Van Avermaet mist zijn ploeg en 9 andere vaststellingen over het wielervoorjaar tot nu toe

Wat moet u onthouden van Gent-Wevelgem, de E3 Harelbeke én de Ronde van Catalonië? Een analyse in tien opvallende vaststellingen.

1) De (niet) verrassende zege van Kristoff

Alexander Kristoff won zondag het pleit in de sprint op de Vanackerestraat in Wevelgem. De Noor klaarde de klus mede dankzij ploegmaat Fernando Gaviria (zie volgende punt) en door voordien slim te anticiperen met zijn aanval voor de Kemmelberg, maar een grote verrassing is het niet. Feit is dat weinigen na een lastige race sneller zijn de Noor, zeker in een sprint met de wind op kop, wanneer de kracht het haalt van de pure snelheid.

Kristoff was niet toevallig ook al de rapste van de groep die achter Julian Alaphilippe en co voor de 14e plaats sprintte in Milaan-Sanremo. En niet te vergeten: de UAE-renner won vorig jaar ook de laatste rit van de Tour, op de Champs-Elysées, toen de messen van veel collega-sprinters al lang afgebot waren. En hij was het ook die op het WK 2017 in Bergen, voor eigen volk, als tweede finishte in de sprint, nipt geklopt door Peter Sagan.

Opvallende statistiek: Kristoff is de eerste renner sinds ene Eddy Merckx die Milaan-Sanremo, de Ronde van Vlaanderen, de Scheldeprijs én Gent-Wevelgem op zijn palmares heeft staan. In totaal is hij nu goed voor 74 overwinningen bij de elite. Niet slecht voor een ‘dikzak’.

2) De (niet) verrassende nederlaag van Viviani

Negentiende werd Elia Viviani in Gent-Wevelgem, als eerste Deceuninck-Quick-Steprenner. De laatste keer dat je een coureur van Patrick Lefevere zo ver in de uitslag van een voorjaarsklassieker moest zoeken was Milaan-Sanremo 2018, toen diezelfde Viviani… 19e werd. Nu misrekende de Italiaan zich in de sprint, vakkundig en professioneel ingesloten door Fernando Gaviria, de sprinter/ploegmaat van winnaar Kristoff die, zoals ex-sprinter/tv-analist Robbie McEwen dat noemde, een perfecte ‘reserve lead-out’ deed.

Had Viviani kunnen winnen, als hij de ruimte had gehad? Allicht niet. Wie écht goed is, positioneert zich, zeker na zo’n zware race, automatisch in een goeie positie. Bovendien zette de Italiaan zich wel heel snel recht – vandaar ook zijn pas 19e plaats.

Was het de verkeerde gok van Deceuninck-Quick-Step om alles op Viviani te zetten toen alles vlug samentroepte na de laatste beklimming van de Kemmelberg? Enerzijds niet, op papier was Viviani de snelste van de kopgroep. Anderzijds moest de Italiaan, na een kort oponthoud voor de Poggio, ook al vroeg afhaken in Milaan-Sanremo (hij kwam nog ná de eerste achtervolgende groep op Alaphilippe en co binnen), en gaf hij in de laatste rit van Tirreno-Adriatico (die ploegmaat Alaphilippe won in de sprint) al aan dat hij vermoeid was.

Uitgeblust nadat hij op 15 januari, twee en een halve maand geleden, al de eerste rit van de Tour Down Under won? En op 27 januari de Cadel Evans Great Ocean Race, de eerste eendagskoers op de WorldTourkalender, op zak stak?

3) Hoopgevende/verontrustende signalen bij Trek-Segafredo

Als tweede eindigde een zichtbaar opgeluchte John Degenkolb in de sprint. Een opluchting omdat zijn ploeg Trek-Segafredo er in de E3 Harelbeke helemaal niet aan te pas was gekomen. In Gent-Wevelgem streden ze in Flanders Fields wel op de voorgrond, van in het begin mee met vier man in de eerste waaier. Later vergezelde Edward Theuns Sagan en Trentin in de kopgroep die tot 18 km van de streep standhield. In de laatste kilometers waagde Jasper Stuyven nog een uitval waagde met drie renners, maar hij pokerde te veel en werd ingerekend.

Hoopgevende signalen, al moesten Degenbolb én Stuyven eerder in de wedstrijd al heel vlug passen op de Kemmelberg. Het pleit voor hun mentale veerkracht dat ze daarna nog een gooi deden naar de zege, maar puur conditioneel lijken ze tekort te schieten, zeker voor de Ronde. In Parijs-Roubaix maken beiden wel meer kans, de koers die hen het beste ligt. Tot dan is het wachten om hun definitieve balans op te maken.

4) De veldrijders zijn topfavoriet voor de Ronde

Twee ex-wereldkampioenen veldrijden eindigden in de E3 Harelbeke op plaats één en twee: Zdenek Stybar en Wout van Aert. Dat was in de geschiedenis van het wielrennen, in een grote eendagswedstrijd in het voorjaar, nog nooit gebeurd. De broers Roger en Eric De Vlaeminck finishten in Gent-Wevelgem 1969 wel tweede en derde (na Willy Vekemans), al moest Roger dan nog wereldkampioen cyclocross worden (in 1975).

Een en twee voor twee ex-wereldkampioenen veldrijden: het gebeurde wel al drie keer in kleinere koersen: in de Bruges Cycling Classic 2017 (1. Van Aert, 2. Van der Poel), in de tweede rit van de Eneco Tour 2014 (1. Stybar, 2. Lars Boom) en in de vierde rit van Paris-Nice 1982 (1. Adrie Van der Poel, 2. Klaus-Peter Thaler).

Zondag werd de zoon van Adrie, Mathieu, dan ook nog eens vierde in Gent-Wevelgem. In zijn alleréérste WorldTourkoers, nadat hij al veel energie verspild had in de eerste waaierontsnapping. Veelbelovend voor de Ronde en de rest van zijn voorjaar.

Op de laatste beklimming van de Kemmelberg toonden echter Van Aert, ook mee in de eerste waaier, en Stybar zich duidelijk de besten. De Belg reed het steilste stuk van 160 meter naar boven in 33 seconden, op het onlineplatform Strava de snelste tijd ooit neergezet in een profkoers. Nadat hij dus al vele tientallen kilometers in de wind had gereden… Veelzeggend over Van Aerts vorm, samen met Stybar de topfavoriet voor de Ronde. Beiden moeten een soortgelijke inspanning op de Paterberg, na 245 kilometer, perfect aankunnen. Net als Van der Poel…

5) Peter Sagan wordt beter

Peter Sagan werd in Wevelgem 32ste, zijn slechtste uitslag in die koers sinds zijn debuut in 2011, toen hij als 49e finishte. Sindsdien eindigde hij liefst zeven keer op rij in de top tien, waarvan zes podiumplaatsen en drie zeges.

Na zijn tegenvallende E3, waar de Slovaak door een schakelprobleem/slechte benen moest passen op de Tiegemberg, toonde hij echter beterschap door volop mee te knokken in de waaiers en tot 18 kilometer voor het einde door te zetten met een groep van vier renners. Logisch dus dat hij niet meesprintte voor de zege.

Anderzijds zag je op de Kemmelberg dat Sagan nog niet de oude is na zijn ziekte en darmproblemen voor Tirreno-Adriatico. Hij harkte naar boven en is met andere woorden (nog) niet de superman die in de Ronde van Vlaanderen van 2016 de Paterberg naar boven stormde. Raakt hij op tijd helemaal klaar voor Vlaanderens Mooiste? Misschien niet. Maar misschien ook wel, het blijft Peter Sagan.

6) Lotto-Soudal mist scorende spitsen

Drie toptienplaatsen behaalde Lotto-Soudal in de grote eendagskoersen in de WorldTour, sinds de Omloop Het Nieuwsblad. Daar werd Tim Wellens derde, en in de Strade Bianche eindigden hij en ploegmaat Tiesj Benoot als vijfde en tiende.

In de twee jongste WorldTour-koersen zat een toptienstek er echter niet in: Benoot en Keukeleire finishten als 13e en 15e in Wevelgem, en als 14e en 16e in de E3. Keukeleire moest vrijdag afhaken op de Tiegemberg, Benoot raakte naar eigen zeggen ingesloten voor de Paterberg.

Een magere balans voorlopig voor Lotto-Soudal, met het excuus dat de ploeg zijn middenveld zag verdwijnen na de valpartijen van Jelle Wallays en Jasper De Buyst eerder op het seizoen. Feit blijft wel dat de Lottospitsen voorlopig doelpuntenloos blijven in de WorldTour. Althans in de eendagskoersen, want Caleb Ewan, Victor Campenaerts en Thomas De Gendt zorgden wel al voor mooie successen in de UAE Tour, Tirreno-Adriatico en de Ronde van Catalonië.

Maar van de ‘klassieke’ kern mag meer verwacht worden. Benoot zal in de lange Ronde van Vlaanderen en in een lastige finale wel meer bovendrijven, terwijl Keukeleire vooral een specialist van Parijs-Roubaix is. Winnen wordt echter zeer moeilijk. Niet toevallig zal Tim Wellens nu plots toch starten in de Ronde, terwijl hij eerder had aangegeven alles op de Amstel/Waalse klassiekers te zetten. Kwestie van de scorekansen toch iets te vergroten.

7) Greg Van Avermaet mist ploegmaats

Nul ploegmaats vertoefden nog aan de zijde van Greg Van Avermaet in de finale van Gent-Wevelgem. Zijn CCC-teamgenoten, Gijs Van Hoecke en Michael Schär, bolden als 64e en 66e over de eindstreep, op ruim acht minuten. De rest, drie Polen en Guillaume Van Keirsbulck, gaf op. In de E3 kreeg Van Avermaet iets meer steun, maar ontbraken zijn ploegmaats ook in de diepe finale. Lukasz Wisniowski en Nathan Van Hooydonck finishten als 52e en 54e, op bijna drie minuten…

De lichten staan op oranje bij CCC, en bijna op rood. Zelfs de kopman kon na Gent-Wevelgem zijn ontgoocheling niet verbergen. Want hij weet dat hij, als hij de Ronde en Parijs-Roubaix wil winnen, dat hij het het alleen moeten doen. En Van Avermaet is zelf ook niet meer de winnaar van 2017. Het is van Parijs-Roubaix van dat jaar geleden, de vierde zege van zijn toen fameuze vierklapper, dat hij nog eens een WorldTourrace gewonnen heeft. Ook al maakte GVA indruk in de E3 Harelbeke op de Paterberg en de Tiegemberg, hij zal er zondag in de Ronde echt bovenuit moeten steken. En dat doet hij (momenteel) niet.

Zijn boezemvriend/trainingsgenoot Oliver Naesen heeft hetzelfde probleem: zowel in Harelbeke als in Gent-Wevelgem geen enkele AG2R-ploegmaat bij hem in de finale. Naesen maakte anderzijds wel indruk door twee keer, in Sanremo en Wevelgem, naar een podiumplaats te sprínten, tegen op papier veel snellere renners. Een wapen waarmee hij in de finale van de Ronde kan uitpakken. In de sprint hoeft Naesen van niemand schrik te hebben.

8) Het nummer van Luke Rowe

45 seconden reed Luke Rowe in Gent-Wevelgem toe, op het groepje met Peter Sagan, Matteo Trentin, Edward Theuns en Mike Teunissen. Naast Van Aerts beklimming van de Kemmelberg misschien wel hét nummer van de dag.

De Brit had wel verwacht om meer volk mee te krijgen, maar besliste om – zoals hij het achteraf mooi verwoordde -, in no man’s land toch te strijden tot ter dood: ofwel raak ik bij de kopgroep, ofwel blaas ik mezelf op. Het werd het eerste, waarna de Skyrenner in de diepe finale nóg eens de kracht vond om te demarreren, om de groepssprint te ontlopen.

Zonder succes – Rowe eindigde uiteindelijk als 18e – maar voor wie een dark horse zoekt voor de Ronde (waar hij in 2016 al vijfde werd) en voor Parijs-Roubaix (achtste in 2015): hier is uw man.

9) Landgenoten zonder zege

Drie zeges heeft België dit seizoen al behaald in de WorldTour: door Jasper Philipsen, de toen pas 20-jarige sprinter die (na diskwalificatie van Caleb Ewan) een rit won in de Tour Down Under, door Victor Campenaerts, die de wereldtop versloeg in de tijdrit van Tirreno-Adriatico, en door Thomas De Gendt, die vorige week in de Ronde van Catalonië een zoveelste straf nummer opvoerde in een ontsnapping en zondag ook zijn bergtrui veiligstelde. Nota bene zijn áchtste eindwinst in een bergklassement in de WorldTourrittenkoers, vijf stuks meer dan het nummer twee in die ranking, Omar Fraile.

Maar dus slechts drie WorldTourzeges voor ons land, en geen énkele in een eendagsklassieker. Hoewel je de overwinningen van Campenaerts en De Gendt allerminst onverwacht kunt noemen, is het tweede feit dat wel. De Belgen stonden in elke WorldTourwedstrijd weliswaar op het podium (op de Cadel Evans Great Ocean Road Race en de Driedaagse Brugge-De Panne na), maar schieten voorlopig telkens net iets tekort. België is zelfs zijn koppositie in het landenklassement van de World Ranking kwijtgeraakt aan Frankrijk.

Met definitieve conclusies moet je echter nog wachten. Evengoed vallen zowel de Ronde van Vlaanderen als Parijs-Roubaix ten prooi aan een landgenoot en spreken we van een supervoorjaar.

10) Het (ronde)jaar van de Colombianen

Drie Colombianen in de eerste vier van het eindklassement in de Ronde van Catalonië, door het Vlaamse voorjaarsgeweld te vaak vergeten: 1. Miguel Ángel Lopéz, 3. Egan Bernal, 4. Nairo Quintana. Eerder stak Bernal ook al de eindezege in Parijs-Nice op zak, waar Daniel Martínez de bergrit met aankomst op de Col de Turini won, en ging de eindoverwinning in de Tour of Colombia naar Ángel Lopéz, waar Quintana de koninginnenrit naar zijn hand zette.

De Colombiaanse condors, oud en jong, vliegen momenteel bergop. Nu afwachten of ze dat ook in de Giro (Ángel Lopéz en Bernal) en in de Tour (Quintana) zullen doen.