Hoe de kameleon in Thomas De Gendt nog slimmer werd

© AFP
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

Thomas De Gendt behaalde zondag in de Ronde van Catalonië nog eens een solozege, zijn hyperspecialiteit. Dat is op zijn 34e echter niet meer zo vanzelfsprekend. En dus werd de Oost-Vlaming nog slimmer.

‘As a cycling enthusiast I will have some great years ahead of me watching races on tv. As a cyclist I will have my worst years ahead of me having to race against all those young wattbombs.’

Aldus tweette Thomas De Gendt na de Strade Bianche waarin Mathieu van der Poel de wereld verblufte. Met zijn heerlijke, cynische humor aangevend dat het voor hem niet meer eenvoudig zou zijn om te winnen, op zijn 34e, tegen een nieuwe, jongere generatie.

Want het was tenslotte al geleden van 13 juli 2019 dat De Gendt nog eens de handen in de lucht kon steken: een fameuze etappezege in de Tour toen hij in Saint-Etienne nipt Thibaut Pinot en Julian Alaphilippe afhield.

Daarna bleef zijn palmares echter blanco. Ook in het ingekorte en uitgestelde coronaseizoen kon de ‘Meester van de ontsnapping’ – ‘als je mijn naam in het Spaans vertaalt is dat “cabeza de carrera” – kop van de koers’, tweette hij ooit – zijn kunstwerken nooit helemaal afwerken.

Koersslim + sterke benen

Geen renner die de kunst van de ontsnapping nochtans beter en meer heeft bestudeerd dan De Gendt, schitterend beschreven in zijn boek… ‘Solo’.

Een handleiding die in 2020 echter niet meer werkte, en dus paste de Lotto-Soudalrenner zich in 2021 aan aan de nieuwe realiteit. Door naar eigen zeggen nog slimmer te koersen. Door nog beter zijn momenten uit te kiezen, en in andere ritten vlugger de spaarknop in te drukken.

Zo’n moment was zondag in Barcelona. In de traditionele slotrit van zijn geliefkoosde Ronde van Catalonië, waar De Gendt in zijn carrière al vier ritten had gewonnen. De Sermerzakenaar ging mee in een ontsnapping van ruim dertig renners, en schudde op vijf kilometer van de finish medevluchter/superdaler Matej Mohoric los op de laatste beklimming van Montjuic.

Hoe de kameleon in Thomas De Gendt nog slimmer werd
© AFP

Na nog eens ‘een zeer goede dag’, want met koersslimheid alleen win je geen WorldTourrace. Want ook dat is De Gendt: een coureur die nog altijd ongelofelijk hard kan fietsen. Zes keer ruim zes minuten aan ruim 400 watt op de Montjuic-helling in Barcelona.

Lange periode

De Gendt blijft zo zijn erelijst verder uitbreiden. Niet uitblinkend in kwantiteit, maar in kwaliteit: 14 van zijn 16 profzeges behaalde hij in de WorldTour, of liefst 87,50 procent. Geen énkele renner, met minstens 10 overwinningen, die zo’n percentage kan voorleggen. Zoals ook zijn 10 winnende solo’s in de WorldTour op zijn manier uniek zijn.

En wat het nog meer bijzonder maakt: over een periode van ruim 10 jaar. Tussen 6 maart 2011, toen De Gendt in een rit in Parijs-Nice Jérémy Roy en Jens Voigt uit het wiel knalde, en afgelopen zondag 28 maart 2021, in Barcelona. Van de nog actieve Belgische coureurs heeft alleen Philippe Gilbert over een langere tijd gescoord op WorldTourniveau (2006-2019).

Dat kan je alleen als je, zoals Thomas De Gendt, je als een fietsende kameleon voortdurend hebt aangepast, aan nieuwe manieren van trainen én koersen. Ook als de ‘Meester van de (Solo)ontsnapping’.

En dan kan je, ook op je 34e, de jongere generatie nog eens te slim af zijn.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content