Zondag ontvangt Nacer Chadli met RSC Anderlecht de ‘vijand’ Standard de Liège. Een speciaal moment voor de Rode Duivel, die als jeugdspeler doorgestuurd werd bij de Rouches en vorige zomer benoemd werd tot ereburger van Luik.
Een prachtig uitgevoerde snelle counter en een vreugde-uitbarsting die zichtbaar is op de schaal van Richter. Op 2 juli 2018, tijdens de achtste finales van het WK in Rusland, schenkt Nacer Chadli de Rode Duivels in extremis de overwinning tegen Japan (3-2). Het is zo’n moment waarvan iedereen zich later nog herinnert waar hij of zij het beleefd heeft.
De vrienden en familie van de doelpuntenmaker vieren de zege – hoe kan het ook anders? – in Luik. Terwijl grote zus Samira niet meteen in de mot heeft dat haar broer de auteur is van deze wonderbaarlijke goal, weet Anthony Savoca onmiddellijk dat zijn boezemvriend de held van het ogenblik is. ‘Het was magnifiek, bijna irreëel. Toen hij scoorde, ging het dak er hier af, temeer omdat het mon pote was die voor de overwinning zorgde. Achteraf sprak iedereen hem aan over dat doelpunt, alsof al de rest geen belang meer had en de uitschakeling tegen Frankrijk nooit gebeurd was’, vertelt hij in Sport/Voetbalmagazine. Het was meer dan zo maar een doelpunt, pikt Samira, zus van Nacer, in: ‘Het was een uniek moment waarop iedereen in het land zich in de eerste plaats Belg voelde. Vlaanderen en Wallonië bestonden even niet.’
Bekroning
Voor zijn bewezen diensten, en zijn bindende rol, benoemde de Luikse burgemeester Willy Demeyer (PS) Nacer Chadli op 19 juli vorig jaar tot ereburger van de stad. Voor de voetballer, die op jonge leeftijd zijn heimat had verlaten voor Maastricht en nadien Apeldoorn in de tweede Nederlandse afdeling (voor het bescheiden bedrag van 7600 euro, af te betalen in twee schijven), was het een bekroning van lang en hard werken. Een parcours vol zweet, bloed en tranen met dank aan zijn persoonlijke trainer Rubinelson, een globetrotter die onder meer bij Standard, Antwerp en RWDM actief was.
De eerste beloning van dat stevig labeur was Chadli’s selectie voor het WK 2014 in Brazilië. Terwijl de andere Rode Duivels hun deelname vierden in de Havana Club in Brussel, deden Chadli, Steven Defour en Axel Witsel dat in de Fiesta Club in Boncelles, nabij Luik. Vier jaar later volgde een nieuw WK en het ereburgerschap van zijn geboortestad.
Vuilniszakkapsel
Hij kwam op 19 juli het Luikse stadhuis binnen met een modieus brilletje op zijn neus, een strak wit hemd en zijn coiffure sac poubelle, zijn ‘vuilniszakkapsel’ zoals zijn zus het noemt. ‘Voor mij is het een enorme eer om deze onderscheiding te ontvangen’, vertelde hij in zijn korte speech. ‘Hij had niets voorbereid, hoewel hij van nature timide is’, weet Samira. ‘Hij hield zijn toespraak op gevoel. Hij sprak maar enkele zinnen, maar zijn ogen glinsterden. Ook al is het ereburgerschap niet meteen de erkenning waar voetballers naar op zoek zijn, voor Nacer betekende het heel veel.’
De handtekening die haar broer onlangs plaatste onder een huurcontract bij Anderlecht, deed in het Luikse de gemoederen hoog oplaaien. Samira, sociaal werkster van beroep, kan erover meespreken: ‘Ik kreeg berichten van mensen die furieus waren. Ze begrijpen zijn transfer niet en spreken van verraad.’ Na zijn eerste voetbalstappen bij het huidige Jeunesse Sportive Thier-à-Liège, in een wijk in het uiterste noordoosten van Luik, genoot Nacer Chadli zijn opleiding immers in de Académie van Standard. Ook later in zijn carrière woonde hij wedstrijden van Standard bij, een club die hij nog steeds een warm hart toedraagt.
Lees het volledige verhaal over de Luikse jaren van Nacer Chadli in onze Plus-zone of in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 28 september.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier