Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, analyseert het sportweekend met de topper tussen Standard en Club Brugge en het ontslag van Dominik Thalhammer bij Cercle.
Standard pakt twaalf op twaalf en veegt de vloer aan met Club Brugge.
‘Het was de sfeer van de grote dagen op Sclessin. Standard dat in een kolkende ambiance vol vuur speelde terwijl de verwachtingen toch niet geweldig waren. Standard heeft uiteindelijk het slechtste seizoen in 68 jaar achter de rug. Er werd toen gesproken van een ploeg die mentaliteit en kwaliteit miste.’
‘De nieuwe trainer Ronny Deila zet dit haast identiek elftal meer en meer naar zijn hand. Hij wordt door de spelers enorm geloofd. Voor zijn oefenstof, voor zijn aanpak, hij zorgt voor verfrissing. Maar Deila heeft vooral een zeer goede sfeer in de ploeg gebracht, hij toont wat je met een positieve aanpak kan bereiken, hij straalt het geloof in zijn spelers uit. Tegen Club Brugge stond hetzelfde elftal als vorig seizoen aan de aftrap Op uitzondering dan van Philip Zickernagel die bepalend was tegen Club Brugge. Hij is een leider. En ook dat had Standard nodig.’
Vreemd dat Club Brugge zo’n afstraffing kreeg nadat het in Porto zo imponeerde.
‘Het is vooral opmerkelijk dat er achteraf niet van een fysieke maar van een mantele kwestie werd gesproken. En dat past niet bij Club Brugge. Natuurlijk zijn sommige spelers na die uitschieter in de Champions League met lof overladen en vooral jonge voetballers moeten daarmee kunnen omgaan. Maar ook Hans Vanaken zag je over het veld slenteren, terwijl Roman Yaremchuk geen bal raakte.
‘Carl Hoefkens zal moeten zien dat hij ook na een wedstrijd zoals deze in Porto de scherpte in zijn ploeg houdt. Het maakt deel uit van het leerproces dat hij als trainer doormaakt. De interlandbreak komt voor Club in ieder geval op het juiste moment.’
Over trainers gesproken: Mbaye Leye staat met Zulte Waregem laatste, Bernd Storck krijgt Eupen niet op het juiste spoor, Dominic Thalhammer werd bij Cercle Brugge ontslagen.
‘De vraag is of je de schuld voor de mindere resultaten bij Thalhammer moet leggen. Cercle heeft met Rabbi Matondo duidelijk een belangrijke speler verloren, de powerplay die vorig seizoen werd geïntroduceerd leverde ook daardoor mindere resultaten op. Cercle scoort moeilijk, vooral omdat er geen toevoer is naar de spitsen. Of de nieuwe trainer dat kan ombuigen moeten we afwachten, Cercle gaat nu achtereenvolgens naar KAA Gent en Union.
‘En Eupen, tja, is daar wel voldoende kwaliteit? Bernd Storck slaagde er altijd in om in korte tijd een ploeg op zijn kompas te laten varen, al lukte hem dat in Genk niet echt. En als je ziet hoe ze daar nu onder Wouter Vrancken spelen, met een ploeg die eigenlijk aan kwaliteit verloor, maar dat allemaal compenseert door enthousiasme en eendracht. Dezelfde bedenking kan ook Leye maken. Hij kreeg Standard niet mee in zijn verhaal, Deila doet dat wel. Gaan trainers dan wel eens voor de spiegel staan als ze dat constateren?
‘Opmerkelijk is wel wat Jonas De Roeck bij Westerlo blijft doen. Hij zorgde vorig seizoen voor een hecht collectief en trekt die lijn door. Met technisch verzorgd voetbal, met offensieve bedoelingen en met een zeer evenwichtig elftal. Westerlo streefde naar een rustig seizoen, met een plaats n de middenmoot. Dat moet met deze kern zeker lukken.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier