Europees kampioen Italië moet onverwacht langs de play-offs om het WK te halen. Wat zijn de redenen van het falen?
Vier jaar geleden zat voetballend Italië ook al eens in zak en as. Toen kon het zich niet plaatsen voor het vorige WK in Rusland. In de barrages slaagde het er in november 2017 niet eens in te scoren tegen Zweden en bleef het voor het eerst sinds mensenheugenis thuis van een eindtoernooi.
Ook vandaag sukkelt Italië met een ondermaatse afwerking, maar dramatisch is de situatie niet. Nog niet. De Squadra heeft nog altijd een kans via de play-offs in maart, al kunnen zich daar maar drie van de twaalf deelnemende Europese landen van een WK-plaats verzekeren.
En waar Italië vier jaar geleden in puin zat, met een generatie die aan vervanging toe was, heeft het nu voldoende goeie spelers en vooral veel jong talent. Behalve voorin.
Jorginho uit vorm
Dat de Squadra zich niet plaatste, heeft verschillende redenen. Vooreerst had bondscoach Roberto Mancini met tal van blessures te kampen. Zo ontbrak diepe spits Ciro Immobile van Lazio met een spierblessure, net als sterkhouder achterin Giorgio Chiellini. Op het middenveld was er geen Marco Verratti en ook de Romeinen Nicolò Zaniolo en Lorenzo Pellegrini gaven forfait.
Daarnaast zijn een aantal spelers absoluut niet in vorm. Jorginho voetbalt helemaal niet als een kandidaat-Gouden Bal. Tegen Zwitserland miste hij in de laatste minuut de penalty waarmee Italië zich had kunnen/moeten plaatsen. Maandagavond in Noord-Ierland draaide en keerde hij, maar vond hij nooit de goeie opening in de versterkte afweer.
En ook Lorenzo Insigne is nog maar de schim van de aanvallende speler die dartelde op het EK.
Arrogantie
In Belfast moest Insigne het derde Italiaanse probleem oplossen, dat in de spits. Zonder Immobile, ook al geen overtuigende speler op die plaats, verkoos Mancini met een valse nummer negen te spelen, dus zonder diepe spits. Andrea Belotti werkt wel hard, maar kan zich niet herinneren wanneer hij nog eens een goeie match speelde met de nationale ploeg en moet zich tevreden stellen met invalbeurten.
Ook de twee aanvallers van Sassuolo kregen niet het vertrouwen: Giacomo Raspadori is niet in bloedvorm en Gianluca Scamacca, die onlangs zijn debuut maakte, startte nog nooit.
Insigne als valse negen was een flop en niemand anders rondom hem zorgde voor ideeën. Italië voetbalde ongeïnspireerd, te weinig gretig en miste de ideeën en de frisheid van voorheen.
Voormalig toptrainer en analist Arrigo Sacchi vond zelfs dat de Italianen terug met de voeten op de grond moeten komen. ‘Ook als je Europees kampioen bent, moet je de volgende wedstrijd aanvatten met inzet, werkkracht, moet je willen zweten en voor mekaar vechten, mekaar helpen.’ Een soort nieuwe arrogantie dus, na de Europese titel.
Gelijke spelen
Bondscoach Roberto Mancini, die voor het eerst sinds zijn aantreden kritiek krijgt, twijfelt niet: ‘Dit is ons eerste moeilijke moment in drie fantastische jaren. We gaan ons in maart gewoon plaatsen, als we ons vertrouwde voetbal brengen.’
Uiteindelijk verloor Italië geen van zijn wedstrijden en verzuimde het enkel zelf de kansen af te werken, waardoor het op vier gelijke spelen bleef steken. Zwitserland speelde, dankzij de gemiste penalty van Jorginho, slechts drie keer gelijk.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
