Onze man in Qatar: ‘Veel zelfmoorden worden onder de mat geveegd’

Onderzoeksjournalist Sam Kunti, onze man in Qatar, trok al meerdere keren naar de Golfstaat. In de WK-gids vertelt hij over zijn eerdere ervaringen, onder meer over de mentale problemen bij de gastarbeiders.

‘Hoe meer je spreekt met gastarbeiders, hoe vaker je merkt dat ze mentale problemen hebben’, vertelt Sam Kunti. ‘Je mag niet vergeten dat ze al uit een arme context komen in hun land van oorsprong. En ze moeten hun rekruteringsagent 2000 à 3000 euro betalen. Dat betekent dat ze in Qatar al meteen in de schulden zitten. En daar komen dan vaak nog loonroof, achterstallige lonen en fysieke problemen bij. Die combinatie van factoren zorgt ervoor dat gastarbeiders vaak in een uitzichtloze situatie terechtkomen.

‘In maart ontmoette ik een paar Gambianen in een van de werkkampen. Om het ijs te breken begon ik met hen een praatje over Tom Saintfiet (Belgische bondscoach van Gambia, nvdr). Zij vertelden me dat hun een job beloofd was, maar bij aankomst in Qatar was die er niet. Ze zaten in de schulden bij hun rekruteringsagent. Een van de Gambianen was nog maar één maand in Qatar en zat er mentaal al helemaal door. Hij had niks meer, moest bedelen voor eten en water, en wist niet hoe hij terug naar Gambia kon.

‘Bij landgenoten kon hij op de grond slapen, waar ‘s nachts vaak ratten en muizen rondliepen. Na een tijdje wilde hij ook niet meer met mij of andere westerse journalisten praten omdat hij zoveel schrik gekregen had van de Qatari. Hij zei: ‘Ze gaan me vinden als ik met je praat. Ze hebben ingewikkelde spionagesystemen, de computer gaat me tracen…’ Na een maand was hij al paranoïde.

‘Op die manier heb je vaak zelfmoorden onder de gastarbeiders. Aan de andere kant is het frappant dat veel gastarbeiders die ik gesproken heb, toch nog altijd hoop blijven koesteren.

‘Zelfmoord komt veel voor in Qatar, maar ook dat probleem wordt onder de mat geveegd. Vaak vermeldt het overlijdenscertificaat als doodsoorzaak “een natuurlijke dood”, zodat het heel moeilijk is om over precieze cijfers te beschikken. De doorsneegastarbeider is trouwens tussen de 25 en 35 jaar: een “natuurlijke dood” is dan wel heel vreemd.’

Lees het volledige interview met journalist Sam Kunti in de WK-gids van Sport/Voetbalmagazine.