Hoofdredacteur Jacques Sys vertelt elke dag een opmerkelijke anekdote uit de geschiedenis van de Tour de France.
Hoe renners soms gestimuleerd kunnen worden. De Brabander Raymond lmpanis was iemand die vaak met zijn krachten woekerde maar toch nooit de indruk gaf afgetobd te zijn. Maar er zat weinig regelmaat in zijn prestaties. Zeker in de Tour. Het ene jaar klom hij met Fausto Coppi en Louison Bobet over de steilste cols, het jaar daarop eindigde hij op een uur.
Het inspireerde Tourbaas Jacques Goddet in de organiserende krant L’Equipe ooit tot een hoofdartikel met als titel: ‘Monsieur Impasnis.’ Hij verweet de bakkerszoon niet te kunnen afzien. Dat was in 1948.
Nooit is Raymond Impanis zo kwaad geweest als op dat moment. De dag nadien stond er een zware Alpenrit op het programma, bij de beklimming van eerste col ging hij meteen in de aanval. Hij zag Goddet boven op de top staan en zei beleefd: “Bonjour monsieur Goddet”. Door drie bandbreuken op de Tourmalet verloor hij de etappe.
Een paar dagen later stond er een tijdrit van 139 kilometer op het programma, de langste uit de geschiedenis van de Tour. Impanis stampte alle nijd uit zijn lichaam en triomfeerde met grote overmacht.
