Waar een Wellens is, is een weg. En dus veroverde de Limburger na een tot dusver slecht seizoen vorige zaterdag toch een ritzege en de bergtrui in de Vuelta, met daarbovenop een unicum in de Belgische wielergeschiedenis.
Zijn vriendin was jarig, zijn grootvader lag in het ziekenhuis en hij wilde revanche nemen op zichzelf en op het vervloekte coronaseizoen: de motivatie was dus groot bij Tim Wellens afgelopen zaterdag. Al bleek dat ook al aan het simpele feit dat hij vorige dinsdag überhaupt aan de start van de Vuelta stond, twee dagen nadat de Lotto-Soudalrenner in de Ronde van Vlaanderen had opgegeven.
Veel renners zouden daarna een punt gezet hebben achter hun seizoen, een seizoen dat Wellens zelf omschreef als “het slechtste ooit” in zijn profcarrière. Want na de lockdown finishte hij begin augustus buiten tijd in Il Lombardia, viel hij vervolgens zwaar in aanloop naar de Tour, waardoor hij ook die grote ronde miste. En zo met te weinig kilometers en wedstrijdhardheid in de benen in de daaropvolgende klassiekers tekortschoot tegen Julian Alaphilippe en co.
Toch was Wellens ervan overtuigd dat hij er nog iets moois van kon maken in de Vuelta, al was het maar om zo met een stevige basis de winter in te duiken. Bovendien met de wetenschap dat hij met zijn extra motivatie een streepje voor zou hebben op de helft van het Vueltapeloton, waar de oktoberitis en de coronamoeheid, fysiek en mentaal, al heeft toegeslagen.
Zeven jaar met WorldTourzeges
Ook in het verleden een kwaliteit van Wellens, die laat op het seizoen al vaker scoorde, beter renderend ook in koeler, slechter weer. Geen toeval dat hij 14 van zijn 29 zeges tot dusver in de eerste twee seizoensmaanden (januari/februari) en in de laatste twee seizoensmaanden (september/oktober) behaalde. Wanneer het niveau weliswaar iets minder hoog ligt, maar ook dan moet je je kansen grijpen. En ook dat is er niet veel gegeven.
Wellens bouwde zo al een stevig palmares op, met sinds 2014 tot 2020 élk jaar een WorldTourzege. Geen enkele landgenoot, ook niet Greg Van Avermaet en Philippe Gilbert, die de laatste acht seizoenen zo’n reeks heeft neergezet. Alleen Yves Lampaert komt in de buurt met WorldTourzeges sinds 2017.
Alleen een grote klassieker en een Tourritzege ontbreekt voorlopig op Wellens’ erelijst. Een monument winnen wordt allicht moeilijk, daarvoor komt de 29-jarige Limburger net dat tikje wereldklasse tekort, een Touretappe behalen moet wel nog mogelijk zijn. Om zo zijn serie ritoverwinningen in de grote rondes, na twee etappes in de Giro, en sinds zaterdag ook één in de Vuelta, te vervolledigen.
Bergtruien in drie grote rondes
De trilogie van bergtruien in die drie zogenaamde Grand Tours is na zaterdag wél al compleet, want in de Giro van 2016 droeg Wellens al drie dagen de blauwe trui als leider van het bergklassement, in de Tour van 2019 zelfs 15 dagen de bolletjestrui, en morgen staat de Lotto-Soudalrenner voor de tweede maal met de bergtrui aan de start van een Vueltarit.
Een reeks (een of meerdere dagen leider zijn in het bergklassement van de drie grote rondes) die geen enkele Belg hem al heeft voorgedaan. De beste Belgische klimmer ooit, Lucien Van Impe, won dan wel zes keer het bergklassement in de Tour, en tweemaal dat van de Giro, maar was in zijn twee deelnames aan de Ronde van Spanje nooit leider in de clasificación de la montaña.
Eddy Merckx, die als tweede Belg naast Van Impe, zowel het bergklassement in de Giro en de Tour op zak stak, werd in zijn enige Vueltadeelname in 1973 wel tweede in het bergklassement, maar stond nooit aan de leiding van die ranking. Zoals ook Rik Van Looy en Roger De Vlaeminck in de Vuelta’s waar zij aan begonnen nooit de clasificación de la montaña aanvoerden.
Huidig specialist in truien verzamelen, Thomas De Gendt, mist dan weer de blauwe bergtrui van de Giro in zijn collectie, na zes dagen in de bollen in de Tour van 2016 en de eindwinst in het bergklassement van de Vuelta in 2018. Als nota bene enige Belg die die leiderstrui ooit mee naar huis nam. De Gendt eindigde in de afgelopen Ronde van Italië wel als derde in de eindstand van de classifica gran premio della montagna en is daarmee de enige renner naast Eddy Merckx die in Giro, Tour (tweede in 2016, derde in 2017) én Vuelta een topdriestek in het bergklassement behaalde.
Zijn ploeggenoot en boezemvriend opvolgen, ook dát kan nog een motivatie zijn voor Wellens nu de grote druk om zijn seizoen alsnog te redden is verdwenen én hij ook zijn contractverlenging tot 2022 op zak heeft.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
