Hoe Percy Tau de Afrikaanse Champions League veroverde

In geen tijd speelde de Zuid-Afrikaan zich in de harten van de supporters van Club Brugge. Iets wat hij eerder al deed in eigen land en bij Union. Een blik op de stap uit de anonimiteit.

Na drie jaar anoniem rondploeteren in Zuid-Afrika kent Percy Tau in de zomer van 2016 zijn grote doorbraak bij Mamelodi Sundowns. Hij heeft er net een uitleenbeurt van een seizoen opzitten bij tweedeklasser Witbank Spurs wanneer hij half juli vanuit het niets een plek op de bank krijgt in de Champions Leaguematch tegen het Egyptische Zamalek. Trainer Pitso Motsimane zit verlegen om een echte nummer negen en hij komt ten einde raad uit bij Tau.

Hlompho Kekana herinnert zich nog goed hoe de lachgrage spits zich in het team gekletst heeft. ‘Percy zei: ‘Coach, ik kan in de spits spelen. Geef mij maar een kans.’ Iedereen schoot toen in de lach want we wisten dat Percy meer de man was van de assists. Tegen Zamalek mocht hij het veld op bij een 1-1 stand en we stuurden bijna alle ballen naar hem.’

‘We hadden nooit een spits in hem gezien, maar in die wedstrijd heeft hij getoond dat hij ook in zijn eentje zijn plan kon trekken vooraan. We hebben die match met 2-1 gewonnen en vanaf dan was hij vaak onze aanvalsleider. Maar hij kon evengoed op rechts spelen in een 4-3-3, als valse nummer negen of op de tien. Hij kon eigenlijk alle aanvallende posities aan.’

Koppen op gevoel

In de halve finale krijgt Mamelodi Sundowns Zesco United uit Zambia voorgeschoteld. Tau start in de basis en wordt negentig minuten lang geschaduwd, vermorzeld en geschopt door twee potige verdedigers. Zijn ploegmaats verwachten dat hij op elk moment uit elkaar valt of zijn hoofd verliest, maar hij voetbalt alsof hem niets kan overkomen.

Hij kan niet verhinderen dat Kabo Yellow met 2-1 verliest en een week later neemt hij revanche in het eigen Lucas Moripe Stadium. ‘Ik zag Percy voor het eerst met het hoofd scoren’, lacht Kekane. ‘Hij sprong op tussen twee verdedigers en knikte de bal met veel gevoel tegen de netten. We wonnen met 2-0 en in de finale troffen we opnieuw Zamalek.

De eerste match moesten we thuis afwerken en dat zag niemand zitten. Behalve Percy. Hij heeft ons toen opgepept. ‘Gasten, laten we twee of drie keer scoren en dan kunnen we op cruisecontrol de terugmatch spelen.’ Ik weet niet of Percy dat echt meende, maar zijn peptalk werkte. Het werd 3-0 – onder andere dankzij een corner die Percy spontaan in elkaar had geknutseld – en na een 1-0 nederlaag in Egypte pakten we de Champions League. ‘

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content