Wat Bölöni te wachten staat bij KAA Gent

Onmiddellijk resultaat koppelen aan goed voetbal, dat is de opdracht van László Bölöni, de nieuwe coach van KAA Gent. Wat krijgt de Roemeen in handen?

Slim probeerde Ivan De Witte, de voorzitter van KAA Gent, vanmiddag bij de voorstelling van László Bölöni rond de hete brij en het ontslag van Jess Thorup te dribbelen. Omdat hij wist: die strijd kan hij niet winnen. De minzame Deen, altijd voor iedereen beschikbaar, ligt in de bovenste schuif bij de supporters. Ze zouden om zijn ontslag niet hebben geroepen, zaterdag, zelfs niet na de 1-2 tegen KV Kortrijk. Hooguit wat gefluit en boegeroep na het eindsignaal, maar ‘Thorup buiten’, dat niet. Het hoofd van de algemeen manager eisen ze geregeld, maar van deze trainer: nooit. Niet na een verloren bekerfinale, niet na een tweede plaats (misschien was het zo niet gebleven tijdens de play-offs), en zeker niet na Europese groepswinst.

Dus bleef De Witte zeer vaag over het verleden. Logisch, of je zou al uit de interne keuken moeten spreken en de vinger op de wonde leggen. De twijfels uitspreken over Thorups peoplemanagement of gekozen tactiek, bijvoorbeeld. Nooit heeft Thorup kunnen of willen uitleggen wat de bazen van Gent graag horen en op het einde werd dat lastig. De enige vraag is dan ook: waarom deed Gent dit niet vroeger?

Het had gekund, László Bölöni was beschikbaar. Hun romance, zo bleek vanmiddag, dateert al uit 2013, een periode met veel trainerswissels tot Hein Vanhaezebrouck aan het roer kwam. Daar had toen ook al László Bölöni bij kunnen zijn, liet De Witte noteren. Op het terras van de Roemeen, in de heuvels rond Nice, hadden ze lang en aangenaam gepraat, in het gezelschap van hun beider echtgenotes. Toen werden de kiemen van een samenwerking gezaaid. Zeven jaar later kunnen ze oogsten. In wat de Roemeen zijn ’tweede vaderland’ noemde. Na Roemenië en Frankrijk, en eigenlijk ook een beetje Hongarije. Bölöni heeft vele vaderlanden. Ook België blijkbaar.

Welk AA Gent treft de Roemeen aan?

Een fel gestoffeerde kern, met overal dubbel bezette posities en veel concurrentie. Thorup puzzelde zich wat verloren en greep na een lastige voorbereiding dan maar terug naar de ploeg en de tactiek van vorig jaar. Dat maakt een bestuur dat nieuwe transfers doet wat ambetant. Dat maakt ook nieuwe spelers ambetant. Als dan de resultaten tegenvallen, wordt iedereen ambetant. Roef, Niangbo en Dorsch mochten zich tegen Kortrijk al eens laten zien, later ook Kleindienst.

Zaterdagavond op Antwerp kunnen ook Arslanagic en Botaka ongetwijfeld iets tonen. Nieuwe bazen, nieuwe wetten. En we zijn benieuwd hoe Bölöni zich uit de puzzel op het middenveld wroet. In principe benadert Bezoes het dichtste de kwaliteiten van David, maar heeft de Oekraïner de werkethiek die Bölöni vraagt? En het scorend vermogen? De Roemeen had het over zweet op de aangezichten. Geen voetbal zonder strijd en fysieke inzet. Het zal er harder aan toegaan op training.

De ambities van de club blijven dezelfde, herhaalde De Witte: proberen om kampioen te worden. Club Brugge ligt mijlenver voor, maar aan die voorsprong wil de ploeg iets doen. Stoïcijns luisterde Bölöni mee. Gek krijgen ze hem niet zo snel, al had hij naar eigen zeggen wel moeite om zich ernstig te houden. Hij leek iemand die net een nieuw lief voor het eerst heeft mogen kussen.

Welke trainer krijgt AA Gent?

Uitgerekend op het Antwerp dat hij de voorbije drie jaar naar de top bracht, mag Bölöni zaterdag debuteren. Welke trainer krijgt Gent? Grosso modo waren er de voorbije decennia twee soorten oefenmeesters aan de slag

Zij die, surfend op een trend, moesten vernieuwen: in een ver verleden de Franse school van Patrick Remy, de Hollandse van Jan Olde Riekerink en eerder Jan Boskamp, de Scandinavische met Trond Sollied (en later Thorup, al is de Deense stijl heel anders dan de Noorse), of dat Spaanse intermezzo, na de successen van La Roja, met Victor Fernandéz. Niet alles was daarbij even geslaagd, maar vernieuwing en opwinding bracht Gent met zijn trainerskeuzes wel.

Maar soms sloeg de balans ook door naar old school. Georges Leekens, Michel Preud’homme, Francky Dury: degelijke, harde werkers, voorstanders van fysiek voetbal. Hein Vanhaezebrouck valt daar een beetje buiten: Belgisch en georganiseerd, maar met veel meer voetballende accenten dan die voorgangers.

László Bölöni past wél in dat rijtje: goeie organisatie, zweet op het voorhoofd, discipline op het veld (niet in de kleedkamer, dat kan hem weinig schelen) en, afhankelijk van het talent op het veld, ook wel creativiteit. De Bölöni die bij Antwerp eindigde, bracht ook al ander voetbal dan de trainer die op de Bosuil begon of de man die in Luik bij Standard aan de slag was. Omdat hij andere spelers had. Maar de basis – terugplooien, niet te veel risico nemen – die bleef altijd behouden. Het Antwerp van vorig seizoen bleef steunen op een goeie restverdediging.

Voor echte vernieuwing was het momentum er niet. Dat weet De Witte ook. Gent is een beetje old school op dit moment. In zijn aanwervingen ook. Daar past een old school trainer bij, die inderdaad misschien Belgischer is dan we allemaal denken. Visie in voetbal is soms ook een pendel, heen en weer, heen en weer.