Jacsues Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, analyseert de sportactualiteit van het weekend met Club Brugge, Antwerp en de oorlog in Oekraïne.
Club Brugge deed de beste zaak vorig weekend. Het won overtuigend tegen Antwerp.
Jacques Sys: ‘En vooral: in de eerste helft gebeurde dat met goed, bij wijlen overrompelend voetbal. Dat komt net op tijd voor Alfred Schreuder want velen hadden zich al afgevraagd of hij nu de juiste man was op de juiste plaats. En de lange zoektocht naar de juist veldbezetting lijkt nu voorbij. Het grote verschil met vroeger is dat Club nu met flanken voetbalt. Dat maakt het voetbal aantrekkelijker en gevarieerder. De wintertransfers zorgen nu wel voor een verschil. Ook met de komst van Dennis Odoi op het middenveld.
‘Natuurlijk moet deze prestatie bevestigd worden. Bruuske schommelingen zijn inherent aan deze competitie. Club speelt nu woensdag voor de beker, tegen KAA Gent. En dan twee keer uit, naar Seraing en KV Oostende. Maar als Charles De Ketelaere terugkeert en Noah Lang beter gaat spelen, wordt Club sterker. Plots zijn ze weer titelkandidaat. Al bedraagt de achterstand op Union nog altijd zeven punten. Opmerkelijk trouwens dat Union in de voor de club zo’n historisch seizoen thuis tegen OH Leuven, STVV en Eupen één punt op negen gepakt.’
Intussen wordt de vraag gesteld in hoeverre Brian Priske de crisis op Antwerp overleeft.
Sys: ‘Net zoals ook de positie van Luka Elsner bij Standard wankelt. Vooraf werd gezegd dat hij een nederlaag tegen KAA Gent niet zou overleven. Die trainerswissels, het is een treurig feuilleton. En de vraag is en blijft: in hoeverre zijn trainers verantwoordelijk voor de mindere gang vak zaken? Zou dat wel eens grondig geëvalueerd worden?’
De oorlog in Oekraïne heeft zijn weerslag op de sport. Bijna een jaar geleden werd in Kiev de finale van het EK gespeeld.
Sys: ‘Ik ben daar toen een paar dagen geweest. Overal in de straten was er blijdschap. Oekraïne mocht fier zijn op zichzelf, heette het achteraf. Het evenement zou het land een economische boost geven, er waren vier nieuwe stadions, nieuwe luchthavens en treinstations die de ‘hokken’ uit de Sovjettijd vervingen. Dat laatste werd geregeld benadrukt. Oekraïne was bezig aan een zoektocht naar een nieuwe identiteit.
‘Maar onbesproken was het land toen niet. In de aanloop naar het EK waren er veel verhalen over de arrestatie van de voormalige premier Joelija Timosjenko, aanvankelijk verdrong dat het voetbal heel even naar de achtergrond. Timosjenko werd ervan beschuldigd akkoorden te hebben getekend voor het leveren van gas aan… Rusland. Ze moest tijdens het toernooi terechtstaan maar kreeg de toestemming zich voor rugklachten te laten behandelen in een ziekenhuis in Duitsland. Een slimme zet om de aandacht af te leiden.
‘Ik herinner me nog de avond na de finale in Kiev. Het straatbeeld was helemaal leeg. Alsof iedereen zich voorbereidde op een nieuwe werkweek. Wat je wel zag was onnoemlijk veel straathonden, een plaag in alle grote steden van Oekräine. Maar wat vooral bijbleef, was de bijna ontwapende vriendelijkheid en behulpzaamheid van de mensen. Hartverscheurend zijn de beelden die je nu ziet.’
