De aanvaller van AC Milan, die zowel binnen als buiten Frankrijk lange tijd werd bespot, lijkt nu het onderwerp te zijn van unanieme lof. De terugkeer van Karim Benzema in de nationale ploeg, die zijn carrière in het blauw bijna ten grave zou dragen, was eerder positief dan iets anders. Hij is nu de all time topscorer van de Franse nationale ploeg. Portret van de Franse Benjamin Button.
Olivier Giroud is niet de man die sommigen lang wilden geloven dat hij was. De clichés rond de persoon van de Franse spits zitten even vast aan hem als de tatoeages op zijn arm. Het ging zelfs zover dat Frankrijk hem niet goed genoeg vond om in de groep van wereldkampioenen te zitten in 2018. Omdat hij geen enkele keer wist te scoren in Rusland werd hij al vergeleken met die andere wereldkampioen die daarin slaagde in 1998: Stephane Guivarc’h. De ondertussen 50-jarige ex-international is momenteel zwembadverkoper. Volgens sommigen is dat de plek waar Giroud thuishoort, naast het zwembad als een redder met een onberispelijk kapsel en een goed getrimde baard.
Die minachting is blijven hangen bij de 36-jarige spits van AC Milan, die zowel bij zijn club als voor zijn land de goals aaneen blijft rijgen. En dat op een leeftijd waarop de meeste van zijn collega’s denken aan een stapje terug. Giroud is dus veel meer dan wat sommigen van hem denken.
Via de lagere klassen
Giroud, geboren in Chambéry, trapte zijn eerste ballen in Froges, aan de voet van de Alpen, voordat hij in 1999 naar het trainingscentrum van Grenoble kwam. Zijn broer Romain beproefde zijn geluk bij Auxerre maar kreeg nooit een profcontract. Als student sportwetenschappen aan de plaatselijke universiteit werd Olivier Giroud in 2001 uitgenodigd om deel te nemen aan een trainingskamp met de Franse U16’s.
Het was in de Ligue 2, in 2005, dat Giroud zijn eerste profwedstrijd speelde met Grenoble. Naast zijn eerste voetbalervaring bij de grote jongens, bouwde de jongeman ook zijn CV op naast het veld. Zo behaalde hij ook een diploma in sportwetenschappen. ‘Hij behaalde zijn economisch en sociaal baccalaureaat en voltooide een tweede jaar van een graad in wetenschap en technieken van fysieke en sportieve activiteiten. ‘Dat diploma wou ik zeker hebben, zodat ik een backup-plan zou hebben als het niet mocht lukken in het voetbal’, vertrouwde hij Les Echos toe.
Dat Giroud geen profspeler zou worden, leek ook even zo te zijn. Nadat de coach van Grenoble hem niet goed genoeg vond, zette de jonge spits een stap terug naar de Franse derde klasse bij Istres. Daar scoorde hij 14 doelpunten in 34 optredens. ZIjn goeie vorm viel ook de grotere ploegen op. FC Tours, dat datzelfde jaar promoveerde naar Ligue 2, zag zijn kans schoon en lokte Giroud naar de club. Daar bleef hij twee seizoenen en scoorde hij 38 keer. Met 21 doelpunten werd hij zelfs topschutter van de Franse tweede klasse. Opnieuw kon Giroud een stap hogerop zetten. Eersteklasser Montpellier was er als de kippen bij en legde prompt twee miljoen euro op tafel voor de talentvolle spits.
De club zou er geen spijt van krijgen. In het wonderseizoen 2011/12, na een eerste jaar waarin hij 12 keer scoorde, ontplofte Giroud volledig. Met de scherpe passes van spelverdeler Younes Belhanda als gids kwam Giroud aan 21 treffers in de Ligue 1 en leidde hij Montpellier aan eerste Franse titel, voor de neus van PSG dat net in handen was gevallen van Qatar.
Destijds beschreef het tijdschrift France Football de nieuwe spits van Montpellier als volgt: ‘Sterk en slank, met een duivelse balbescherming en lichaamsbeweging, zonder zijn echte elegantie te verbergen. Zijn kopspel is formidabel dankzij zijn grootte, maar ook dankzij een geweldig gevoel voor timing. Ondanks zijn grote omvang is hij niet minder mobiel. Toch mist hij explosiviteit, moet hij zijn uitvoeringssnelheid verbeteren en zijn positionering, beweging en tactisch inzicht verbeteren.’
Les Bleus
Het werd een echt sprookjesseizoen voor Giroud, die eerder al de aandacht had getrokken van bondscoach Laurent Blanc. ‘Ik heb graag een speler van dit formaat, een beetje atypisch en in staat om op de spil te spelen’, verklaarde hij zijn keuze voor de 25-jarige spits. Olivier Giroud had een charmante glimlach, maar weinigen dachten toen dat hij elf jaar later nog steeds deel zou uitmaken van de selectie. Voor zijn eerste goal moeten we wachten tot eind februari 2012. Meteen in de topper tegen Duitsland, dan nog wel. Dankzij zijn prestaties voor club en land kreeg hij zelfs een ticket voor het EK in Polen en Oekraïne. Giroud, die de eerste vervanger was van Karim Benzema, moest het doen met wat kruimels. Het Franse team was machteloos in de kwartfinale tegen Spanje, dat op de top van hun kunnen stond en de Europese titel won.
Het EK in eigen land zorgt voor twijfels
Om op te klimmen in de hiërarchie moest Giroud naar het buitenland gaan. Het was aan de andere kant van het Kanaal dat hij een thuis vond bij Arsenal, nog steeds geleid door Arsène Wenger. Tijdens zijn zes jaar bij de Gunners beleefde de man uit Chambéry een paar dieptepunten, maar vooral veel hoogtepunten, met onder meer het winnen van drie FA Cups. Hij werd in maart 2015 zelfs verkozen tot Premier League-speler van de maand en werd in 2017 de eerste Fransman die de FIFA Puskas Award won (voor het mooiste doelpunt). Hij wordt ook de twaalfde speler in de geschiedenis van de Londenaren die de grens van 100 doelpunten bereikt, bij zijn 237e optreden.
Ook bij Frankrijk rondde hij een mooie kaap, al was het niet volledig een persoonlijke. Zo scoorde hij op het WK in Brazilië tegen Zwitserland het 100ste Franse doelpunt op een Wereldbeker. De reis van Frankrijk naar Brazilië eindigde in de kwartfinales, door toedoen van uiteindelijke winnaar Duitsland.
Tijdens het EK 2016 in Frankrijk was de Arsenalspits dé nummer 9 van de Fransen, na het schandaal rond Benzema. Hij scoorde tegen Roemenië in de eerste wedstrijd en twee keer tegen IJsland in de kwartfinale. Frankrijk sneuvelde uiteindelijk in de finale en Giroud werd gezien als een van de zondebokken. Er wordt gewezen op het gebrek aan Franse efficiëntie, met vooral Giroud die te licht werd bevonden voor een team dat mee wil doen om de prijzen.
Ondertussen kampte Giroud ook al bij Arsenal met dat probleem en drong zich dus stilaan een verhuis op. Uiteindelijk kaapte Chelsea hem weg, maar ook daar werd het niet beter. Het was wachten tot 14 april 2018 vooraleer Giroud zijn eerste twee doelpunten voor de Blues maakte in de Premier League. Uiteindelijk werden het er dat seizoen nog drie. Te mager om echt gerust te zijn voor het WK in Rusland.
Zwaar onderschat
In Rusland begon Giroud niet meer in de basis, maar omdat het trio Kylian Mbappé, Antoine Griezmann en vooral Ousmane Dembélé niet voldeden, kwam de Franse spits van Chelsea terug boven water tegen Peru. Doelpunten kwamen er niet, maar terwijl hij door de molen van de pers werd gehaald, schitterden Mbappé en vooral Griezmann. Giroud bleek een goede soldaat om het vuile werk op te knappen, maar dat was niet genoeg om de erkenning te krijgen die hij verdiende. ‘De Fransen houden niet van grote, sterke spelers’, zei voormalig bondscoach Raymond Domenech over hem in een reportage over de spits op L’Equipe TV. ‘Zijn spelstijl is niet bijzonder aantrekkelijk, maar hij is een heel belangrijke speler. Ik weet niet of mensen dat beseffen,’ vertrouwde Djibril Cissé, de man met negen doelpunten voor het Franse elftal, in hetzelfde verslag toe.
De wereldtitel verandert niets aan zijn status bij Chelsea, waar hij in het seizoen 2018/19 slechts twee keer scoorde in de Premier League. De Europa League, glansrijk gewonnen door de Londenaren die profiteerden van de laatste grote kunstjes van Eden Hazard, bood hem een mooie adempauze. Olivier Giroud lijkt het imago te hebben van een spits die te beperkt is om in zijn werkelijke waarde erkend te worden.
Terwijl hij nadien onder Frank Lampard naar de bank verhuisde, bleef Deschamps het geloof in zijn spits behouden. Maar de twijfels bleven met een EK in zicht dat werd uitgesteld door corona. Achter de schermen besloten Deschamps en de bond dan maar om Karim Benzema weer bij de ploeg te halen. De druk van de fans om KB9 terug te roepen in het nationale team was dan ook te groot, ondanks zijn proces dat steeds dichterbij kwam.
De terugkeer van de verloren zoon
Het was niet alleen de vraag hoe Giroud zelf zou omgaan met de terugkeer van Benzema, maar vooral hoe het publiek hem daarna zou bekijken. In september 2020 onthulde de Chelsea-speler namelijk dat hij enkele weken eerder voor Lyon had kunnen tekenen. Hij had het aanbod afgeslagen omdat het de club van Benzema was en hij vreesde er weggepest te worden door de fans. ‘Helaas is dat de wrede waarheid. Daar moet ik mee omgaan. Achteraf gezien had ik die beslissing puur vanuit sportief vlak moeten nemen, maar ik wilde niet het minste risico lopen dat het mijn gezin ook zou schaden’, zei hij tegen het dagblad Le Progrès.
Maar kijk, Giroud reageerde goed op de terugkeer en bleek ineens weer in vorm. Op 2 december 2020 mocht Giroud starten voor een CL-trip naar Sevilla en scoorde daarin vier keer. De laatste Chelseaspeler die zo’n prestatie had afgeleverd was… zijn coach Frank Lampard. Giroud werd met zijn 34 jaar en 63 dagen ook de oudste speler die vier doelpunten maakte in één Champions Leaguewedstrijd. De prestaties weerhielden Benzema er niet van om als prins terug te keren bij de Franse ploeg, net voor het EK 2021. Giroud speelde in totaal slechts 40 minuten en zat twee wedstrijden op de bank.
Na de eclatante mislukking voor Les Bleus, die eruit gingen tegen Zwitserland, tekende hij voor AC Milan, een club die gewend is oude doelpuntenmakers nieuw leven in te blazen en waar hij moest knokken voor zijn plaats met Zlatan Ibrahimovic. In een verjongd en enthousiast team droeg Giroud bij aan de scudetto met 11 doelpunten n de Serie A. Bijna begraven voor zijn aankomst in het San Siro, herrees de Fransman opnieuw uit zijn as. En hij lijkt eeuwig te zijn, ondanks de jaren die op zijn identiteitskaart staan. Les Bleus lijken echter goed te kunnen leven zonder hem, want ze wonnen de Nations League, in Italië, zonder zijn hulp.
Ook dit seizoen was Olivier Giroud een van de drijvende krachten achter een Milan dat zich kwalificeerde voor de volgende ronde in de CL, maar opnieuw was daar die dekselse Benzema. De man van Real beleefde misschien wel zijn beste seizoen ooit en zette Giroud volledig in zijn schaduw door de Gouden Bal te winnen. Maar dan lachte het leven Giroud toe. Net voor het begin van het WK viel Benzema uit met een blessure en lag de weg open voor de terugkeer van de Milanspits.
En Giroud stelde nog niet teleur. In Qatar had hij namelijk de kans om topschutter aller tijden te worden en Thierry Henry van de troon te stoten. Dankzij een dubbele treffer tegen Australië kwam hij al op gelijke hoogte, maar in de 1/8 finales tegen Polen ging hij erover.
De gelijke van Thierry Henry
Zijn teamgenoten, die normaal in alle toonaarden zwegen over de recordman van de Fransen, hadden plots geen complimenten genoeg. ‘Sinds ik hem zes jaar geleden ontmoette, is hij een echte topper geworden. Hij praat met iedereen. Ik heb altijd goed met hem kunnen opschieten. Hij brengt veel in de groep met zijn ervaring en prijzen en geeft dat ook over aan de jongeren in de groep’, zei Ousmane Dembélé.
Vlak voor de aftrap van het toernooi was het zelfs Kylian Mbappé die bloemen gooide naar de Milanspits. Het moet gezegd worden dat er al twijfels waren over de deelname van KB9 aan het WK. Daarom was het belangrijk dat de twee mannen, die vaak met elkaar in conflict zijn, het goedmaakten. ‘Ik weet niet waarom we elkaar zo tegengewerkt hebben, want we hebben altijd geprobeerd voor het team te werken’, zei Giroud na hun goede verstandhouding tijdens de Nations Leaguezege op Oostenrijk. ‘We konden het goed met elkaar vinden, het was een geweldige wedstrijd’, voegde de Parijse ster eraan toe.
Kylian Mbappé was zich er terdege van bewust dat, zelfs als hij de hoofdrolspeler wilde zijn in het winnen van een derde ster in Qatar en niet alleen de topscorer van het toernooi, hij kwalitatieve ondersteunende spelers om zich heen nodig zou hebben. En zeker een Franse fenix, die als geen ander weet hoe hij uit de dood moet herrijzen en erin slaagt de liefde te vinden van degenen die hem lang hebben geminacht.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier