgeworpen tot dé specialist van de middellange beklimmingen. Zoals in Ronde van Romandië, waar hij in Leysin iedereen in de vernieling reed – Froome, die klaagde over rugpijn, incluis. Wellicht krijgen we nu wel een strijd tussen de twee ex-ploegmaats, al dan niet met ook Quintana, Aru of Contador die zich in de debatten mengen. Niet onwaarschijnlijk dat de recordtijd van Froome (16 minuten en 20 seconden) eraan gaat. Of de Brit zijn twijgjesarmen in de lucht zal steken, valt nog af te wachten.

Belles filles genoeg alleszins om naar te zwaaien.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content