Een oude bekende tussen de palen bij Australië: Mathew Ryan, ex-doelman van Club Brugge en KRC Genk, staat voor de derde keer op een WK.
Club Brugge heeft goeie herinneringen aan de periode waarin Mathew Ryan onder de lat stond op Jan Breydel. De kleine Australiër pakte er meer dan eens uit met knappe parades. Hij lag mee aan de basis van de wederopstanding van Club Brugge die we de laatste jaren zien. Vooral de match tegen Torino in de Europa Leaguecampagne van 2014/15 staat nog in het geheugen gegrift van heel wat Clubsupporters. Die wedstrijd verrichte Ryan een paar onwerkelijke saves. Een beetje vergelijkbaar met de prestatie van Tim Howard tegen de Rode Duivels op het WK in 2014. Hij was gewoon onklopbaar.
Zijn prestaties bezorgden “Ryanair” enkele individuele prijzen. Zo werd hij in 2014 verkozen tot beste doelman op het gala van de Gouden Schoen en werd hij door de aanhang van blauw-zwart benoemd tot speler van het jaar. De toekomst oogde op dat moment erg rooskleurig.
Transfer naar de Spaanse zon
Na twee jaar was het voor Club Brugge duidelijk dat Ryan eigenlijk te goed was voor de Jupiler Pro League. De Australiër vertrok zonder titel, maar wel met een beker van België op zak richting Spanje. Bij subtopper Valencia kon hij zijn potentieel niet waarmaken. De doelman zat heel vaak op de bank en mocht enkel in de Europa League het doel van Valencia verdedigen. Die situatie zinde de Australiër niet en dus maande hij zijn makelaars aan om een nieuwe bestemming te zoeken. Een terugkeer naar België lonkte.
In januari 2017 werd hij voor de rest van het seizoen uitgeleend aan KRC Genk, waar hij kon genieten van meer speelgelegenheid. Onder leiding van Albert Stuivenberg haalden de Limburgers dat jaar slechts play-off 2. Ondanks de vele speelminuten werd het dus opnieuw een seizoen in mineur.
Nieuwe kans in Engeland
Toen Ryan daarna terugkeerde naar Valencia lag, werd duidelijk dat zijn toekomst daar niet meer lag. Hij belandde uiteindelijk bij promovendus Brighton in de Premier League en dat bleek een schot in de roos. Op vlak van speelminuten was de transfer een clean sheet. Ryan miste geen enkele minuut en stond 38 wedstrijden de volle 90 minuten onder de lat. Een welgekomen geschenk. Brighton liet af en toe sterk voetbal zien, behaalde overwinningen tegen Arsenal en Manchester United, maar strandde uiteindelijk op een vijftiende plek.
Het tweede seizoen van de Australiër in Engeland kende hetzelfde verhaal. Hij was vaste waarde en een van de sterkhouders van de ploeg, maar de resultaten bleven uit. Sterker nog, het zag er eventjes naar uit dat Brighton terug zou degraderen. Het finishte op de zeventiende stek en ontsloeg coach Chris Hughton.
Tweede mislukking in Spanje
Opvolger Graham Potter gaf initieel het vertrouwen aan Ryan, maar halfweg het seizoen werd hij aan de kant geschoven voor de Spanjaard Robert Sánchez. Dat was Arsenal opgevallen en het huurde de doelman voor de rest van het seizoen. Opvallend, want de Australiër zou slechts drie matchen onder de Londense lat staan. Bij zijn terugkomst in Brighton kreeg hij te horen van Potter dat hij niet meer in de plannen voorkwam.
Opnieuw trok Ryan naar een Spaanse club. Dit keer was het Real Sociedad dat zijn oog had laten vallen op de inmiddels 29-jarige keeper. De transfer werd op z’n zachtst gezegd een ramp: hij stond slechts drie keer onder de lat.
Team van de eeuw
Sinds dit seizoen speelt hij bij het Deense Kopenhagen, waar hij na een redelijke start opnieuw op de bank is beland.
Een carrière met ups en downs dus voor de kapitein van Australië. Een van de ups is zijn werk bij de nationale ploeg. Hij verzamelde al 75 caps en zal ook tijdens dit WK weer tussen de palen staan. Dat hij bij de Aussies een gerespecteerd man is, werd in september nog eens in de verf gezet. Het was 100 jaar geleden dat de Socceroos hun eerste officiële interland speelden en om dat te herdenken werd een ‘Team of the Century’ gemaakt. En jawel, tussen namen zoals Tim Cahil en Mark Schwarzer pronkte die van Mathew Ryan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier