‘Club Brugge zal nog sterker worden’

Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, over de titel van Club Brugge.

Ongemeen groot was de ontlading bij Club Brugge toen het zich donderdag op Anderlecht tot kampioen kroonde. Na dagen waarin er bij blauw-zwart op alle niveaus hoogspanning heerste, waarin de stress hard door de gangen van het hele huis waaide. Midden de feestvreugde wees voorzitter Bart Verhaeghe er nog eens op dat de halvering van de punten hem stoorde, dat het eigenlijk niet zou mogen dat Club na een reguliere competitie vol overmacht tot de voorlaatste speeldag moest wachten om kampioen te worden. Hij riep tussendoor op om de competitieformule nog eens te herzien.

Club Brugge legde de afgelopen zeven jaar een schitterend parcours af: vier keer kampioen, drie keer tweede. En een verder doorgedreven professionalisering in alle geledingen van de vereniging. Blauw-zwart zal in de toekomst nog sterker worden, liet Bart Verhaeghe na de titel horen. En telkens een deelname aan de Champions League. Club, dat financieel gezond is, wil de kloof met Europa verkleinen. Of dit al dan niet met Philippe Clement als trainer zal gebeuren, zijn zorgen voor later. De structuur is zo stevig dat ook een eventueel vertrek van Clement, hoe groot zijn verdiensten ook zijn, op te vangen valt.

Uiteindelijk was Club Brugge de meest constante ploeg in een competitie vol grilligheden. Maar ook in het spel van de oude en nieuwe kampioen zaten bruuske schommelingen. Dat had voor een deel te maken met corona dat de ploeg veel meer teisterde dan men naar buiten heeft laten uitschijnen. Het zorgde onder meer voor een pijnlijke Europese uitschakeling tegen Dinamo Kiev.

Club Brugge begon aan de competitie met quasi dezelfde kern als vorig jaar. Het wilde vooral bouwen op oude automatismen. Maar na thuisnederlagen tegen Sporting Charleroi en Beerschot ondervond het dat het ook na een succesvol seizoen noodzakelijk is om de kern te verfrissen. Om een mogelijke vorm van verzadiging tegen te gaan en de concurrentie aan te wakkeren. In die optiek was de komst van Noa Lang een gouden greep. De Nederlander zorgde voor finesse en frivoliteit.

Na vier moeizame wedstrijden in deze nacompetitie vond Club zichzelf op Anderlecht terug. Dat Hans Vanaken even op de bank was beland, bleek hem uiteindelijk geprikkeld te hebben. Philippe Clement, over wiens keuzes de laatste weken vaak vragen werden gesteld, had de temperatuur van zijn team goed aangevoeld. Zonder Bas Dost, niet echt de kampioen in het mee verdedigen, werd Anderlecht op het middenveld vastgezet. Het verscheen in de eerste helft amper in de buurt van het doel van Simon Mignolet. Blauw-zwart opereerde als een sterk blok. Het zijn die wapens die verbonden zijn met de geschiedenis van Club Brugge. En waarop ook de toekomst van de vereniging verder zal gebouwd worden.