Tourrit 12: schiet Froome erop los zoals James Bond?

© Belga Image
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

Tweede aankomst bergop, deze keer in skistation Peyragudes. Op de klim naar dat skistation schoot Chris Froome er in het verleden al tweemaal op los. Net als Agent 007.

Pau – Peyragudes: 214,5 km

Na La Planche des Belles Filles in de Vogezen en twee etappes door de Jura, vandaag en morgen twee Pyreneeënritten, waarna er nog twee in het Centraal Massief en twee in de Alpen volgen. Een bewuste keuze om die bergetappes te spreiden – zodat renners niet alleen op de laatste week zouden focussen – én om ze te beperken tot vier koppeltjes. Parcoursbouwer Thierry Gouvenou knoopte het advies van wijlen Laurent Fignon goed in de oren. Die zei dat in een derde bergrit op rij renners weinig zin en energie meer hebben om aan te vallen. En dat willen Gouvenou en Christian Prudhomme meer dan ooit vermijden.

Gevolg van die spreiding: voor de derde opeenvolgende keer bezoeken we eerst de Pyreneeën, dan pas de Alpen. De ongeschreven regel dat de richting van de Tour elk jaar van wijzer- naar tegenwijzerzin wisselt, en omgekeerd, werd de laatste 25 jaar weliswaar al drie keer ‘overtreden’ (met dezelfde richting in twee opeenvolgende edities), maar nooit driemaal op rij.

Geen nieuw dogma, volgens Prudhomme. Deze keer pasten de Pyreneeën gewoon beter in het opzet om een aankomstlijn in de vijf Franse bergmassieven te schilderen. De Alpen meteen na de Jura had immers vier bergetappes op rij opgeleverd – te veel van het goede, zeker in de eerste anderhalve week.

Spectaculaire aankomst

Deze Pyreneeënrit is (bijna) een kopie van de etappe in 2012, met de Col des Ares, de Col de Menté, de Port de Balès, de Col de Peyresourde en de korte slotklim naar skistation Peyragudes. De verschillen met het parcours van 2012: 1) een 70 km langere vlakke aanloop – waar is dát goed voor? – en 2) de eindstreep ligt niet in het stadje, maar op het tarmac van de vlieghaven van Peyragudes. Een idee van Christian Prudhomme die, toen hij die landingsbaan voor het eerst zag, alleen ‘wow!’ kon zeggen.

Enig probleem: de tientallen meters tussen de weg en het tarmac moesten geasfalteerd worden. En dus belde hij in augustus vorig jaar naar de president van het departement Hautes-Pyrénées met de vraag of dat mogelijk was. Twee uur later kreeg hij een telefoontje terug: “Geen probleem!” Een nieuwe, spectaculaire aankomst was geboren: in een apart decor, maar vooral steil: de laatste 400 meter schieten gemiddeld aan 13 procent omhoog, met een piek tot 16 procent.

Prudhomme vermeldde tijdens de voorstelling van het Tourparcours dat Peyragudes in 1997, twintig jaar geleden, een nieuwe skipiste opende, genaamd ‘007’. In februari van dat jaar werden op de Aerodrome van het skidorp immers actiescènes gedraaid van de James Bondfilm Tomorrow Never Dies. Met als agent 007 Pierce Brosnan en als uitvoerder van de titelsong Sheryl Crow, de ex van een zevenvoudig Tourwinnaar die ASO uit zijn boeken heeft geschrapt…

Bekend terrein

Dat ook de klassementsrenners in deze rit James Bondgewijs in het rond zullen schieten, lijdt weinig twijfel. De vraag is alleen: wanneer? Al op de Port de Balès (buiten categorie)? Wachten ze tot de (minder lastige) Peyresourde? Of zelfs tot in Peyragudes? Twee beklimmingen die Chris Froome alvast goed kent: op de kant van de Peyresourde die hij nu bergop zal fietsen, vlamde de Brit vorig jaar in zijn clowneske afdalingspositie naar beneden. En op de klim naar Peyragudes reed hij in 2012 geletruidrager en ploegmaat Bradley Wiggins (bewust?) uit het wiel. Al kwamen ze, nadat ploegleider Sean Yates op de rem was gaan staan, toch samen, als tweede en derde, binnen. Op 19 seconden van winnaar Alejandro Valverde, die al op de Port de Balès was weggesprongen.

Froome bewaart dus goeie herinneringen aan de slotklim, de vraag is of hij zijn krappe voorsprong in het klassement zal willen/kunnen uitbouwen, met een vroege aanval al vanop de Peyresourde. Het lijkt erop van niet, al heeft Team Sky in deze Tour al meermaals zand in de ogen gestrooid. “We zullen geen renners die dicht staan in het klassement laten wegrijden en we gaan alles controleren. Ik hoef niet aan te vallen, we zullen zien wat de rit brengt”, zei de Brit, die nog altijd niet de dominantie heeft getoond van de voorbije jaren.

De steile laatste 400 meter lijkt alvast een kolfje naar de hand van dichtste rivaal Fabio Aru, en ook de explosieve Daniel Martin, zeker nu zijn eeuwige Muur van Hoei-rivaal Valverde, de winnaar van 2012 op Peyragudes, al uitgeschakeld is.

Een laatste stoot van Titi?

Maar evengoed wint er op de vlieghaven een overlever van een vroege vluchtersgroep. Het eerste (half)uur van de rit zal het alleszins weer aanvallen regenen. Mogelijk weer met enkele Belgen – Serge Pauwels, Jan Bakelants, Thomas De Gendt, Tiesj Benoot – en wees niet verbaasd als ook Thomas Voeckler daarin present zal tekenen. Ook Titi bewaart immers goede herinneringen aan de cols van vandaag: in 2010 won hij een etappe over de Port de Balès, met aankomst in Bagnères-de-Luchon – dezelfde rit van het kettingincident met Andy Schleck – en in 2012 triomfeerde hij in datzelfde Luchon na een Pyreneeëntocht met de Peyresourde als laatste col.

Of de 38-jarige Voeckler, voor wie de Tour zijn allerlaatste koers wordt, deze keer een lange aanval succesvol zal kunnen afronden, is te betwijfelen. Zijn uitstekende tong sloeg dit jaar meer grijs dan roze uit. Het bobijntje is op, zo lijkt het. Al weet je met Titi le Héros natuurlijk nooit, zeker in de Tour.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content