Memorabele kampioenschappen van Wout van Aert, deel 3: ‘Hij wist dat hij Van der Poel vroeg of laat zou terugpakken’

© belga
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

In aanloop naar het WK veldrijden blikken we met Roger De Bie, de schoonvader van Wout van Aert en van 2013 tot 2019 een van zijn vaste mecaniciens in het veld, in vijf afleveringen terug op enkele memorabele kampioenschappen uit de carrière van de Kempenaar. Vandaag: het WK in Bièles, in 2017.

Roger De Bie: ‘De laatste aanloop naar het WK begon met een Wereldbekercross in Fiuggi, een kleine gemeente ten oosten van Rome. Maar op zaterdag: paniek! Toen ik, Niels Albert (Van Aerts ploegleider bij Veranda’s Willems-Crelan, nvdr) en Kristof Cop (Van Aerts hoofdmecanicien, nvdr) op het terras een koffie aan het drinken waren, kregen we een telefoon van Sarah (Van Aerts vriendin, intussen zijn vrouw, nvdr): ‘Papa, direct naar hier komen, het gaat niet goed met Wout.’ We snelden vlug naar het hotel, en daar lag Wout op zijn bed, bekken trekkend van de kniepijn. ‘Ik ga morgen niet kunnen starten.’ Er viel een doodse stilte. Want als Wout, die zelden klaagt, al zoiets zegt, dan moet het écht ernstig zijn.’

‘We keken ook al verder dan de volgende dag, naar het WK, 14 dagen later, een nog veel belangrijkere afspraak. En dus was de vraag: zou Wout niet beter de cross in Fiuggi skippen? Om erna op stage te vertrekken en de zondag erop te hervatten in de wereldbekerrace in Hoogerheide. Hij had in dat klassement toch genoeg voorsprong om zelfs met één forfait eindwinnaar te worden. Na lang overleg besloot Wout toch om te starten. Ik drukte hem op het hart: ‘Wees voorzichtig, forceer je knie niet. Probeer wat punten te pakken om de Wereldbeker veilig te stellen. En dan kan je misschien zelfs Hoogerheide nog afzeggen.”

‘Intussen was het weer omgeslagen: de harde sneeuw was door een lichte dooi natte sneeuw geworden. Spekglad, zeker in de afdalingen die nog technischer waren. ‘Niet het parcours van Van Aert’, klonk het vooraf. Maar wie kwam na de eerste ronde al als eerste door? En wie liet zijn laatste metgezel, Toon Aerts, die later ook zwaar zou vallen, nog voor halfweg achter: onze Wout! Oppermachtig gleed hij naar de zege. Weliswaar zonder Van der Poel aan de start, maar gezien de knieproblemen een enorme opsteker richting het WK.’

Memorabele kampioenschappen van Wout van Aert, deel 3: 'Hij wist dat hij Van der Poel vroeg of laat zou terugpakken'
© BELGA

‘In de mobilhome bleek Wout echter niet zo optimistisch. ‘Het was beter, maar ik heb toch pijn gehad.’ En dus besloot hij om zijn stage in Spanje af te zeggen en meteen terug naar België te vliegen, om op maandag op consultatie te gaan bij dokter Toon Claes. Diens verdict was hard: stoppen met trainen en koersen, minstens een week. En dus zeker geen cross in Hoogerheide.’ (Van Aert had last van een prepatellair frictiesyndroom waarbij de harde vliezen bovenop de knieschijf abnormaal wrijven tegen het onderliggende bot, nvdr)

‘Verre van ideaal richting het WK, maar Wout had geen keuze. Gelukkig kreeg hij van Toon Claes de maandag erop groen licht en kon hij al anderhalf uur rustig fietsen, gevolgd door twee crosstrainingen de dagen erop. Op vrijdag stond dan onze traditionele brommertraining op het programma, om de laatste ‘vuile olie’ er door te trekken, door nog een paar keer diep te gaan. In nochtans barre omstandigheden: nul graden, half besneeuwde wegen. Dus reed Kristof (de mecanicien, nvdr) met de camionette voorop om de weg vrij te houden. En maar goed ook, want Wout vlóóg. Een beetje tot mijn verbazing had die week zonder fietsen geen negatieve impact gehad. Integendeel.’

Pauwels op zijn plaats gezet

‘Helaas wel op de verdachtmakingen, want Kevin Pauwels zette zijn formulier van een dopingcontrole op Twitter, om aan te geven dat hij géén medisch voorschrift had gebruikt. Mathieu van der Poel volgde, zoals te verwachten, zijn voorbeeld. Zij, en hun entourage, wilden Wout uit zijn kot lokken om dat ook te doen, en hem zo te doen bekennen dat hij mogelijk wél een TUE voor cortisonegebruik had aangevraagd. Daar is in het verleden, zeker voor kampioenschappen, weleens misbruik van gemaakt, maar Wout wilde ondanks zijn échte blessure daar helemaal niets van weten.’

Memorabele kampioenschappen van Wout van Aert, deel 3: 'Hij wist dat hij Van der Poel vroeg of laat zou terugpakken'
© BELGA

‘En dus zette hij op de traditionele persconferentie Kevin Pauwels op zijn plaats, toen hij naar diens Twitterpost gevraagd werd. ‘Vraag het maar aan Kevin, hij kan het toch zo goed uitleggen.’ Typisch Wout: uit zo’n controverse een mentaal voordeel halen. Na die persconferentie zagen we hem met een grote glimlach op het gezicht aan de mobilhome. Probleem opgelost.’ (lacht)

Groene wondertubes

‘De dag erna verkende Wout het parcours. Maar zónder ons geheime wapen, dat we in de koffer lieten zitten. Om de concurrentie, en zeker de altijd rondsnuffelende Christof Roodhooft (de ploegleider van Mathieu van der Poel, nvdr), niet wijzer te maken. Het ging om groene tubes, die Niels Albert nog in zijn kelder had liggen. Bijzonder stug, en dus bestand tegen de vele steentjes die op het parcours lagen en door alle trainingen en wedstrijden zelfs nog meer naar boven kwamen.’

‘Eén groot nadeel: ze bolden slecht. Toen Van der Poel in de eerste ronde meteen wegvloog – hij wist dat hij Wout meteen onder druk moest zetten na zijn twee weken zonder competitie – was er toch even ongerustheid. ‘Moeten we Wout niet toeroepen dat hij met rhino’s (tubes voor in de modder, nvdr) moet rijden?’, vroeg Kristof. ‘Neen, zolang Wout er zelf niet om vraagt, moeten we hem laten doen. Hij weet waarmee hij bezig is’, zei ik.’

Memorabele kampioenschappen van Wout van Aert, deel 3: 'Hij wist dat hij Van der Poel vroeg of laat zou terugpakken'
© BELGA

‘Dat bleek ook: iedereen reed meerdere keren lek, inclusief Mathieu van der Poel, terwijl Wout slechts één keer plat stond, en dan nog net voor de materiaalpost. Wout wíst dus dat hij Van der Poel vroeg of laat zou terugpakken. Hij was ook iets voorzichtiger in de bochten. Niet zoals Mathieu, die als een wilde in het rond vloog, en zo op veel meer steentjes botste. Die vastberadenheid en luciditeit, én zijn mentale veerkracht na de knieproblemen leverden Wout uiteindelijk de wereldtitel op.’

‘Tot zeer grote ontgoocheling van Van der Poel, die vele tranen liet. Na dat WK in Bièles was hij dan ook enorm gebeten: zes zeges op rij. Bij Wout was het vat, vooral mentaal, daarentegen af. Tot in aanloop naar het slotweekend van dat crossseizoen het winnaarsbeest in hem weer bovendreef. ‘Roger, wat denk je van een paar brommertrainingen?”

‘Wout had vooral zijn zinnen gezet op de laatste cross in Oostmalle, voor eigen volk. Daarom liet hij het op zaterdag wat lopen in Leuven: pas tiende. Uitgeblust, dacht iedereen. Maar in Oostmalle gaf Wout in de eerste ronde al volle gas. Van der Poel kon nog twee ronden aanklampen en moest hem dan laten gaan. Aan de finish was het verschil 51 seconden. De puntjes op de i gezet, in de regenboogtrui.’

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content