Kristoff sprint naar winst en geel in door regen ontsierde openingsrit

Alexander Kristoff heeft zaterdag in Nice de openingsetappe van de Ronde van Frankrijk gewonnen. Na een kletsnatte dag van 156 kilometer, die werd ontsierd door een waslijst aan valpartijen waardoor het peloton kilometerslang het tempo drukte, sprintte de Noor van UAE-Team Emirates voorbij de Deen Mads Pedersen (Trek-Segafredo) en de Nederlander Cees Bol (Team Sunweb) naar geel.

Ondanks het druilerige weer en twee beklimmingen van derde categorie leek de langverwachte Grand Départ aanvankelijk een typische sprintdag te gaan worden. Al in de openingskilometers reden drie vluchters weg in de zoektocht naar wat nevenprijzen. Fabien Grellier hield er de bolletjestrui aan over, Michael Schär de prijs van de strijdlust en de tussensprint, terwijl Cyril Gautier het met de tv-publiciteit moest doen. Zestig kilometer voor de finish zat hun avontuur er al op.

Kort na de start was het beginnen te regenen, en dat zorgde voor spekgladde wegen en een lange reeks valpartijen. Daarbij waren heel wat grote namen betrokken. Lotto Soudal was een van de meest getroffen ploegen met crashes van onder meer Caleb Ewan en John Degenkolb, die ver in de achtergrond terecht kwamen. De jonge Rus Pavel Sivakov kwam na twee valpartijen gehavend aan beide kanten uit de strijd, ook Nairo Quintana en Julian Alaphilippe sloegen tegen de grond, en verder deden onder meer ook de Belgen Wout van Aert en Ben Hermans dat. Philippe Gilbert liep bij een valpartij een gebroken knieschijf op, maakte zijn team Lotto Soudal bekend tijdens de nacht van zaterdag op zondag.

De valpartijen bleven komen tot de renners in het peloton het zelf welletjes vonden, en onder impuls van Tony Martin solidair besloten om het tempo in de heuvelzone in het hinterland van de Côte d’Azur te drukken om nog meer averij te vermijden. Zo konden de slachtoffers van de valpartijen ook terugkeren. De enige ploeg die zich daarin blijkbaar niet kon vinden, was het Kazakse Astana. Maar kort nadat zij het tempo in een afdaling verhoogden, was het hun eigen kopman Miguel Angel Lopez die in de fout ging en op een verkeersbord knalde.

Pas in het laatste halfuur van de wedstrijd, toen de renners terug op bredere wegen in de vallei fietsten, voerden ze het tempo op. Na een soloaanval van Benoit Cosnefroy controleerden de ploegen van de sprinters en klassementsrenners de wedstrijd tot het punt van drie kilometer voor de aankomst, waar door de vele hectiek de tijden voor het klassement zouden worden opgenomen. En net onder die boog werd het peloton opnieuw opgeschrikt door een massale valpartij, met daarbij onder meer de Franse publiekslieveling Thibaut Pinot.

Maar de sprinters ontsnapten aan de hectiek, al waren het uiteindelijk verrassende namen die de slotkilometer beheersten. Deceuninck – Quick-Step zette Sam Bennett als eerste af aan de sprint, maar het was Cees Bol die de sprint inluidde. Vanuit zijn spoor maakte Kristoff het met meer dan een fietslengte voorsprong op wereldkampioen Pedersen af. Bol, Bennett en Peter Sagan, die aan de tussensprint ook al veel punten sprokkelde voor een mogelijke groene trui, vulden de rest van de top vijf in. Jasper Stuyven (Trek-Segafredo) was de beste Belg op plek tien, Oliver Naesen finishte als elfde.

In het algemene klassement heeft Kristoff vier seconden voorsprong op Pedersen, zes op Bol en tien op de rest van het peloton. De Noor verdedigt de eerste gele trui uit zijn carrière zondag in de tweede etappe, die opnieuw start en finisht in Nice. Met tijdens de 186 kilometer de beklimmingen van de Col de la Colmiane en de Col de Turini (allebei eerste categorie) en in de finale nog de Col d’Èze (tweede categorie) en de Col des Quatre Chemins wordt dat een spannende dag voor de klassementsrenners.

Wout van Aert neemt geen risico’s in sprint: ‘Het was gekkenwerk’

Wout van Aert (Jumbo-Visma) mengde zich zaterdag in de openingsetappe van de Tour niet in de slotsprint. ‘Het was gekkenwerk vandaag’, zei hij na afloop. ‘Ik ben zelf ook gevallen, maar gelukkig zonder erg.’

Van Aert was een kanshebber voor de ritzege en geel, maar sprintte uiteindelijk toch niet mee. ‘Ik had een beetje schrik en wilde me er liever niet tussen gooien. Na zo’n dag in het peloton wilde ik geen risico nemen. Ik ben onderweg ook gevallen. En ja, ik wist dat ik niet mocht remmen, maar deed het toch en toen lag ik op de grond. Gelukkig zonder erg.’

Het parcours lag er spekglad bij door de regen. ‘Het regent hier maar een paar dagen per jaar. Op sommige plaatsen zag je olievlekken, op andere plaatsen was het zeep. Als organisatie kun je hier niets aan doen, dit is gewoon pech. Het regent hier niet veel en dit is puur tegenslag. In Spanje heb je dat ook als het regent. Hopelijk schijnt de zon morgen terug.’

Heel wat renners kwamen ten val, ook sommige grote namen. ‘Uiteindelijk is de balans voor ons positief, want Tom (Dumoulin) en Primoz (Roglic) zijn uit de problemen gebleven en ik ben blij dat er na die vele valpartijen wat solidariteit was in het peloton en er rustiger werd gereden.’

Dat was vooral dankzij ploegmaat Tony Martin. ‘Hij heeft zoveel ervaring en is iemand die het recht heeft om dat te doen. Het was de enige verstandige beslissing. Het was zelfs beter geweest om de tijd nog vroeger te stoppen, maar blijkbaar kon dat niet en dan waren er nog die wilden sprinten, maar ik wou dat niet meer.’

‘Levensgevaarlijk’

‘Ik ben niet gevallen, maar het was wel levensgevaarlijk en superglad’, vertelde Greg Van Avermaet (CCC) zaterdag na afloop van de openingsrit’Het was het best om de koers te neutraliseren tot het eind, wat Jumbo-Visma heeft gedaan. Dat was goed, want het was gewoon te gevaarlijk om te koersen. Ik heb zelf ook een paar keer “chance” gehad. Dit was de beste oplossing voor iedereen.’

Ook Tim Declercq vond het zeer gevaarlijk. ‘Dit heb ik nog nooit meegemaakt. We wisten dat het hier al weken droog was en dat het een glijpartij zou worden als het zou regenen, maar dit was nog veel erger dan je in een worstcasescenario kon voorstellen. Ik ben zelf ook paar keer gevallen. Een keer schoof zowel mijn voor-, als achterwiel weg, maar om een of andere miraculeuze reden bleef ik recht. In de laatste val op drie kilometer van de streep vielen ze voor, achter en naast mij, maar ik bleef gelukkig recht en kon er nog net tussen.’

Declercq vond de neutralisatie een goede zaak. ‘Het was de eerste keer in mijn leven dat ik dit meemaak, dat het peloton eensgezind was. Natuurlijk het was ook wel nodig na vijftig valpartijen, goed dat er eindelijk een beetje solidariteit was. Het waren vooral de klassementsploegen die ervoor ijverden, maar alle ploegen konden er zich wel in vinden om dan terug te beginnen koersen zodra we beneden waren. Onze sprinter Sam Bennett is ook gevallen, net als de helft van het peloton. Het was gewoon heel hectisch.’

Dumoulin: ‘Tricky’

Het was ’tricky’, vond ook Tom Dumoulin. ‘Het had hier vier maanden niet geregend. Overal lag olie op de weg, het was spekglad’, keek de Nederlander van Jumbo-Visma terug op de openingsrit. Dumoulin nam de jury echter niets kwalijk. ‘Zij voelen vanuit de volgwagen ook niet hoe glad het is.’

Dumoulin was mild in zijn oordeel, in tegenstelling bijvoorbeeld tot zijn ploeggenoot Robert Gesink die de schuld van de vele valpartijen bij de Internationale Wielrenunie UCI legde. Ze hadden moeten ingrijpen, oordeelde hij.

Maar Dumoulin vond dat te zwaar aangezet. ‘Het was tricky voor een eerste etappe van een grote ronde. Maar over de limiet? Nee, hier kun je weinig aan doen. We rijden vaak genoeg in de regen. Het is altijd oppassen. Maar zo extreem als vandaag of niet, dat kan de jury ook niet zien.’