‘In Duffel is best plaats voor twee voetbalclubs’

Een jaar geleden voetbalde KFC Duffel nog in tweede amateur in nationale, vandaag probeert het met een herstart in vierde provinciale terug omhoog te klauteren en moet het dorpsgenoot KVV Duffel (even?) laten voor gaan.

Bijna een jaar geleden besliste men bij KFC Duffel om de stekker uit het stopcontact te halen en het seizoen 2019-2020 niet uit te spelen. Toen het in februari zijn laatste wedstrijd afwerkte tegen Eendracht Aalst stond de club met stamnummer 284 halfweg de rangschikking in tweede amateur. Een paar maanden eerder werkte het nog een wedstrijd om de zestiende finales van de Croky Cup af op het veld van Zulte Waregem.

De radicale beslissing had te maken met de impact van een belastingberekening waar men niet op voorbereid was. De eerste BTW-boete werd nog betaald, maar de resterende verschuldigde som lag zo hoog dat de verantwoordelijke beheerders dat niet konden ophoesten. ‘Het was de enige logische beslissing die we toen konden nemen’, zegt voorzitter Denis Raveschot, die ooit als jeugdspeler bij Duffel nog getraind werd door Fons Bastijns (ex-internationaal en meervoudig kampioen met Club Brugge in de jaren zeventig, nvdr) en al vijftien jaar in functie is, wanneer hij op die periode terugblikt. ‘Op hetzelfde moment verloren we ook een sponsor die failliet ging en die een kwart van ons totale budget droeg. Dat was te veel van het goede.’

Op de vraag om het seizoen verder af te werken zonder vergoedingen, gingen de spelers niet in. Als de club in maart of april failliet ging, waren zij vrij.’ Met de eigen jeugd de competitie uitspelen zag men niet zitten: ‘Onze reserven stonden op dat moment laatste met nul punten in vierde provinciale.’

Ambitie: terugkeren

Restte de vraag: wat nu? Helemaal stoppen wilde het bestuur niet. Een vraag van een eerste provincialer om samen voort te gaan evenmin, evenmin als een fusie met de andere club uit Duffel, tweede provincialer KVV Duffel. ‘We wilden elk onze eigenheid behouden, en dat kon perfect in deze gemeente. We kozen om helemaal van op nul te beginnen in vierde provinciale.’

Dat verplichtte de club na overleg met de curatoren om een nieuwe naam aan te nemen, Sporting Club Duffel 2020, met het stamnummer 9735. Het is wel de bedoeling de oude naam KFC Duffel opnieuw op te nemen zodra dat van de bond mag over een aantal jaar.

Tegen dan wil men al terug een paar stappen omhoog gezet hebben. ‘Want de ambitie is gebleven. Ons doel is terug te keren naar het nationale voetbal.’

Voor de herstart in vierde provinciale deed de club een beroep op spelers uit de eigen regio. De hoofdtrainer die voorheen bij VV Duffel werkte, overtuigde negen spelers van die club om over te stappen. Met die groep won de nieuwbakken vierde provincialer voor de stopzetting al zijn wedstrijden, en stelde vast dat de beleving en het aantal toeschouwers even groot was als in tweede amateur.

Inzetten op eigen jeugd vindt de club belangrijk maar dat is niet altijd haalbaar: ‘Onze beste jeugdspelers worden regelmatig op zeer jonge leeftijd weg gehaald. Wij zitten in een driehoek tussen KV Mechelen, Lierse, en Beerschot. Daar kunnen wij niets tegenover stellen.’

Geen fusie

Het maakt dat ze dik vijf kilometer verderop bij het geelzwarte KVV Duffel (stamnummer 6461) in de voor hen ongewone situatie verkeren dat ze boven de traditieclub staan. Heel even toch, want door de massale uittocht in de lente verloor VV Duffel meer dan de helft van zijn kern. Maar het deed voorzitter Geert Van Houtven niet veranderen van mening betreffende de toekomst. De voorzitter van VV Duffel is het eens met zijn collega dat het heil in de Antwerpse gemeente niet in een fusie te zoeken is: ‘Daarvoor liggen we te ver uit mekaar: wij onder de Nete, zij aan de andere kant van de rivier en voorbij het centrum. Bovendien verschilt onze visie ook. Bij de buren mikt men zo hoog mogelijk, wij leggen de nadruk meer op onze sociale rol. Hoger dan provinciale mikken we niet, dat is voor ons te hoog gegrepen. Wat ons betreft is er plaats voor twee clubs in een gemeente als Duffel.’

Het gevolg van de uittocht naar de buren is wel dat KVV massaler dan gepland jeugd moest doorschuiven. ‘We hadden een aantal jaar geleden al beslist om meer jeugd naar de kern door te schuiven. Het klopt dat de besten uit onze jeugd op vijftien of zestien jaar gelokt worden door Lierse of Mechelen, maar we hebben geleerd dat het loont om contact te houden met die jongens. Niet allen hebben de mogelijkheden om door te stoten bij die profclubs, maar ze krijgen er wel een jeugdopleiding van een niveau dat wij niet kunnen aanbieden. Als het daar voor hen stopt, bieden wij hen de kans terug te keren en hier bij de seniores aan te treden.’ Aan een samenwerkingsakkoord met één club denkt VV Duffel niet: ‘Die aanbiedingen zijn er geweest’, zegt Van Houtven, ‘maar meestal is er bij dat soort allianties maar één club die voordeel heeft: de grootste.’

Door de massale inplanting van jeugd staat VV Duffel voorlopig stijf onderaan tweede provinciale, met nul punten. Een aanleiding tot paniek is dat niet: ‘Toen al onze spelers vertrokken, hadden we een mogelijke degradatie ingeschat. Daarom was de afspraak ook dat we ook volgend seizoen met deze kern door willen, om die jongens verder vertrouwen te geven.’ Als de Covid-situatie een restart van het provinciaal voetbal toe laat, zit er volgend seizoen vermoedelijk een derby aan te komen.