De Red Flames spelen in het Koning Boudewijnstadion oefeninterlands tegen Noorwegen (donderdag) en Ierland (zondag), als voorbereiding op het EK van 2022. Tijd voor een balans van tien jaar Serneels als hoofdcoach van de nationale vrouwenploeg. Een voorsmaakje.
‘Mijn eerste wedstrijd voor België?’, lacht Cécile De Gernier (34) wat ongemakkelijk bij het aanhoren van de vraag over de toestand in 2011. ‘Het was in the middle of nowhere, met minikleedkamers waar je met je hoofd boven de douchekop uitstak en alles was gemaakt van oude steen. Je had ook nog van die houten banken. Het deed me terugdenken aan de jeugdtoernooien.’
Zeventiende
Bovenstaande situatie is helemaal anders dan het duel van april 2018 aan Den Dreef in Leuven, toen maar liefst 17.000 fans zich verzamelden. Tot op vandaag is dat een recordaantal toeschouwers voor een interland van de Belgische nationale vrouwenploeg. Of neem het verschil van comfort: het OH Leuvenstadion, dat wordt gemoderniseerd dankzij geld van King Power (Leicester City), de faciliteiten van het nationaal trainingscentrum in Tubeke en de uitgebreide staf die bondscoach Ives Serneels (48) bijstaat. Laatstgenoemde vierde in maart zijn tiende verjaardag aan het hoofd van de Red Flames. Een nationale ploeg die nu in de subtop van Europa staat en op de zeventiende plek prijkt van de officiële FIFA-ranking.
Naast een algemene mentaliteitswijziging en meer financiële steun vanuit de FIFA en de UEFA veranderde er nog iets fundamenteels. ‘Het is vooral omdat we nu de juiste mensen op de juiste plaats hebben’, beweert Serneels. ‘Iedereen kent zijn rol beter. We werden ook volwassener.’
Echte strategie
De Gernier volgt die redenering. ‘Vanaf de komst van Serneels werd iedereen gelijk behandeld’, oppert ze. ‘Daarvoor bestond er vriendjespolitiek. Serneels bracht ook ambitie, de wens dat de vrouwen vooruit gingen. Als je iemand hebt zoals hij, die uit het profvoetbal komt en tegen je zegt: ‘Je moet het beter doen’, dan luister je.’
En blijkbaar gebeurt dat ook op een hoger niveau binnen de werking van de Belgische voetbalbond. ‘Niet in het begin’, relativeert Serneels. ‘Soms moest je vier tot vijf mails sturen vooraleer je een antwoord kreeg, om contact te hebben met bepaalde afdelingen. Maar Steven Martens, die toen CEO was, geloofde sterk in het vrouwenvoetbal. Hij was de eerste die er een echte strategie voor uitstippelde. Waarschijnlijk ook omdat hij uit het vrouwentennis kwam.’
Lees het volledige verhaal over tien jaar Ives Serneels bij de Red Flames in Sport/Voetbalmagazine van 7 april of in onze Plus-zone.
