Hoofdredacteur Jacques Sys vertelt elke dag een opmerkelijke anekdote uit de geschiedenis van de Tour de France.
De renners in de Tour mochten zich vroeger nooit exclusief binden aan een medium. Rik Van Looy, eigenwijs als weinig anderen, legde dat naast zich neer toen hij in 1965 een overeenkomst tekende met de uitgeverij Hoste, de huidige Persgroep, om voor een weekblad commentaarstukjes te leveren die boven zijn eigen handtekening zouden verschijnen.
De directeur van de Tour pikte dat niet en stelde haar veto. Waarop Van Looy, die vond dat hij zich aan zijn woord moest houden, besloot dan maar niet te starten. “Of ik schrijf, of ik blijf thuis”, sprak hij gedecideerd. Dat zorgde voor paniek en na nachtelijke onderhandelingen werd een compromis bereikt: niet Rik maar wel zijn vrouw Nini zou de weekbladverhalen tekenen.
Waarop Rik Van Looy alle irritatie van zich af fietste: hij won de eerste rit van Keulen naar Luik en veroverde de gele trui. Het was de enige keer in zijn rijke carrière dat hij die zou dragen.
