Hoe Lance Armstrong een monster werd

In de tweedelige ESPN-serie Lance komt niet alleen het dopinggebruik van de Amerikaanse wielrenner aan bod, maar ook zijn tirannieke persoonlijkheid.

Na het succes van The Last Dance, de NBA-serie rond Michael Jordan en de Chicago Bulls, pakt de Amerikaanse sportzender binnenkort uit met de nieuwe tweedelige reeks Lance.

De in totaal vier uur durende film vertelt het verhaal van de opkomst en de val van Lance Armstrong. Niet alleen de renner zelf komt aan het woord, maar ook een hele resem bevoorrechte getuigen: ploegmaats, vrienden, rivalen en journalisten.

Synacthen

Een aantal passages uit de docu sijpelden al door naar de media. Zo zegt Armstong dat hij ‘waarschijnlijk 21’ was toen hij voor de eerste keer doping gebruikte. ‘Tijdens mijn eerste profseizoen (in 1992, nvdr). Het was cortisone, doping die de productie van cortisone in je lichaam stimuleerde.’

Waarschijnlijk verwijst hij daarmee naar Synacthen, een middel dat al decennialang in de obscure wielerapotheek te vinden is, maar pas sinds 2006 kan worden opgespoord. Synacthen prikkelt de bijnieren om glucocorticoïden (steroïdehormonen) te produceren, en neemt zo de pijn weg tijdens zware ritten.

Een paar jaar geleden had Armstrong ook al bekend dat hij op het WK 1993 in Oslo, dat hij won voor Miguel Indurain en Olaf Ludwig, niet helemaal zuiver was. Hij omschreef dat als volgt: “In die periode reed iedereen nog op een ‘laag octaangehalte’.”

Nu zegt hij in Lance: ‘Maar dan kwam er epo (bloeddoping, nvdr). Dat was van een heel ander niveau. De sport ging van lage octaandoping naar die hoge octaanbenzine. De prestatievoordelen waren immens.’

‘De gemakkelijkste manier om het gebruik van epo te definiëren, is: de regels overtreden. Kregen we vitamine-injecties en andere zaken uit een vroeger tijdperk? Ja, maar dat was niet illegaal’, legt Armstrong uit in de documentaire.

Hij voegt er meteen aan toe dat hij zich heel goed bewust was van wat hij nam: ‘Niemand zei: ‘Geen vragen stellen, dit moet je nemen.’ Dat zou ik niet gepikt hebben. Ik informeerde mezelf over wat ik toegediend kreeg en ik koos ervoor om het te doen.’

Het leverde hem de zeven opeenvolgende Touroverwinningen op die hem na zijn dopingbekentenis weer afgenomen werden.

Gewetenloos competitiebeest

Lance is niet alleen een dopingverhaal, maar ook het verhaal van een sporter die ten koste van alles wil winnen en met dat doel voor ogen niemand spaarde. Armstrong gedroeg zich als een niets ontziende tiran, een echte bully die verstrikt raakte in het web van zijn eigen leugens.

Over dat aspect van zijn persoonlijkheid komt zijn stiefvader Terry aan het woord in de documentaire. Hij kneedde zijn stiefzoon tot een gewetenloos competitiebeest. ‘Zonder mij zou Lance vandaag niet de kampioen zijn die hij is, omdat ik hem als een dier africhtte.’

‘Ik was zijn taakbeheerder, maar ik liet te weinig liefde zien. Dat is het enige waar ik vandaag spijt van heb: heb ik van hem te veel iemand gemaakt die koste wat het kost wil winnen?’

Bekijk hieronder de trailer van Lance.